Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı.
Genç kadın önünde dura...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎧Shawn Mendes, It'll Be Okay 🎧Nf, Can You Hold Me
Kendimi bir aksiyon filminin içinde hissettiğim dakikalarda o kendine hayran bıraktıran müzeden çıkmış, arabaya binmiştik. Yol boyunca Endymion arkamızı, etrafımızı kontrol edip durmuştu. Panikleme sebebini anlasam da aşırıya kaçan bu duruma anlam verememiştim. Arabayı otoparka soktuktan sonra direksiyonu aniden sağa kırdı ve arabanın tekerleklerinin çığlığı otoparkta yankılandı.
"Neden bu kadar acele ediyorsun? Sakin olur musun lütfen?"
Endymion ellerini direksiyona bastırırken gözleri ilerideydi. Bilmediğim bir şey olduğunu sanmıyordum. Tamam, ben de şu an diken üzerindeydim ama o, arkamızda bizi kovalayan bir seri katil grubu varmış gibi davranıyordu. Yoksa gerçekten öyle miydi?
"Planı yarın hemen uygulamamız gerekiyor," derken sesi fazlasıyla gergin çıkmıştı. "Bizi takip edeceğinin farkındaydım ama kutuyu açtığımı nasıl bilebilir?"
"O an şatoyu falan izliyordu belki de," diye bir teoride bulunduğumda kapıyı açıp tek bacağını dışarı attı.
"Bilmiyorum ama canımızı sıkacaklar," dedikten sonra arabadan indi, ben de vakit kaybetmeden onun arkasından indim. Birlikte otoparktan çıkıp sarayın içine girdik.
Aidoneus, kutuların peşindeydi, bunu anlamıştım. Endymion'un söylediği şeyle kafam biraz karışmıştı aslında. Ne yani, bizi Dünya'da da mı takip etmişlerdi? Düşününce bu tehlikeli geliyordu. Nedense beni bir tehdit olarak gördüğünü düşünüyordum. O gün o masada benimle konuşmuş ve ardından oklarını bize çevirmişti. Benim gelmemle bulunan ilk kutu da ilgisini daha çok çekmiş olmalıydı. Bir şeyleri bilmiyor olsam da fikir yürütebilirdim, Aidoneus'ı tanımıyordum ama onunla ilgili tahminlerimin de doğru olduğunu düşünüyordum.
O hâlde bu adam bizi bundan sonra da takip edecekti. Eğer gideceğimiz bir diğer köprüde de benzer bir ipucu yakalarsam, bu sefer ilgisi direkt olarak bana yönelebilirdi, zeki bir adam olduğuna emindim. Aslında onun gözlerine bakan her insan bunu görebilirdi. Ve ben insanları gözlemleyip onları çözme konusunda oldukça iyiydim.
Uzun koridorda yürüdüğümüz sırada Endymion'un gerginliği etrafımı sarıyordu, duvardaki panelin önünde aniden durup panelde bulunan düğmelerden birkaç tanesine dokundu. Ne yaptığını pek anlamasam da bir dakika bile sürmeden Ursula'nın bize doğru geldiğini gördüm. Ursula'nın yüzünde karmaşık bir ifade vardı.
"Bütün gece gelmezsiniz diye düşünmüştüm," derken direkt Endymion'un gözlerine bakmıştı. "Güvenliği arttırma sebebin umarım bu kızın buradan kaçıp gitmesini istemediğindendir."
Bir an söylediği şey beni afallatsa da onun ciddi duruşu bunun üzerinde durmamı engelliyordu. Demek ki Endymion'un az önce yaptığı şey güvenlikle ilgili bir şeydi. Onu bu kadar geren şey neydi?
