all too well | mabbie

Hoofdstuk 15.

Pov koen

Vandaag ga ik langs bij robbie en matthy, sinds dat matthy zo ziek is geworden op vakantie heb ik hem niet meer gezien rob zegt dat hij er slecht aan toe is maar hij wel iets opknapt. Alleen is hij heel de dag moe, hierdoor is rob ook weinig op kantoor hij moet natuurlijk voor mat zorgen.

Ik was vandaag bij juul in Rotterdam en Nieuwerkerk is dan goed op de route terug naar Amsterdam. Ik hoop niet dat mijn bezoek teveel inspanning voor matthy gaat zijn. Hij op is natuurlijk altijd al wat mensenschuw geweest en sociale contacten hebben hem altijd moe gemaakt vroeger was dit erger dan nu.

Als ik aan ben gekomen doen matthy en rob samen de deur open, rob had inderdaad gelijk toen hij zei dat matthy er slecht aan toe is, hij is bleek in zijn gezicht en staat te trillen op zijn benen. Rob heeft hem stevig vast waarschijnlijk zodat hij niet omvalt of zoiets.

De hal van hun huisje is mooi, er hangen foto's van rob en mat samen maar ook van de Bankzitters echt heel erg schattig. Rob en mat zijn samen sowieso veel ste schattig hoe rob altijd trots vertelt over Matthy die twee horen bij elkaar.

Ik geef matthy en rob een knuffel en dan gaan we naar de woonkamer. Rob gaat op de bank zitten in het hoekje en plaatst matthy tussen zijn benen 'maar mat ben je nog steeds ziek zoals op de vakantie of moet je nu gewoon weer herstellen?' Ergens vind ik het moeilijk om te vragen want natuurlijk is hij nog ziek, mat is geestelijk ziek maar is hij lichamelijk nog ziek ik heb geen idee.

'Ik heb geen buikgriep meer zoals op vakantie maar ja ik ben nog steeds wel ziek ik ben al meer dan 4 jaar ziek en misschien wordt ik wel nooit meer beter' rob wrijft over mat zijn hand met zijn hand en veder praten we nog wat.

Rob heeft gekookt of nou ja eigenlijk heeft hij diepvries pizza in de oven gedaan. Omdat matthy niet mee kan eten is hij even gaan slapen boven die zou waarschijnlijk wel weer helemaal moe zijn na deze middag. Rob zei dat ze vanochtend in het ziekenhuis zijn geweest om matthy zien sonde te laten vervangen en dat dat best een naar beeld is, mat aan het huilen en kokhalzen terwijl een arts een slangetje via zijn neus zo zijn keel en maag induwt. Ik zou er niet aan moeten denken om met een slangetje voeding te moeten krijgen het lijkt me vreselijk al dat eten lijkt mij veel te verleidelijk, zeker als je zelf niet mag eten.

'Rob het was enorm gezellig, wil je ook tegen mat zeggen dat ik het gezellig vond en dat ik hoop dat hij snel weer naar kantoor kan komen' het is tijd voor mij om weer naar huis te gaan het is nog dik een uur rijden naar Amsterdam.

Pov robbie:

Koen is vertrokken en ik ruim de keuken nog een beetje op, spring snel onder de douch en ga daarna naar onze slaapkamer, naar matthy die daar al lekker op bed ligt hij is een boek aan het lezen "de antwoorden op de grote vragen" van Stephen Hawking. Mat is gek op natuurkunde wiskunde en scheikunde. Ik niet ik ben meer van de economie ik ben natuurlijk niet voor niets de boekhouder van de Bankzitters.

'Heb je al wat leuke antwoorden op de grote vragen gevonden mat?' Als ik begin te praten schrikt hij een beetje hij is zo erg verdronken in zijn boek dat hij mij niet eens binnen heeft horen komen 'koen is naar huis, hij vond het erg gezellig en hoopt dat je snel weer naar kantoor kan komen' ik ga naast matthy liggen en kijk over zijn schouder mee naar het boek dat hij leest en wat ik al verwacht had ik snap er niks van en het boeit mij eigenlijk ook niet zoveel.

Ik ga met mijn handen door matthy zijn haar om zo een beetje zijn aandacht op te eisen. Als mat zich naar mij toe draait plaats ik zijn hoofd op mijn schouder en sla mijn arm onder hem door tegen zijn middel aan. Voorzichtig doe ik zijn sonde goed achter zijn oor en luister ik rustig naar zijn ademhaling. Beide  zeggen we niks en is het stil. Maar het is absoluut geen nare stilte maar juist een hele fijne en vertrouwde stilte onze ademhaling gaat heel rustig en mat heeft zijn ogen dicht waarschijnlijk is hij al inslaap gevallen en gelijk geef in hem.

Vandaag was voor mat een drukke dag in vergelijking met de vorige paar dagen. Ik voel ineens iets nats op mijn shirt druppelen, het zijn tranen van matthy 'wat is er lieverd? Heb je ergens pijn?' Matthy snikt een keer 'nee er is niks, in ben gewoon heel erg moe en mijn hersenen maken overuren' ik knuffel matthy nog iets steviger 'dat is niet erg, laat alles maar gewoon even los, ik ben bij je je bent hier veilig.'

Mat blijft aan de lopende band huilen misschien waren twee dingen op een dag die hem beide  veel energie kosten dus niet zo handig geweest. Matthy is even helemaal stil. Geen gesnik niks 'Slaaplekker rob' hij praat heel erg traag echt alsof hij inslaap valt wat natuurlijk ook zo is.

'Slaaplekker mat, ik hou van je'