Uiii!!!?? Mag kaklase pala tayo??
Akalain mo..
Hindi ko sya pinansin sa mga pagkakataong iyon sabay hanap ng pwedeng mauupuan...
Ngunit dahil sa magkaka grupo na din ang lahat ng nasa klaseng iyon ehh wala akong makitang mas malayong lugar sakanila..
Ang masakit pa don, ang tanging bakanteng upuan lang ehh yung nasa harapan mismo ni jake...
Ohh?? Di mo padin ba ako papansinin!!??
Ano bang gusto mo??
Medyo nainis sya sa pagka sabi kong iyon at lumapit sakin..
Ang yabang mo talaga..
Di mo ata kilala binabanga mo no?
Agad nyang hinila ang necktie ko na medyo kinasakal ko,.
Pinilit kong kalagan ang pagkakahila nya ng bigla nya itong bitawan, na agad na ikinatumba ko kasama nadin ng upuan at ng mga gamit ko,
Lahat ng tao sa lugar na yon ehh nakatutok lang samin nag hihintay lang ng susunod na mangyayari..
Medyo gulat ako sa mga nangyari at natulala kay jake, tumayo ako pero agad nya akong sinipa sa tyan, halos mamilipit ako sa sobrang sakit
Di lang yon lumapit sya at pasabunot na inangat ang aking ulo..
Tandaan mo..di lang yan ang kaya kong gawin..naintindihan mo??
Hindi na ako nag salita at baka mas lalo pang uminit ang ulo nya..
Pag bitaw nya sakin agad akong tumayo at inayos ang sarili, tumingin ako sa paligid pero walang gustong tumulong sakin, halatang natatakot sila,
Sa di kalayuan natanaw ko ang isang pamilyar na muka..saglit kameng nagkatitigan..alam ko na sya yung lalakeng nag abot samin ng sulat kanina..
Umupo na ako na para bang walang nangyari..me namumuong konting luha saking mga mata pero agad ko naman tong pinunasan..ayoko kasi magpakita ng kahinaan, ayokong maging duwag sa panigin nila...alam ko naman soon makakagnti din ako sa lokong to...
Dumating na ang adviser ng aming klase at nag simula ng magpakilala at mag turo, ibinaling ko ang buong attensyon ko sa mga lessons pero kahit ganon di padin nawawa sakin yung takot na naranasan ko kanina..
Oras din ang lumipas at simula na ng aming tanghalian..
Inaayos ko na ang aking mga gamit ng bigla akong bangain ng taong yon..
Nahulog ang note books at gamit panulat ko sa sahig..
Sabay nilang kinuha ang bag ko at hinulog lahat ng laman...
Di lang yon pinagsisipa nila ang mga papel at notebook ko sa sahig..
Walang iniwan na kung anong salita nag labasan na ang lahat sa room, ako nalang ang naiwan..
Isa-isa kong pinulot lahat ng gamit ko na may halong inis at galit..
Hindi ako papayag na apihin nila ako...
Mga bagay na rumehistro sa isip ko ng mga oras na yon..
Tama ba oh mali ang desisyon ko na gumanti?..
..
..
Di ko malalaman hangat diko sinusubukan...
Tbc.
BINABASA MO ANG
The Bullied
AdventureAng storyang ito ay hango at dedicated sa mga nakaranas na masaktan, mainsulto, matapakan ang buong pagkatao, at higit sa lahat nakulong sa takot.. gano ba kahirap ang buhay ng naapi??.. sana masubaybayan nyo ang una kong katha.. likha ng aking napa...