"ဦးလေးကြီး နော်လို့"
"အေးကွာအိပ်ချင်တယ်ဆိုလည်းအိပ်"
"ဟီးးကျေးဇူးပဲ"
ဂျောင်ကုကခွင့်ပြုပေးလိုက်သည်နှင့်ကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာဂျောင်ကု၏ခေါင်းအုံးနှင့်စောင်အားယူပြီးကုတင်အောက်တွင်အိပ်ရန်ပြင်ပေးလိုက်သည်။
"နေ!နေပါဦး မင်းအဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဦးလေးကြီးအိပ်ဖို့အတွက်ပြင်ပေးနေတာလေ"
"ငါအဲ့မှာအိပ်မယ်လို့မင်းကိုဘယ်သူကပြောလို့လဲ"
"ဘယ်သူမှမပြောပါဘူးကျွန်တော်ကမှတ်ထားတာ"
"ဘာကိုမှတ်ထားတာလဲ"
"ဦးလေးကြီးကကုတင်ကိုမျှမသုံးတက်ဘူးလေ အဲ့တာကိုမှတ်ထားတာပေါ့"
"ကျစ်!.ထားလိုက် ငါ့ကုတင်ကကျယ်တာပဲကုတင်ပေါ်မှာပဲအိပ်တော့မယ် အောက်မှာတော့မအိပ်နိုင်ဘူး ဖယ်..ဖယ်"
ဆော့ဂျင်လက်ထဲကခေါင်းအုံးနှင့်စောင်ကိုပြန်ဆွဲယူကာ ကုတင်ပေါ်သို့ပြန်တင်လိုက်သည်။
"ဒီမှာ!.မင်းဒီဖက်လုံးကိုမကျော်မိစေနဲ့နော် ကိုယ့်နေရာနဲ့ကိုယ်အေးဆေးအိပ်"
"ဟမ်!.အိပ်ပျော်သွားရင်ဘယ်လိုလို့သိမှာလဲ"
"စကားမများနဲ့ငါကမကျော်နဲ့ဆိုမကျော်နဲ့"
"ကျော်မိသွားရင်ရော?"
"ကျော်မိတဲ့သူကအပြစ်ပေးခံရမယ်"
"ဟင်!ဘာအပြစ်လဲ!?"
"ကျော်မိတဲ့သူကတခြားသူခိုင်းတာအထွန့်မတက်ပဲလုပ်ပေးရမယ် ပြီးတော့အဲ့လူပြောသမျှကိုလည်းပြန်ခံမပြောပဲနားထောင်ရမယ်"
"အဲ့တာအပြစ်လား?"
"ဟုတ်တယ်! မင်းရှုံးရင်ငါ့စကားနားထောင်ပြီးငါခိုင်းတာလုပ်ရမယ်"
"အကယ်၍ဦးလေးကြီးရှုံးရင်လည်းကျွန်တော်ခိုင်းတာလုပ်ပြီးကျွန်တော့်စကားနားထောင်ရမှာနော်"
"Ommm!."
"okလေသဘောတူတယ်"
"သဘောတူရင်အိပ်တော့ နည်းနည်းလေးတောင် ကျော်မလာမိေစနဲ့နော်"
