Yasemin Çiçekleri

10 . BÖLÜM

Multimedia:Yasemin'in kıyafeti var. İki bölümdür paylaşmayı unutuyorum. Üzgünüm 🙈.

Merhabalar Yasemin Çiçeklerini okuyan tatlış okuyucularım ❤ :* .
Nasılsınız? Yağmurlu bir havada sizler için kısa ama soluk kesici bir bölüm yazdım ; ) . İnşallah beğenirsiniz :). Bölüm hakkında ,yazım hakkında fikirlerinizi lütfen benimle paylaşın ki ben de ona göre devam mı edeyim yoksa hiç olmamış gibi sileyim mi hikayeyi? Karar vermeme yardımcı olurmusunuz? :)

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Emre'nin rahat biçimde onunla konusmasına gözlerini kocaman açtı. Sözcükler bir türlü dilinin ucuna gelemiyordu. Onu kendi evine neden getirmişti? Dün akşam yaşadıklarına nerdeyse hepsine şahit olmuştu. Hiç mi kokmuyordu? Yaman etrafındaki bütün tehlikeyi kalıplı bedeninde barındırıyordu. Biraz dahi olsa korkması lazımdı.

Her şey normalmiş gibi hazırladığı kahvaltı masasına oturdu Emre. Tam bir erkek öğrenci masasıydı. Sucuklu yumurta, peynir, zeytin,işkenceye uğramış domates ve salata...bunları Yasemin için hazırlamıştı. İlk defa bir kıza masa kurarken böylesine uğramıştı. Aylar öncesine yüzüne bakmadığı genç kıza şimdi onunla olsun diye hazırlıklar yapıyordu. Masanın başında duran duru güzelliğe baktı. Partiden kalan elbisesi, uykudan dolayı dağılmış saçları ve makyajıyla hala olağanüstü çekicilikte görünüyordu."Otursana."

Yasemin bakışlarını düzensizce yerleştirilmiş tabakdan çekip baş köşeye kurulmuş olan adama çevirdi. Emre geçmiş hiç yaşanmamış gibi gülümsüyordu. "Ben... nasıl buraya geldim?" Geçmişinde kalan birinin yanında olmak yerine Yaman'ın yanında uyanmış olsa belki bu kadar kızgın olmazdı.

"Karşı dairenin kapısında uyuya kalmışsın. Senin öyle görünce evime getirdim."

Erkeklerin geneli neden umursamaz olur? Ah...cidden kafayı yemek üzereydi. Gözünün önüne düşen saç tutamını sinirle üfledi. Gün güzel başlamıştı. Keşke öyle gitmeye devam etseydi."Öyleyse..." aklına yeni dank eden gerçekle gözleri kocaman açıldı. "Sen bizim karşı dairemizde yaşıyorsun." Ağzından çıkan cümle normal gibi görünse de soru niteliğindeydi. Alacağı iki yanıtta canını sıkabilirdi.

"Evet. Bu dairenin sahibi benim." Kızın yüzünde sevindiğine ya da üzüldüğüne dair belirtiler aradı. Hiç bir belirti göremedi. Görmeyeli baya değişmişti. Bu inkar edilemezdi. Her şeye rağmen sevinmesini isterdi. "Partideki adam sevgilinmiydi?"

"Seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum! O yüzden sen kendi işine bak!"

Emre kızın ani çıkışına gülümsemekle yetindi. Yasemin'in bu yönünü önceden fark etmemişti."Biz dün gece Selin'le tartıştık." Genç kızın gözlerinin içine bakarak şarkı söylemesi sevgilisini kıskançlığı itmişti. Bir te o da değil. Eski arkadaşının uzun boylu, yakışıklı kelimesi yanında hafif kalan adamla olması diğer nedenlerden biriydi. Emre'yi aldığı yetmezmiş gibi şimdi de Yaman'a göz koymuştu. Emre'nin siniriyle çoğalan tartışma üst düzeye çıkmıştı. Kıskanılma vardı ama kimin kimi kıskandığı belli değildi.

Genç kız açıklama yapılmasına mı,yoksa sevgiyi çürümüş paçavra gibi kullanmasına mı şaşırsın bilemedi. Aşkı kaybettiğinde tekrar bulunması zordu. Ellerindeyken neden kıymetini bilmezlerdi ki? "Sevgi emektir. Zor bulunmuşken kolay vazgeçebilmenizi anlamıyorum. Masada duran su dolu bardağı aldı, yavaşça yudumladı. On dakika önce sanki su içmemiş gibi suyu duraklamadan yarısına kadar bitirmişti. Sertçe yerine bıraktı. "Ara buraya gelsin. İlk arayan her zaman bir adım öndedir. Hazır sevgiyi bulmuşken kaybetmemeye bak! Ayrıca bana evini açtığın için sağol ve bunu bir daha yapma!" Son kes Emre'ye baktı. Hiç düşünmeden arkasını döndü. Bu ona ilk sırtını dönüşü değildi. Sonda olmayacaktı. Eve getirmesi hataydı. Selin veya başkası görse yanlış anlayabilirdi. Belki Emre zor duruma düşmezdi. İçi rahat olabilirdi. Fakat genç kız için çok zor bir durum meydana gelirdi. Hatta hayatının fiyaskosu olurdu.

Ardından kapattığı kapıya döndü. Burda yaşıyor olması şakaydı heralde. Dağınık saçlarını karıştırarak iyice dağıttı. "Ah...cidden!ayş..." Topuğunu sertçe vurarak kendi dairesine döndü. Kapısının önündeki iri bedenle dönüp kaldı. Narin eli kalbinin üstüne gitti. Bugün kalpten gitmesine sebeb olaylar ard arda kapısını çalıyordu. Hepsi mi aynı günü bulurdu!

Ateş püsküren bakışlar,çatılan kaşlar kızgınlığın ifadesiydi. Şimdi ona çelik kadar sert eliyle yumruk atarsa... yapamazdı değil mi? Bu kadarına kalkışamazdı. Aslında kız kendini kandırıyordu. Zira adam şu saniyelerde bir adamı öldürebilecek seviyede öfke taşıyordu güçlü bedeninde.

Yaman kızı apartman önünde bıraktığı saatten beri aklı hep ondaydı. Araştırmaları sonucu bulduğu telefonu arıyordu sürekli. Ama telesekreter kadından başka kimsenin sesini duymuyordu. En sonunda dayanamadı. Soluğu kızın dairesinin önünde aldı. Eli zile gittiği sırada duyduğu sesle heybetili bedenini arkasındaki daireye çevirdi. Yasemin'in ciyaklayan sesini ilk duyduğu anda beynine kaydetmişti. İnce ses tonunu nerde duysa tanırdı. Yanılmadı. Küçük kız dün geceden kalma haliyle karşısında duruyordu.

Genç kız birden evinin önünde onu görünce kalbi korkudan hızlı atmaya başladı. Adamın sert adımlarla yaklaşması daha çok deliye döndürdü. Kalbi şimdi göğüs kafesinden fırlayarak maratona katılacaktı. Öyle bir halı vardı.

"Ne işin var lan senin orda?" Sesindeki Buzun soğukluğu hissediliyordu. Yasemin bir adım geriledi. Yaman her zamankinden katı duruyordu.

Yutkundu."Senin evimin önünde ne işin var?" Sorusuna soruyla karşılık verdi. Korkusundan ne diyeceğini bilmez haldeydi. Ela gözlerini mümkün olduğunca adamın koyulaşan kahvelerinden kaçırdı. Yaman'ın bağırışına kimsecikler çıkmamıştı. Nasıl apartmansa bu bağırışa hiç kimse çıkmamıştı. Hem de bugun pazar olmasına rağmen. Apartmanın ses yalıtımının iyi olmasından dolayı olmalıydı. Yoksa şimdiye kadar her kes başlarına toplanmıştı.

"Telefonun niye kapalı?" Sakin görünmeye çalışıyor ama başaramıyordu genç adam.

"Benim numaramın sizde ne işi var?"

"Senin sorularındansa brnimkiler cevaplanmaya daha açık. Şu dakikadan soru sormak yerine crvaplarsan senin için daha kârlı olur!" Kızın az önce çıktığı evin kapısına resmen yapıştırmıştı. Yasemin'i çelik kapıdan çekti,duvar ve kendi arasına aldı. "Konuşmama gibi bir şansın yok. Şayet cıtını çıkarmazsan canını yakarım. Önce sevdiklerinden başlarım sonunda seni ele alırım. Hepsini tek tek izlemek zorunda kalırsın!"

"Telefonum senin yüzünden paramparça halde. Bir de gelmiş neden kapalı diye soruyorsun! İlk soruna gelecek olursak da...o da sin yüzünden! Beni partiden dımdızlak çıkardın. Sonra çok matrak bir şeymiş gibi evime bıraktın. Ama atladığın bir konu vardı. Benim sihirli güçlerim yok! Tek hareketimle kapımı açamazdım. Bu yüzden komşumuz evinde uyuya kalmışım." Tek solukta hepsini dile dökmüştü. En başta yüksek çıkan sesi sonlara doğru fısıltıya dönüşmüştü. Sert çehreli adam yüzünden istemediği lanetli evde uyanmıştı. Kızgındı. Bağırması, korkması sırf bundandı. Yaman'ı itmiyordu. Onu ne kadar kendinden uzaklaştırmaya kalkışsada boşa kürek çekeceğini biliyordu.

Genç adamın bakışları duvarla arasına sıkıştırdığı güzelin gözleri, dudakları arasında git gel yaşıyordu. Zaferi aralıklı duran kırmızı dudaklar kazandı."Dudakların...bukadar davetkar olmamalı." Koca eli kızın gerdanında geziniyordu. Yaklaştıkça öpme isteği kat ve kat artıyordu. Yasemin'in hareket etmesine, konuşmasına bile müsade vermiyordu. Şayet tek hareketle kiraz dudaklara sahip olabilirdi.

Dudakları arasında milimler kala durdu. Siyaha dönen kahvelerini ela irislere çevirdi. Masum elalar korku,endişe, kaybetme... Bütün duyguları içinde barındırıyordu. Eğer öperse kızın ilki olacaktı. Bunun farkındaydı. İlklerini yaşatırsa bırakamazdı. Genç kız ilk öpücüğünü yeni tanıdığı hala yabancı olduğu adam tarafından kaybetmeyi istemiyordu. Her şeyin ilkini sevdiği adama saklamak varken... neden bir yabancı ile paylaşsın?

Yaman duvardan yardım alarak geri çekildi. "Burda bırakalım ha?" Hala kızın önünde duruyordu. Hazla kavrulan gözleri eski ruhsuz halini aldı. "Bir daha olursa musammağa göstermem demiştim! Uslu durmazsan cezanın devamı gelir. " en başta Yasemin için ceza olarak düşünmüştü bunu. Nerden bilecektiki adil cezayı kendine verdiğini! " Dediklerimi unutma! Söz ağızdan bir kere çıkar,ikincisinde gerçekleşir!"

Yasemin'in soluğunu kesip orda öylece bıraktı. Arkasına bakmadan uzaklaştı. Dönüp bakmış olsaydı yarım bıraktığı işi tamamlardı. Arzuladığına ulaşırdı. Lakin kızın canını yakardı. Belki fiziksel acı çekmezdi. Boy gösteren ruhsal çöküntü olurdu.

Yasemin trans halinden çıktı. Genç adamın arkasından bakarken aklına gelenler dışarı tasmıştı. "Sana öyle şeyler yapacağım ki Yaman SAYGINER! Elimden kurtulmak için yalvaracaksın!"