all too well | mabbie

Hoofdstuk 9.

Matthy pov:

Rob en ik zijn vandaag weer voor het eerst op kantoor sinds dat rob ziek was. Ik ben al wel wat eerder geweest maar voor rob is vandaag de eerste keer, rob zei dat hij naar de wc moest en liep gelijk weg. Hij leek een beetje ongemakkelijk en alsof iets hem dwars zit. Niet veel later krijg ik een appje van rob, hij vraagt of ik naar de wc wil komen ik ben benieuwd wat hij wil gaan uitspoken.

Als ik bij de wc aan kom zie ik rob op de grond zitten, hij lijkt bang en heeft een wit gezicht alsof hij bang is, ik ga op mijn hurken voor hem zitten. Normaal ben ik de bange en onzekere van ons 2 zo heb ik rob nog bijna nooit gezien de laatste keer dat ik robbie heb zien huilen was toen we net in ons nieuwe huis woonde, zou hij normaal gesproken goed zijn ik zijn emoties en gedachtes wegdrukken of zal hij oprecht bijna nooit verdriet hebben. Ik leg mijn handen op zijn benen ik steek mijn hand uit zodat hij die kan pakken ik trek hem mee omhoog en open mijn armen ik sus rob heen en weer en we zeggen niks.

De stilte wordt verbroken door rob 'dankjewel mat, ik vertel je zo thuis wel wat er is, ik wil niet dat de andere jongens het weten' ik geef hem een kinkje en we lopen samen terug naar de ruimte met de bureaus. 'Hebben jullie geneukt op de wc ofzo jezus dat duurde lang' zijn de eerste woorden die we horen zodra we terug komen 'nee koen er was iets prive misschien vertellen we het je later wel' zegt rob terwijl hij een arm om mij heen slaat. Waarschijnlijk wordt het doen alsof er iets met mij aan de hand is inplaats van met rob ach ja ik kan er wel mee leven. Ik ga achter mijn bureau zitten een video editten maar ik blijf maar in mijn gedachtes bij rob en wat er met hem aan de hand is, waar hij ook mee zit ik wil hem helpen.

Het is half 1 dus rob en ik gaan weer naar huis we zeggen de jongens gedag en bespreken nog even snel wat we mee moeten nemen voor de video van morgen want we gaan verstoppertje doen in de efteling. Als we bij de auto zijn aangekomen vraag ik aan rob of hij het mij nu al wil vertellen of wil wachten totdat we thuis zijn, 'ik wil liever wachten totdat we thuis zijn' ik leg mijn hand op zijn been, geef hem een kusje en start mijn auto, na ongeveer een half uurtje rijden zijn we thuis aangekomen. Rob loopt gelijk naar de bank en ik ga naast hem zitten 'mat beloof dat je dit nooit aan iemand door gaat vertellen' natuurlijk zal ik nooit iets privé aan iemand doorvertellen ik geef hem een knikje dat het goed is en dat hij zijn verhaal kan vertellen "uhm oke dus toen we die groeps foto maakte en de sorry dat rob in deze video zit grappen weer begonnen, uhm kijk die grappen ik vind ze niet grappig en ze raken me oprecht echt en uhm toen dacht ik ik wil weg hier laat ik naar de wc gaan weg van de rest, toen dacht ik was ik nog maar ziek geweest want dan was ik niet hier en dat ik zeker wist dat niemand mij gemist had, en toen kwam de gedachte zouden ze mij überhaupt w-wel missen als ik, uhm als ik ineens er niet meer zou z-zijn. Dat koen en milo mij misschien voor 2 dagen zouden missen en daarna zouden doen alsof ik nooit bestaan heb. Ik schrok van mezelf en deze gedachtes, ik heb nog nooit de gedachte gehad om een eind aan mijn leven te maken"

ik kijk rob met tranen in mijn ogen aan, rob heeft ook traan ogen. Ik sla mijn armen om rob heen en trek hem tegen mij aan. Er rollen wat tranen over mijn wangen heen en aan mijn natte shirt te voelen is rob ook aan het huilen we blijven zo liggen we blijven stil het enige wat we doen is huilen. Ik huil best vaak, naar mijn mening is huilen een van de mooiste dingen die er is. Als ik overprikkeld ben en mijn hersenen over uren aan het draaien zijn is huilen soms mega fijn, even alles eruit gooien in de vorm van tranen, mensen vinden anderen vaak zwak als ze huilen en vooral mannen maar ik denk dat dat onzin is als je je emoties niet laat zien gaat het alleen maar dieper zitten.

'Mat ik wil niet dat je denkt dat ik zelfmoord wil plegen ofzo, ik weet niet waarom ik er ineens op kwam ik ben oprecht heel erg gelukkig' mijn hart smelt bij deze woorden dat hij gelukkig is dat is het belangrijkste voor mij. Ik ben blij dat rob vandaag zo open is geweest over wat er in zijn gedachtes om ging, ik ben altijd de emotionele bange van de twee en rob juiste de stoere die geen emoties laat zien. Maar gelukkig weet hij dat hij bij mij zijn gevoelens kwijt kan zonder dat ik zal oordelen. Ik trek rob nog wat dichter tegen mij aan en ik geef hem een kusje. 'Ik hou van je rob, met heel mijn hart'