Lost princess without hope

Vast

Ik zit hier nu al 2 dagen en ik kan nergens heen. Elke centimeter van deze kamer heb ik doorzocht. Elke ochtend en avond krijg ik wat te eten door een luikje in de deur en verder niks. Ik kan, doe en mag niks. Maar vandaag is het anders. Ik kreeg een jurk en instructies over hoe ik hem aan moest doen. Ik heb ze niet eens nodig. Ik weet nog van toen ik jong was wat ik moest doen. Ik heb de jurk dan ook binnen 5 minuten aan. De bewaker voor mijn deur kijkt me dan ook verbaasd aan als ik mijn andere kleren aan hem geef met de instructies erboven op. Ik vraag wat de bedoeling is en hij neemt me mee. Als ik een enorme zaal binnenstap weet ik gelijk dat ik de eerste ben, of misschien wel enigste. De bewaker zegt dat ik moet wachten en dan zal ik vanzelf wel weten wat ik moet doen. Ik kijk een beetje verward maar besluit om toch maar geen vragen te stellen. Ik wacht een tijdje en dan komt er een bediende binnen. Hij heeft een schaal met een papiertje erop bij zich. Als hij eindelijk voor me staat rijk ik naar het papiertje. Als ik het papiertje van de schaal af pak draait hij direct om en loopt weer weg. Mij compleet in de war achterlatend. Ik begrijp helemaal niks meer van wat hier gebeurd. Plotseling denk ik aan Newt. Hoe zou het bij hem gaan? Zou hij oke zijn? Ik hoop het maar, ik zal me nu hierop moeten focussen. Als ik op het papiertje kijk zie ik een boodschap. Als ik hem gelezen heb vat ik het even samen voor mezelf. Ik ben door de eerste ronde heen gekomen en ga nu de tweede in. Wat was de eerste ronde überhaupt?! Nou in ieder geval komt ronde 2 erop neer dat ik zo snel mogelijk moet ontsnappen en het eindpunt moet behalen. Geen aanwijzingen hoe of waar maar ik moet het er maar mee doen. Terwijl dat door mijn hoofd schiet hoor ik plotseling een scherpe klik. Alsof er een sleutel in het slot omgedraaid word. Ik ren naar 1 van de deuren en probeer hem open te krijgen, wat natuurlijk weer hopeloos mislukt.

________________________________________________________________________________

Ik sta een tijdje hulpeloos naar het slot te kijken als ik een ingeving krijg. Ik dacht dat ik hier ergens een ventilatie rooster had gezien. Als ik om me heen kijk zie ik het rooster al snel. Hij is alleen best klein dus ik hoop dat er doorheen pas. Ik ren er naar toe en wrik het rooster los. Als het rooster los is kijk ik de ventilatie schacht in. Ik adem diep in en uit om mijn claustrofobie de baas te blijven. Zonder na te denken kruip ik er naar binnen. Ik heb het gevoel dat ik elk moment flauw kan vallen. Zonder verder na te denken kruip ik verder en verder en dan kom ik bij een splitsing. Welke moet ik kiezen? Ik ga op mijn intuïtie af en ga rechts af. Na ik denk 2 minuten kom ik bij een ander rooster uit. Ik beuk er tegenaan en dan valt 'ie er af. Ik kruip er opgelucht uit en kijk dan om me heen. Ik sta in een gang, recht tegen over me hangt een schilderij. Ik herken het. Dat was mijn vader en plotseling heb ik het gevoel dat ik de weg weer weet. Ik ga blindelings lopen en sla linksaf dan weer links en dan nog een keer rechts. Recht tegenover me zijn de deuren van de hoofdingang. Ik open de deuren en zie de paleis tuinen. Ergens voelt het zo vertrouwd maar tegelijker tijd ook helemaal niet. Ik loop door tuinen heen en zie het bos. Mijn voorgevoel zegt dat er daar iets is, dat er daar iets moet zijn. 

________________________________________________________________________________

Weer een hoofdstukje :). Laat vooral weten wat je ervan vind heb namelijk geen idee of iemand dit leuk vind duss ja. Tot volgend deel!