Hangang Parkı / taekook✓

35

Arkadaslar okuma belirtisi gösterin amk hayalet yazar gibiyickekckekxk

------

"Neden garip garip bakıyorsun?" Jeongguk, bankta bacaklarını karnına çekmiş oturuyordu.

Hava soğumaya başladığı ve geç olduğu için herkes gitmişti ama ben kalmak istediğimde Jeongguk'da benle birlikte kalmıştı. Hastahane için borçlu hissediyordu sanırım.

"Seni birisine benzetmiştim o yüzden."

Tek kaşı havalanınca anlamayan gözlerle baktı. Bakışlarından bile belliydi ki, Jeongguk olması imkansızdı. Hem Jeongguk ben Saukook ile konuştuktan sonra uygulamayı indirmişti.

"Kime benzetmiştin?"

"Konuştuğum birisine işte. Sen sandım onu."

Parmaklarını kütletip kollarıyla bacaklarını çevreleyip çenesini dizlerine koydu.
"Konuştuğun kişi kim? Uygulamadan mı?"

"Sen nereden biliyorsun?" Direkt uygulamayı söylemesi garipti.

"Ben indirirken bir şeyler söylemiştin uygulama hakkında, o yüzden ne olacak başka?" Popomu bankta kaydırıp kollarımı birbirine bağladım ve yüzümü gökyüzüne çevirip nefesimi verdim.

"Evet oradan birisiydi."

"Neden bana benzettin ki? Ne dedi?"

"Bir şey söylemedi sadece aceleci davrandım."

"Bana karşı son günlerde iyi davranıyor olman demek bu yüzdendi, seviyordun onu ve ben sandın."

İşte buna cevap vermek çok zordu.

"Hayır, hastahanede farkına vardım bunun. Gelmek istediğimde asla kafamda böyle bir düşünce yoktu. Yanlış anlama." Gözlerimi kapatıp yüzüme çarpan soğuk havanın düşüncelerimi netleştirmesini bekledim.

"O zaman yanımda uyumanın seb-"

"O konuyu hiç açmayalım."

"Neden, pişman mısın?"
Soğuktan kızarmış burnu ve gözleriyle bakıyordu.

"O yüzden değil, konuyu sapıtma."

"Pişman değilsin yani?"

"Jeongguk, hiç intihar etmeyi düşündün mü?" Bu sorunun cevabı çok önemliydi.

"İntihar etmek korkaklara göredir."
Bu belirli bir cevap değildi.

"Mesela neyden korkuyorlar intihar ediyorlar?"

"Yaşamaktan ve karşısına çıkabilecek şeylerden korkuyorlar. Evet yaşamak zor ama imkansız değil. Hep zor olacak diye bir şey de yok." Kafasını çenesinden kaldırıp istekle baktı.
"Neden sordun, sen düşünüyor musun?"

"Sadece tanıştığım insanlara sorarım."
Ben de belirsiz cevaplar vererek oynamaya başladım.

"Yaşanmışlığın var belli."

Jisoo, Saukook ve Jeongguk bunu farkeden üçlüydü.

Net cevaplar alamadığım ve cevap vermek istemediğim sorulara doğru giderken telefonumu çıkardım. Son oyun buydu.

"O kadar para verdim telefon aldım hâlâ depolama sorunu var."

"Şu uygulamayı sileyim de yer açılsın, zaten kimse yazmıyor." Siliyormuş gibi yapıp telefonu kapattım ve Jeongguk'a döndüm.

"Konuşma uygulamasını mı diyorsun?"
Kafası oradaydı.

"Evet."

"Ben de sildim onu, hem çok yer kaplıyor hem de amcalar yazıyor." Yüzünü buruşturup telefonunu masada parmağı ile itekledi.

Silmiş miydi?
İşte bütün teorilerim çürümüştü. Jeongguk kesinlikle saukook degildi.