ALEV TANGOSU...

Şahıka'nın zor günü...

Hastanede... 

Kaya - Ben asıl şunu merak ediyorum, bu kız nereden öğrendi senin hamile olduğunu?
Ender - Aslında ben de çok düşündüm ve şunu hatırladım, hani sen beni aradın ya yemeye gitmek için...
Kaya - Evet!
Ender - İşte telefonumu kapattıktan sonra, hemen Şahika odama girdi! Ben de şunu düşündüm ki belki konuştuklarımızı duydu... Üstelik bana tehtit bile etti...
Kaya - Ne tehdidi?
Ender - İşte abimle aramızı bozdun bunun hesabını vereceksin, hayatını mahvederim falan...
Kaya - bravo Ender ve sen bunu bana şimdi mi anlatıyorsun?!
Ender - Ne yapayım yemeğimizi bozmak istememiştim! (Kırgın bakar)
Can - Tamam, bu sizin özel meseleniz o yüzden ben artık çıkayım. (Kaya'yı gözleri devirir)
Kaya - Tamam ben de seninle geliyim, suyu alırım hem Endere...
Ender - Bana bakın siz benden bir şey saklamıyorsunuz değil mi?!
Can - Ben ne zaman senden bir şey sakladım Ender?
Ender - Aman diyeyim...
Kaya - Aşk olsun karıcığım! (Canla birlikte odadan çıkarlar) 
Kaya - Bir şey mı oldu?
Can - Fazla üstüne gitme, kendisi de üzgün zaten daha çok yıpranmasın... 
Kaya - Haklisin!
Can - Tamam ben eve geçiyorum şimdi, yarın sabah gelip Enderi kontrol edeceğim, ondan sonra da siz de eve gidebilirsiniz!
Kaya - Bu gece bir şey olursa! 
Can - Böyle düşünme ve merak etme hiçbir şey olmayacak, ayrıca burada çok iyi bir doktorlar var!
Kaya - Tamam o zaman, her şey için sağ ol! (Odaya gitmeyi karar verir)
Can - Dur ya nereye?
Kaya - Ender'in yanına!
Can - Hani su alıcaktın!
Kaya - Evet doğru, aklımdan çıktı!
Can - Ender kesin öldürürdü seni, üstelik zaten inanmamıştı! (Kahkaha atar)
Kaya - Gerçekten de öyle! Siz de çok iyi tanıyorsunuz birbirinizi!
Can - Erime hamile kaldığı zamandan beri onun doktoru ve arkadaşıyım da ondan!
Kaya - Baya ölmüş, çok hoş gerçekten!
Can - Var ya yalan söylemeyi hiç beceremiyorsun! (Kahkaha atar)
Kaya - Sorma ya öğrenemedim gitti! (Gülümser)
Can - İyi geceler size... (karşılıklı gülümser)
Kaya - Sana da... 

Suyu alıp Ender'in yanına gider...
Ama Ender ilacın etkisinden dolayı çoktan uyuya kalmıştı bile... 

Yarın sabah hastanede... 

Can odaya girer... 

Can - Günaydın Ekinci ailesi...
Ender/Kaya - Günaydın...
Can - Testlerin sonuçları geldi her şey yolunda, tebrik ederim! O yüzden rahat rahat eve gidebilirsiniz!
Ender - Nihayet!
Can - Bir dakka hanim efendi! Hemen havalara girmeyin! Eve gitmeniz eski hayatınıza ve işinize dönmek demek değildir! Bundan sonra çok dikkatli davranacaksınız! Beslenme konusu çok önemlidir, fakat ondan daha önemlisi hiçbir şekilde yorulmayacaksınız! Yani stresten uzak duracaksın ve bugün yataktan asla kalkamayacaksın! Sadece tuvalet için kalkabilirsin, ama o kadar! Yarından itibaren biraz yürümeye başlayabilirsin ama yine de çok fazla yormayacaksın kendini! Anlaşıldı mı?!
Ender - Of tamam!
Kaya - Oflama Ender! Ben zaten bugün hiç evden ayrılmayacağım, işe de gitmeyeceğim için bakarım ona!
Can - Çok güzel! Zatan sana güvendiğim için bu kadar erken hastaneden ayrılmaya müsade ediyorum!
Ender - Siz ne kadar kötü bir ikili oldunuz böyle!
Can - Bence harikayız! Sen ne dersen Kaya?
Kaya - Bence de! Tamam ben hemen çıkış işlemleri halledeyim! Eve gittikten önce şirkete uğramam lazım, çocuklar da merak etti zaten.
Can - Ben daha fazla sizi tutmayıp çıkıyorum! O zaman bir hafta sonra kontrol için bekliyorum!
Ender - Tamamdır! (Can odadan çıkar) Sen niye şirkete gideceksin ki?
Kaya - Şahikayı İsviçre'ye göndermem lazım!
Ender - (Tek kaşını kaldırır)
Kaya - Sakın o kaşı kaldırma öyle! Sen arabada bekleyeceksin! Doktoru duydun! 
Ender - Ama Kaya...
Kaya - Ama filan yok! Canla konuşup bu gece de seni buraya bırakmamı istemiyorsan, beni dinleyeceksin!
Ender - Tamam ya sustum... (Bozulmuş çocuk gibi bakar)
Kaya - Ha şöyle... (Yanağından öper)