Yasemin Çiçekleri

2. Bölüm

Yasemin ve Zeynep arabanın bagajina valizlerini yerleştiriyordu. Parti de işleri bittikten sonra evlerine dönmüşlerdi. Kötü hissetmesi gerekirken iyi hissediyordu. Hoş kötü hissetmesi için bir neden yoktu. Burayı, onu ve her şeyi geride bırakıp yeni bir sayfa açıktı.

Arabaya yeni bir valiz yerleştirdiği sırada Zeynep'in dürtmesi ile ona döndü. " Ne oldu?" Zeynep bakışlarıyla karşıyı işaret ediyordu. Kaşlarını çattı. Hem dürtmesi hem hiç bir şey söylememesine bir anlam vermemişti. Arkadaşı Yasemin'in çenesini tuttu, genç kızın sızlanmalarıyla baktığı yöne döndürdü. Yasemin zorla çevrilen başıyla döndüğü yöne bakınca şaşırdı. " Onun burda ne işi var?" Sessizce mırıldanmıştı.

Emre karşı yolda, arabasının sürücü koltuğunda oturmuş ona bakıyordu. Kız ne yapacağını şaşırmış bir vaziyetteydi. " Gidip baksana kızım! Ne duruyorsun? " arkadaşının konuşmasıyla ona döndü. Başını olumsuzca sağa sola salladı.

"Yasmin,canım..." Zeynep arkadaşının yüzünü elleri arasına aldı "bak çocuk ne olduysa gelmiş. Demek ki konuşmak istediği bir şeyler var."

"Ya kötü bir şey söylerse?"

Zeynep gülümseyerek cevap verdi " Kötü bir şey söylese niye orda beklersin akıllım?"

" Dogru söylüyorsun."

Arkadaşı bir ajan hesabı etrafı kolaçan etti. " O zaman ne yapıyorsun?"

Genç kız yanaklarını dişlemeyi bıraktı."Tıpış tıpış yanına gidiyorum."

Zeynep arkadaşının yanaklarını sıkıp"Aferim güzellik." Yasemin üfleyerek Zeynep'in ellerini indirdi. Kızın bu davranışına arkadaşı kıkırdayarak karşılık verdi.

Yasemin alt dudağını dişleyerek arabaya doğru yürüdü. Tedirgindi. Ne diyecek, ne yapacak? Diye düşünmeden edemiyordu. Heyecandan eli ayağı titriyordu. Dudağını dişlemeyi bıraktı. Hangi ara geldiğini bilmediği arabaya bindi. Emre ye bakmadan "Neden geldin?" aklında ki soruyu soru verdi. İyi yaptı. Peki ya geri teperse?..

" Bir yere mi gidiyorsun? " sorusuna soru ile karşılık almıştı. Kız bundan hoşlanma ve hoşlanmama arasında ki ince çizgideydi. Ama kötü bir şey dememesine sevinmişti.

" İlk ben sordum ama." Az önceki soru yüzünden gülümseyerek söylemişti bunu.

" Bilmiyorum... Sanırım Araban beni buraya getirdi." Sesinde gülümsesinin en güzel tınısı vardı. "Şimdi sen cevap ver!"

Gen kız sevdiği adama döndü."Buradan ayrılıyorum. Uzun bir süre İstanbul'da yaşıyacağım." Yüzündeki ona yakışan gülümseme gitmişti. Ciddi bir durum takındı.

" Neden?" Gözleri kısmış alacağı cevabı merakla bekliyordu. Oysa ona neydi ki? Kim olarak ona karışıyordu? Bunu düşünüyordu. Yine de sormak istiyordu nedenini bilmeden.

" Orada ki bir Ünüversiteyi kazandım. Soruların bittiyse gitmek istiyorum."

" Neden gitmek istiyorsun? "

" Gitmem gerekiyor." Genç kız alelacele söylediği cümleyle arabanın kapısını açıp indi. Sağına soluna baktı. Koşar adımlarla arkadaşının yanına gitti.

♤&♤

Genç kız aklına dün gece geldikçe sıkıntıya bir öf çekiyor. Partiden sonra onu görmeyecek, her şey bitmiş olacaktı. Ama ne oldu? Emre o konuşmadan sonra yanına gelmiş, onunla hiç bir şey olmamış gibi sohbet etmiş, üstüne üstlük hesap sorar gibi hir hal takınmıştı. Varlığı bir gün de aklını allak bullak etmesine yetmişti. Daha yeni açtığı örgülü saçlarını oflayarak karıştırdı.