Diamant i ndryshkur

Kapitulli 19

Pas disa oresh.

Po punoja akoma kur degjoj deren qe hapet dhe shoh Zakun qe hyn brenda me nje buqet me lule.

Zak- Erdha une!

Une- me ne fund, po te prisja. Per mua jane
lulet?

Zak- Mendova qe do te te pelqenin.

Cohem nga tavolina dhe afrohem prane tij qe te mar lulet por ne momentin e fundit ai i con lart ne menyre qe te mos i arrij.

Zak- jo kaq lehte Aleyna, se pari dua nje puthje.

I buzeqesh dhe afrohem qe ta puth por ne momentin e fundit shoh Berkanin para meje.

Une- Berkan, cfare po ben ketu ti ?

Berkan- perse nuk jam une ai qe ti do?

Une- ku eshte Zaku?

Berkan- qe kur shqetesohesh per te? Mjaft me Aleyna! Mos me harro!

Diku me larg shfaqet serish Zaku. Por nuk me flet vetem ngadale qe ai afrohet prane meje, imazhi i Berkanit zbehet.

Zgjohem menjehere dhe ve re qe ishte vetem nje enderr. Por gjithcka dukej kaq reale. Cohem nga tavolina ku me kishte zene gjumi dhe iki menjehere  qe te laj syte dhe te vij ne vete. Ishte nje enderr teper e cuditshme.

Ulem para televizorit dhe pasi vendos nje film filloj serish te punoj pa e pasur mendjen aty.Pas disa minutash Zaku vjen ne te vertet kesaj here. Me pershendet dhe largohet te bej nje dush. Por rikthehet shume shpejt ne dhomen e ndjenjes.

Zak- Aleyna, perse nuk morre dhomen time. Te thashe qe ishte dhoma me e madhe.

Une- nuk ka nevoje Zak, dhoma qe kam marre me mjafton.

Ai me sheh pa folur asnje fjale.

Kthehet pas dhe nis te ik por ndalon se ecuri. Nuk e kthej koken qe ta shoh por e di qe eshte ndalur. E degjoj teksa hap e mbyll dyert derisa me ne fund arrin tek dhoma qe kam marre une.
Qendron aty per nje moment dhe me pas vjen serisht ne sallon.

Zak- degjo, mund te besh si te duash, por vendos disa nga sendet e tua dhe ne dhomen time. Nese mami apo Jeta kalojne ndonjehere pa treguar, eshte mire qe te mos e kuptojne kaq shpejt se cfare po ndodh.

Sapo mbaron fjaline, largohet nga dhoma pa me lene kohe qe te pergjigjem apo qe te jap dhe une mendimin tim. Ndoshta ka te drejte. Disa sende te vogla qe duken ne siperfaqe, nuk do te ishin keq ne fakt. Edhe pse nuk besoj qe ndonjera prej tyre do te hy ne dhomen e tij. Te pakten ashtu shpresoj.

Pas disa momentesh Zaku rikthehet ne dhome sikur te mos kishte ndodhur asgje dhe ulet ne divanin perballe. Mer telekomanden qe ndodhej mbi tavoline dhe me drejtohet mua.

Zak- mund te ndroj kanalin?

Une- po shoh filmin.

Nuk eshte aspak e vertete por nuk doja qe t'i jepja ate qe donte.

Zak- per cfare flet filmi?

Upsss...

une- Ëëë...

Ne te njejtin moment cingeron telefoni i tij. Ufff nuk do te kishte gjetur kurre moment me te mire. Teksa ai largohet pak me larg per te folur mar telekomanden dhe shikoj shpejt permbledhjen e filmit pa me pare Zaku. Pasi mbaron se foluri Zaku vjen serish ne vendin e tij dhe me thote.

Zak- jemi te ftuar tek prinderit e mi sonte per darke.

Une- sonte?

Zak- po por eshte akoma heret per tu bere gati.Mendoj qe duhet te mesojme akoma me shume gjera per njeri-tjetrin.