ALEV TANGOSU...

Ruya...

Ender - Aaaaa... (Bağırır)
Kaya - Ender neyin var?
Ender - Bebek Kaya, bebek geliyor! Doğum başladı! (Akan suyu görür)
Kaya - Biraz erken değil miyidi?!
Ender - Gel bebeğimize söyle! Ne duruyorsun yardım et! (Bağırmayı devam ediyor)
Kaya - Gel, hastaneye gidelim çabuk!
Ender - Canı ara hemen! (İkiside mahkemeden hastaneye doğru çıkarlar)

Hastane...

Kaya - Her şey iyi olacak değil mi?!
Can - Merak etme biraz erken oldu ama Ender güçlü bir kadın!
Kaya - Orası öyle de ne bileyim...
Can - Ben giriyorum artık, sen de benimle gelmek istemez misin?
Kaya - Nasıl yani?
Can - Kızının doğdu anda orada ol, Enderin yanında, bu çok özel bir an olucak sizin için.
Kaya - Oluyor mu öyle?
Can - Eğer istiyorsan tabii ki olur.
Kaya - Ben çok isterim...
Can - Orada bayılma ama... (Kahkaha atar)
Kaya - Merak etme bayılmam. (Gülümser)
Hemşire - Doktor bey Ender hanım hazır!
Can - Güzel ben giriyorum o zaman, siz de Kaya beye yardım edin o da bizimle girecek!
Hemşire - Hemen efendim!
Kaya - Ne yapmam gerekiyor?
Hemşire - Ben size giyinmek gerektiğiniz şeyleri vereceğim, siz de giydikten sonra eşinizin yanına gideriz o kadar.
Kaya - Çok sağ olun.
Hemşire - Ne demek, buyurun...

Can - Çok iyisin Ender biraz daha...
Ender - Aaaaaaaa dayanamıyorum artık (Bağırır)
Kaya - Ben yanındayım! (Enderin yanına gidip elini tutar)
Ender - Aaaaaaaaa
Kaya - Yanındayım Ender... (Eşinin alnını okşar)
Can - Derin nefes al...
Ender - Dayanamıyorum...
Kaya - Yanındayım, yanındayım sevgilim!
Can - Hadi Ender azıcık daha da ıkın!
Ender - Aaaaaaahhhhhhhh (Ağlamaya başlar)
Can - Hadi Ender sen çok güçlü bir kadınsın! Çok az kaldı! Ikın!
Ender - Dayanamıyorum artık aaahhhh!
Can - Ikın hadi ıkın!
Kaya - Sevgilim burdayım ben!
Can - Çok az kaldı Ender çok az! Dayan!
Ender - Aaaaaaaaaaaaa
Can - Çok iyisin! Biraz daha da ıkın!
Ender - Dayanamıyorum dayanamıyorum... (kısık sesle söyler)
Can - Hadi derin bir nefes al Enderciğim!
Ender - Aaaaaaaaahhhhhhhhh
Can - Çok güzel Ender, bebeğinin kafasını tutuyorum şu an elimde, çok az kaldı biraz daha da dayan!
Kaya - Çok az kaldı sevgilim!
Ender - Aaahhhh (Rahatlar, bebek de ağlamaya başlar)
Can - Tebrikler kızınız doğdu... Kaya gel! (Kaya Enderin elini bırakıp Canın yanına gider ve kızını alır)
Kaya - Çok teşekkür ederim Can... İnanılmaz şey bu... Ender bak (Ruyayı Endere verir)
Can - Ne demek... (Gülümser)
Ender - Ah yavrum... (Çocuğunu koklayıp öper)
Kaya - Ender çok teşekkür ederim... (Ender Kayaya bakıp gülümser, Kaya da Enderin alnını öpüp küçük kızının ve eşinin kokularını iyice içine çeker)
Ender - Kaya şuna bak...
Kaya - Bak, bak nasıl da gülümsüyor bir de...
Ender - Yaaa...

İki saat sonra...

Caner - Kaya abi, ablacığım çok tebrik ederim.
Yıldız - Maşallah... (Ruyaya bakar) Aynı sen Enderciğim, gözleri desen masmavi... Tebrikler...
Yiğit - Yaa çok tatlı gerçekten...
Erim - Aynen çok minnoş ya...
Lila - Şu minicik ellere bakar mısınız... Tebrik ediyorum ikinize de...
Kaya - Sağ olun herkese...
Ender - Teşekkürler...
Yiğit - Eee eve ne zaman?
Ender - Üç gün daha burdayız sonra geleriz... (Ruya gülümser)
Erim - Bakın nasıl gülümsüyor...
Yıldız - Var ya inanılmaz şey olucak bu, başından belli!
Kaya - Bence de! (kahkaha atar)
Hemşire - Kontrol etmek için bebeği almak zorundayız ama birazdan getireceğiz...
Ender - Her şey yolunda ama değil mi?
Hemşire - Evet efendim merak etmeyin... (Can odaya girer)
Can - Merhabalar herkese... Ender nasılsın? Kendini nasıl hissediyorsun?
Ender - İyim Can sağ ol...
Can - Güzel, birazdan talihler de gelicek ama her şeyin yolunda olduğundan eminim!
Ender - Ne kadar teşekkür etsem az...
Kaya - Gerçekten de...
Can - Ne demek bu benim işim, sen de dinlen artık çok zor bir şey atlattın...
Yıldız - Aynen, biz de gideriz artık, sen de iyice dinlen Endoşum...
Ender - Sağ ol Yıldız.
Yıldız - Bir şey değil hayatım! Hadi çocuklar siz de gelin güzelce yemek yelim dışarda!
Caner - Kutlama yemeyi yani!
Yıldız - Bu dünyaya ikinci Ender gelmiş kutlamak hakkımız değil mi?! (Herkes güler)
Yiğit - Bence de!
Lila - Kaya abiye de benziyor bana sorsanız!
Erim - Yani aslında evet, ama şu masmavi gözleri yüzünden annemin küçük versiyonu gibi...
Yıldız - Hadi çıkalım artık!
Can - Geçmiş olsun Enderciğim...
Ender - Sağ ol Can! (Kaya hariç herkes odadan çıkar)

Kaya - İyi misin Ender?
Ender - İyim sağ ol!
Kaya - Lütfen artık yeter! Bitirelim şu işi! Bak Ruya da doğdu ve hatamın farkındayım, ayrıca seni çok sevdiğimi biliyorsun! Sen de beni seviyorsun! Biz çok mücadele ettik, birbirimizi kaybettik sonra tekrardan bulduk, yine kaybettik yine bulduk, ama en önemlisi de hep en son birlikte olduk! Ne olursa olsun, aramızda ne geçerse geçsin biz yine de birlikte olmak için bir çareyi buluyoruz, çünkü biz birbirinize ayıtız Ender! Ne sen bensiz yapabilirsin, ne ben sensiz! Lütfen barışalım artık, ben sensiz yapamıyorum! Nefes bile alamıyorum! Uyamıyorum sen yanımda yatmadan! Yiyemiyorum sen yanımda olmadan! Benim hayatım sensiz bir hiç Ender! Siz benim her şeyimsiniz...
Ender - Sen beni çok kırdın Kaya!
Kaya - Allah belamı versin ki istemeden yaptım ve bir kere bile olsun seni artık asla kırmayacığım! Hatta seni kırmak bu hayatta en son istediğim şey!
Ender - Söz mu?
Kaya - Bak söz veriyorum sana!
Ender - Senin için sadece ben olucağım!
Kaya - Aşkım bu zaten öyle!
Ender - Başka hiç bir kadın gereğinden daha fazla hayatında olmayacak!
Kaya - Gözüm senden başka hiç bir kadını görmüyor ki!
Ender - Beni seviyor musun gerçekten?
Kaya - Bu soru mu Ender?! Herkesten ve her şeyden daha çok hemde!
Ender - Kaya ben seni çok özledim...
Kaya - Ben de seni çok özledim Ender... (İkisi de birbirlerine sarılırlar)
Ender - Ben seni çok seviyorum...
Kaya - Ne olur bir daha sakın beni sensizliğinle sinama Ender!
Ender - Sende beni mecbur bırakma o zaman!
Kaya - Anlaştık! Var ya çok özlemişim kokunu içime çekmeye!
Ender - Yalan söyleme, daha iki saat önce sarıldık biz ve kokumu da iyice çektin içine! Fark etmeyeceğimi mi sandın?!
Kaya - Aşkım ama orada kızımız da vardı ve o ayırı bir heyecan ve bambaşka bir kokuydu!
Ender - Şapşal...
Hemşire - Küçük hanımı getirdim size... (Ender ve Kaya birbirlerinde ayırırlar)
Ender - Hemen uyudu bak!
Kaya - Aynı sen!
Ender - Allah allah niyeymiş o?
Kaya - Yorulduktan sonra hemen uyukuya dalıyorsun da ondan hayatım!
Ender - Onu da Nerden çıkardın?
Kaya - Nerden çıkardığımı söylerdim de ayıp olur şimdi...(Çapkınca gülümser)
Ender - Kaya! Bizden başka insan da var bu odada, hiç mi utanma yok sande?!
Hemşire - Ben çıkıyorum efendim... (Gülümser)
Ender - Ben onun için demedim canım...
Hemşire - Hayır efendim biliyorum, zaten çıkacaktım...
Ender - Tamam o zaman çok sağ olun...
Hemşire - Ne demek efendim geçmiş olsun...
Kaya - Teşekkürler... (Hemşire odadan çıkar)
Ender - Kızı kaçırdın resmen...
Kaya - Ne alakası var canım, ben sadece gerçekleri söyledim!
Ender - O gerçekler bayadır olmadığı için çok üzgünsünüz anlaşılan Kaya bey. (Sinsice gülümser)
Kaya - Maalesef öyle Ender hanim...
Ender - Yaa, ya...
Kaya - Ama sen dur ben bunun acısını senden çıkartacağım! (Sakince Enderi öpmeye başlar)
Ender - Ne yapıyorsun sen Kaya?! Delirdin mi?! Burda hayatta olamaz!
Kaya - Bunu biliyoruz herhalde canım! Üstelik daha ilk günden çocuğumuzun yanında olmaz! (Kahkaha atar)
Ender - Sus uyandıracaksın şimdi!
Kaya - Uyanmaz rahat ol! (Öpmeyi devam eder)
Ender - Bir dur!
Kaya - Bunca zamandan sonra bir öpücüğü bile hak etmedim mi?
Ender - Öptün zaten!
Kaya - Yetmedi! (Enderi kendine çekip iyice vakumlar dudaklarını)
Ender - Duramazsın sonra!
Kaya - Durarım merak etme! (Ruya ağlamaya başlar)
Ender - Al işte uyandırdın kızımı!
Kaya - Sen de mükemmel zamanlamayı yapıyorsun kızım aynen anem gibi! (Ruyayı alır)
Ender - Ver kızımı!
Kaya - En azından karnını doyur kızımızın de izleyim sizi! (Kızını eşine verir)
Ender - Ne kadar çapkın bir insansın sen ya!
Kaya - Sadece senin çapkınım ama!
Ender - Sadece benim!

                              ...Bölüm sonu...