Diamant i ndryshkur

Kapitulli 9

Pas nje jave

Do t'ju kaloj 1 jave! Ka qene nje jave teper e ngarkuar per mua por me  ne fund mbaruam gjygjin dhe Zac u shpall i pafajshem. -Ish ortaku I tij mori po ashtu denimin e duhur.

Per sa i perket familjes time gjerat nuk kane ndryshuar shume. Refuzoj te mar cdo telefonate te tyren. Nuk dua te perballem me realitetin. Te pakten jo akoma. Per kete arsye kaloj ditet dhe netet e mia ne zyre. Teksa mundohem te rregulloj problemet e te tjereve, harroj disi te miat.

Prej disa ditesh ndihem e humbur, e lodhur, dhe pa force. Ndihem sikur po humbas vetveten cdo dite e me shume. Ndonjehere dua te harroj gjithcka dhe te rifilloj gjithcka nga fillimi. Nje jete te re, nje qytet tjeter, larg zhurmes, dua te iki dhe te mendoj vetem per veten. Per me teper akoma po jetoj me Jonin. Mendoj qe kjo eshte nje shtyse e mire per te mare nje vendim dhe te bej nje ndryshim drastik ne jeten time.

Po shqyrtoja nje dokument ne zyre kur troket dera ne zyre. Pas saj shfaqet mami. Cohem menjehere ne kembe.

Une- mam?

Kjo e fundit vjen menjehere drejt meje dhe me perqafon.

Mami- vajza ime. Me fal qe nuk pashe asgje. Te lutem me fal.

Qendroj akoma disa sekaonda ne krahet e saj. Ndihem shume keq por detyrohem te shkepus perqafimin. Ndryshe do te filloj te qaj dhe une me te dhe nuk dua qe te me sheh ne kete gjendje.

Une- ma kaloi tani. Eshte pjese e te shkuares.

Mami- perse nuk me the asgje.

Lotet ne faqe nuk i ndalen. I fshij lotet ngadale, nderkohe qe e ndihmoje te ulet ne karrike dhe ulem ne gjunje prane saj.

Une- per te evituar kete. Nuk doja te te shoh te merzitur.

Mami- po telefonin pse nuk e hap? A e ke idene sa merak na ke bere? Cdo here qe shkoja tek Joni nuk te gjeja kurre ne shtepi dhe kur vija ketu ishe gjithmone ne takime apo ku ta di une. Perse ma ben kete?

Une- me vjen keq mam, por sinqerisht kisha nevoje per pak kohe. Nuk ishte qellimi im qe te te beja te ndiheshe keq, thjesht doja te ndihesha gati para se t'ju shihja.

Mami- Aleyna...

Me kap fytyren me duar dhe me puth ballin, pastaj syte dhe ne fund faqet.

Mbeshtes koken ne preherin e saj dhe ndihej lotet qe me lagin faqet. Ngre doren qe t'i fshih para se mami t'i sheh por mami m'i fshin para meje. 

Mami- Cfaredo qe te them tani, nuk e ndryshoj dot me te shkuaren dhe as zgjedhjet qe ke bere. Po ta kisha ditur nuk do te te lija as dhe nje sekonde me teper me te, por tanime je e rritur. Edhe pse me vjen qe ta pranoj, nuk mar dot vendime per ty. Por dua qe ta dish se cfare do lloj vendimi qe do te marresh, une do jem gjithmone pas teje dhe do te te mbeshtes gjithmone. Ndaj te lutem mos me mbaj me sekrete te tilla.

Coj koken nga prehri i saj dhe tund koken ne shenje pohimi.

Mami- dhe tani duhet te flasesh me babin.

Kesaj here e mohoj me koke.

Mami- degjo Aleyna, ai ndihet jashtzakonisht shume keq per kete. Mendoj qe duhet te sqaroni gjerat se bashku.  Qe te dy e keni te nevojshme dhe para se te me thuash jo serisht. Ai nuk dinte asgje. Kur e gjitha kjo ka ndodhur Berkani ishte akoma nje femije dhe e vetmja gje qe e ka trembur babain tim ishte mbiemri i tij. As une nuk e dija kete Aleyna. Ndaj lere ate qe te te shpjegoj gjithcka.

Une- do ta bej, por kam nevoje dhe per pak kohe. Fare pak.

Mami- ne rregull atehere. Nese do eja neser ne mbremje pas punes.