"Appaနဲ့ Omma morning"
"Morning သား"
"သားအစောကြီးအကျီ်လဲထားလို့ပါလား"
"ဟုတ်တယ် omma သားဒီနေ့အလုပ်စောစောသွားမလို့"
"Appa omma morning"
~သူမနိုးခင်အစောကြီးထပြီး companyကိုလစ်မလို့ပါဆို ဒီကောင်ကဒီနေ့ကျမှအစောကြီးနိုးေနတယ် ကျစ်!.~
"Morning ပါသားလေးရေ ညကကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲ့လား"
"ဟုတ် omma"
"ဒါနဲ့သားမနေ့ကပြောတော့အပြင်ထွက်ချင်တယ်ဆို"
"သားအလုပ်သွားတော့မယ် appaနဲ့ omma"
ဆော့ဂျင်ရဲ့မြှားဦးသူ့ဆီလှည့်လာမှာစိုးတာကြောင့်စားနေရင်းထကာအလုပ်သွားဖို့ပြောတော့သည်။
ဆော့ဂျင်ကလည်းခေသူမဟုတ်တာကြောင့် ဂျောင်ကုပြောပြီးပြီးချင်း...
"သား ဦးလေးကြီးကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလို့ရတယ်မလား appa"
"ရတာပေါ့"
"ဂျောင်ကု!.နေအုံး!."
ဂျောင်ကုရဲ့ခြေလှမ်းတွေAppaရဲ့စကားအဆုံးမှာရပ်တန့်သွားခဲ့ရသည်။
"Appa!.ကျွန်တော်အလုပ်သွားတော့မှာလေ"
"မသွားနဲ့တော့သားထယ်ဆီပဲphဆက်ြ ပီးဒီနေ့ဆော့ဂျင်လေးကိုအပြင်လိုက်ပို့ပေးလိုက်ကြားလား"
~ကျစ်!.ဒီကောင်လေးလုပ်ချလိုက်ပြန်ပြီကွာ~
"ကြားလားဂျောင်ကု!."
"ကြားပါတယ်"
"ကြားရင်ပြီးရော ဂျင်..ပြီးရင်သားအကိုကိုသွားချင်တဲ့နေရာမှန်သမျှအကုန်လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်နော်"
"ဟုတ် Appa"
Skip,
"ဘယ်လိုလဲကျေနပ်ပြီလား!."
"အမ်း!.သိပ်တော့မကျေနပ်သေးဘူး"
"ဘာကွ!.မိုးပဲချုပ်တော့မှာကိုမကျေနပ်သေးဘူးဆိုတော့မင်းကဘယ်သွားချင်သေးလို့လဲ"
"ဖြေးဖြေးပြောလည်းရပါတယ် ကျွန်တော်ဦးလေးကြီးရဲ့ဘေးမှာပဲရှိနေတာကို အရမ်းကြီးမအော်ပါနဲ့"
