Wake Up In Mafia Boss Wife's Body

✧༺ CHAPTER THREE ༻✧

Panay lang ang hikbi ko at singhot habang ginagamot ni Nanay lusing ang maliit na sugat sa gilid ng labi ko at pasa sa kanang braso ko.

" Nay naman kasi ehh gusto ko lang namang *sniff* lumabas, pwedi naman nya akong * sniff* akong pagsabihan lang pero bakit kaylangan pang manakit! *sniff*" umiiyak na sumbong ko kay Nanay Lusing na panay lang din ang buntong hininga.

"Ikaw talagang bata ka parang hindi ka na nasanay sa bigat ng kamay nyang asawa mo" anito at inayos ang first aid kit na gamit nya, tapos na kasi sya sa pag linis sa munting sugat ko.

"Po? Ibig nyo po bang sabihin kahit dati sinasaktan nya parin ako? *sniff, sniff*" tanong ko at umayus ng upo at pinahid ang mga luha ko.

Umiwas naman sya ng tingin sakin at tumayo narin. Kapagkuway iiling iling itong nagsalita.

"Hays! Parang kaylan lang nagsasagutan at nagsasakitan kayong dalawa. Tsk! May amnesia ka ngang talaga. Kasi kong wala paniguradong pati si señorito may pasa" iiling iling na sabi ni Nay lusing.

"Kong ganon? Bakit pa kami nag pakasal kong nagsasakitan lang naman pala kami? " hindi ko mapigilang tanong.

Hundi ko alam ang buong kwento pero bakit nag titiis si Lissana sa ugali ng asawa nya? At nag sasakitan pala sila physically and mentally.

If thats the case? Si Killian ba ang dahilan kong bakit bugbug sarado si Lissana nong huling sinugod sya sa ospital ?.

Kong ganon mangyayari rin sakin yun? Dang!!! No way! Nabuhay ako para mag saya hindi mag dusa!

"Dahil sa pera" sabay kaming napabaling ni Nanay Lusing sa pinto ng biglang may magsalita roon.

"Magandang tanghali po sa inyo Señerito Zero" bati ni Nay Lusing sa bagong dating.

"Sino ka? At anong sabi mo? " takang tanong ko sa kanya.

Pinukulan nya lang ako ng masamang tingin bago bumaling kay Nay Lusing na nakatayo lang at bahagyang naka yuko.

"Ayan na naman yang masasamang tingin nyo, ano ba kasing nagawa ko?! " maktol na sabi ko at hindi maiwasang mapa simangot.

Ano ba kasing nagawa ni Lissana at galit sila sa kanya? Ang hirap palang mabuhay sa buhay ng iba! .

Para lang akong anak na minanahan ng sarkaterbang utang at sama ng luob ng ama.

Kaylangan ko na bang mag embistiga? Sa ganon ehh may alam naman ako at para alam ko rin kong saan ako lulugar?. Ang hirap mabuhay ng clueless! Daig ko pa ang may amnesia nito ehh.

"Your asking what did you do? " palatak nya sakin at mahihimigan mo ang panunuyang tuno sa kanyang boses.

"So may amnesia ka nga talaga? " dugtong nito ng hindi ako mag salita.

"Ano bang mahirap intindihin sa amnesia? Wala nga akong maalala! Hindi nga kita kilala! " asik ko sa kanya.

"That's serve you right! No, you will never serves right after what you did to Anika! " asik nito sakin.

Tanging 'huh' lang ang nasabi ko matapos nyang mag walkout sa harap namin ni Nanay lusing.

"Naintidihan nyo po ba yun nay? Ako kasi hindi ehh" tanong ko kay Nay Lusing at napakamot sa ulo ko.

"Hindi rin ehh" lukot ang mukhang sagot sakin ni nanay.

"Wrong grammar kaya sya? Or miss sentence lang talaga sya?"

" Pero hindi ehh parang hindi ko talaga maintindihan ang sinabi nya?. "

"San naman ako mag seserve? Hindi naman ako waitress? May sira ba ang lalaking yun? "