Espresso MiLove (Coffee Series)

Chapter Eighteen

Chapter Eighteen

"Savannah, you had a deliver here!" rinig kong sabi ni Lisa sa akin.

Pinause ko muna ang pinapanuod ko bago ako bumaba at sinilip sya. Nandito kami sa bahay kasi ngayon lang sya hindi busy. I just missed Lisa's presence lalo na noong nagkaroon sya ng boyfriend.

"Here! Oh my god!" aniya at nilahad ang isang box sa akin.

"Kanino galing?" Sinimulan ko nang tiningnan ang box.

"Sa admirer mo daw. At sobrang fan mo daw sya."

I scoffed. "What for?"

"Syempre kakabalik mo palang sa pagpi-piano." Ngising ngisi na sya.

Lumuhod ako at chineck kung may pangalan pero wala. Binuksan ko nalang iyon, sabay pa kaming napasinghap ni Lisa dahil puno ng chocolates iyong laman ng box. Natuwa naman ako sa natanggap. Siguro naman no harm kung tatanggapin ko ito.

Sumunod na mga araw, naging consistent ang pagpapadala ng package sa bahay namin. Nagtaka si Papa pero sabi ni Mama normal lang daw.

Kumaway si Lisa sa akin noong magkita kami pagkatapos ng kanya kanya naming ginagawa. I hugged her tight.

"Akala ko may kasama ka?"

"Busy kasi. Next time promise." Aniya. "at sana kasama mo na din iyong secret admirer mo."

"Walang ganun."

"Weh? Wala pa bang face reveal?"

Umiling lang ako. Pumasok na kami sa favorite restaurant namin, at agad na nakita ni Lisa ang piano sa gitna. She even asked kung pwede daw ba akong tumugtog. Noong una ayoko dahil nahihiya ako, but when Lisa is like this, supporting me in every way she can.

"Yep, bili lang ako bago ako umuwi." I said on the other line.

[Bilisan mo na, nag aalala si Papa.]

Tinulak ko ng puwitan ko ang pinto sa convenience store at dahil abala ako sa cellphone, nagulat ako nang may bumangga sa akin. Hinawakan nya ang kamay ko agad para hindi ako mabuwag sa kinatatayuan ko.

Nahulog lang yung cellphone ko kaya namatay ang tawag. The guy infront of me pick up my phone and handed it to me.

"Ah, sorry."

"No, it's okay po." I even smiled.

Pag angat ko ng tingin ko sa lalaki, mariin syang nakatitig sa akin. I suddenly feel unconcious now. He was quite indeed handsome. Tinanggap ko nalang ang cellphone at nilampasan na sya.

I paid for what I bought, nasa likod ko pa din iyong lalaki. I find it too creepy that he's staring too much. Tinawagan ko agad si Andrea, nagulat ako ng may humila sa braso ko at pagbaling ko, nakita ko iyong lalaki. Bago pa ako maka-react, may dumaang mabilis na motor sa gilid namin.

"Be careful, Miss."

"Oh god. Thank you,"

He curtly nodded. "Taga dito ka lang?"

"No. I was just around for my piano." Sumulyap ako sa may gilid para icheck kung may darating nang bus.

"I'm rude. Owen Mancenido." nilahad nya pa ang kamay nya. Okay, I judge him easily.

"Savannah Williams." tipid kong sabi at tanggap sa kamay nya. "Oh, may bus na. Thank you po uli."

Diretso akong sumakay sa bus at umupo na. Noong makaalis na ang bus, sumulyap pa ako sa kinatatayuan nya. Nakaalis na sya doon.