Xiao ağacın altında oturuyordu. Aether da oradan geçiyordu. Xiao'ya selam vermek istedi ama çekindi.
Xiao da onu görmüştü fakat o da çekindi selam verip Aether'ı yanına çağırmaya. Bunu farkeden Paimon Aether'ı sert bir şekilde Xiao'nun yanına ittirdi ve ortadan kayboldu.
Aether utanmış bir şekilde "Selam!" dedi. Xiao da karşılık vererek "Selam, gel otur." dedi. Aether yavaşça Xiao'nun yakınına oturdu. Üstlerine ağaçtan düşen yapraklar yağıyordu.
Xiao çaktırmadan Aether'ı izliyordu. Aether Xiao'ya bir şey demek için dönerken Xiao'yu kendisine bakarken yakaladı. İkisi de utanarak kafalarını başka bir yöne çevirdi.
Derin bir sessizlik oldu. Aether sessizliği bozmak için çiçeklerin, kelebeklerin güzelliğinden konuşmaya başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Xiao Aether'ın o yumuşak, rahatlatan sesini dinlerken yavaş yavaş derin düşüncelere dalmaya başladı. Aether'a onu ne kadar çok sevdiğini söylemek istiyordu ama korkuyordu. Ya Aether onu sevmiyorsa? Ya düşmanları Aether'a bir şey yaparsa?
Bu derin düşünceler içerisindeyken Aether'ın bir soru sorduğunu duydu. Düşünceleri ile boğuştuğu için ilk ne sorduğunu anlamamıştı.
X: Efendim? A: Aşka inanır mısın?
Xiao'nun kalbi bu soru karşısında patlayacak gibi atmaya başladı.
X: S-sanırım. Sen? A: İnanırım. Peki sen neden sanırım dedin? X: Bilmiyorum, galiba daha önce hiç aşk duygusunu yaşamadığımdandır. A: O zaman izin ver ben sana bu duyguyu yaşatayım.
Xiao ne duymuştu öyle? Aether ne demişti? Xiao'nun yaşadığı bu duygu da neydi? Kalbi neden bu kadar hızlı atıyordu? İçinde yaşadığı bu hareketlenme neydi? Bu aşk denilen duyguydu.
X: Yani se- A: Evet, seni seviyorum.
Aether bunları derken çok sakindi. Sanki günlük bir konuşma yapıyordu.
Xiao çıldıracak gibi oldu. Ne diyeceğini bilemedi. "Ben de seni her şeyden, herkesten, bu dünyadan, bu evrenden, kendi canımdan daha çok seviyorum. Sana bir şey olacak diye ödüm kopuyor, seni korumak için her zaman yakınında olmaya çalışıyorum. Sensiz nasıl yaşadım, nasıl yaşarım bilemiyorum!" diyemedi. Bu Xiao'nun yaşadığı duygulardı.
"Ben de seni seviyorum" diyebildi sadece. Aether'ın bütün o sakinliği gitti. Kocaman bir gülümseme belirdi yüzünde. Gözlerinin içi parladı adeta. Xiao'nun dudağının kenarına minik bir öpücük kondurdu.
Xiao büyük bir duygu içerisindeydi. Garip ama harika hissettiriyordu. Çok seviyordu sarı oğlanı çıldıracaktı adeta.
Xiao Aether'ı belinden kavrayarak kendine çekti. Bedeni ondan bağımsız hareket ediyordu. Xiao da istiyordu ama çekiniyordu. Bedeni sanki ona yardım etmeye çalışan başka bir gibi kendi başına buyruk davranıyordu.
Aether küçük tatlı bir kıkırdama ile Xiao'ya geri sarıldı...
