Hayranlar bizi shipliyordu ve bende onu seviyordum peki ya o,
o beni seviyor muydu?
Topsung ve Bottommin olacak sevmeyenler okumasın ve gelip saçma yorumlar yapmasınlar pls
1-#Semesung 19.05.22
Boş boş şarkılar mırıldanıp yolda yürürken kolumdan çekilip bir dar sokağa çekilmem bir oldu.Beni güçlü bir şekilde bileklerimden tutmuş duvara yaslamıştı..
Kimdi bu?
Yüzünde siyah maske kafasında saçını bile göremeyeceğim türden büyük siyah bir şapka ve ellerinde yer yer yara izleri vardı.Ben onun kim olduğunu anlamaya çalışırken o tek eliyle ağzımı olabildiğince kapatmış diğer eliyle ise mümkün olabildiği kadar duvara sert bir şekilde sabitlemişti.
Yüzünü yüzüme iyice yaklaştırdı. Bu kahrolası adamın yüzü bana bir yerden çok tanıdık geliyordu.Kısık bir sesle konuşmaya başladı.
"Üvey abini gördüğüne sevinmedin mi Minho, ahh ya da sana Lee Know mu demeliyim hmm?"
Söylediklerinden sonra kanım buz tutmuş kalbim atmayı durdurmuştu. O hapishaneden çıkmıştı ve şimdi ecelim olmaya mı gelmişti. Cha Eun-woo çocukluğumu zehir eden adam. Artık bana cehennemi mi yaşatacaktı?
O kelimelerini bir bir hecelerken ben olabildiğince ondan kurtulmaya çalışıyordum. Tıpkı eski küçük ben gibi savunmasızdım şu an.
"Sevgilini özlemedin mi küçük kardeşim?"
Her bir cümlesinde titriyor eski anılarıma geri dönüyordum.
-Geçmiş-
"Minho gay olduğunu duydum doğru mu, halbuki daha küçüksün. Hadi senle bir oyun oynayalım"
"Ne oyunu abi"
O zamanlar küçük halimle aklımda hiçbir kötü düşünce yokken onun odasına doğru ilerlemiştim. Ben evde annem babam yokken onun yanında güvende hissederken o bana asıl güvendiğim kişinin yanlış olduğunu göstermişti.Ne kadar ağlasam da yalvarsam da gözümün yaşına bakmamış bakireliğimi almıştı.
Ve bu sadece bununla da sınırlı değildi. Her zaman annem ve babam olmadığında yapmaya başlamıştı bunları. Kendimden tiksinmeme neden olmuştu. Defalarca kez kendimi öldürmeye çalıştığım için ailemin gözünde psikolojim bozuk damgası yemiştim. Evet psikolojim bozulmuştu ama hepsi o adamın suçuydu.
Biraz daha büyüdüğümde artık evde onunla tek kalmamaya çalışıyordum. O zamanlar dans ediyordum ve sırf o şahısla aynı evde tek kalmamak için o dans odasında yatıyordum. Hiç bir arkadaşım hiç bir dayanağım yoktu. Ailem üvey oğullarını benden daha çok seviyorlardı o yüzden emindim onlara anlatsam inanmayacaklarını. Artık tek dayanağım idol seçmelerine katılıp kurtulmak olmuştu.
Ben şirkette staj görürken ise onun uyuşturucu satmasından dolayı ceza evine girdiğini öğrendim.
-Günümüz-
"Sonunda seni bulabildim bebeğim, oyun oynamak ister misin"
Ne kadar sesimi çıkarırsam çıkarayım sesim boğuk çıkıyordu. bacaklarımı aralamış kendisini bana bastırmıştı.
"Amaa niye ağlıyorsun ki alt tarafı bir oyun"
maskesinin altından sırıttığını hissettim. Hiç değişmemişti, o iğrenç sırıtışı bile. O söyleyene kadar ağladığımı bile fark etmemiştim ki.
O benimle alaylı bir şekilde konuşmaya ve sürtünmeye devam ederken arkadan çıtırtı sesleri duyulmaya başladı.
"Kim var orada"
Eunwoo sesi duyduğunda ellerini ellerimden ve ağzımdan çekmişti. Yüzünü biraz endişe kaplamış bir şekilde bana yüzünü tekrar yaklaştırıp fısıldamıştı
"Tekrar görüşeceğiz küçük kardeşim"
Maskesini ve şapkasını düzeltmiş beni arkasında bırakarak koşmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu melekimsi varlığı neden kötü karakter yaptım bilmiyorum sorgulamayın
