After All This Time | DRARRY

~6~

"Konuşsak iyi olur."

"Evet."

"İnsanların görmemesini tercih ederim. Malfoy malikanesine gel. Hem zenginlik görürsün biraz."

O cisimlenirken Harry göz devirip peşinden cisimlendi.

"Malfoy malikanesine hoşgeldin Potter."

"Hoşbuldum Malfoy."

Harry etrafı incelerken Draco'nun işaret ettiği yere oturdu.

"Alex!"

"Buyrun efendi Malfoy."

"Sıcak çikolata, pekmezli turta, elmalı tart ve sütlü çay getir bize."

"Emredersiniz."

Ev cini çekilirken Harry istemsizce gülümsedi.

"En sevdiklerimi hatırlıyorsun."

"Pekmezli turta diye ağlayışların beynime kazınmış herhalde.

Her neyse. Scorpius benim her şeyim. En kıymetli hazinem.

Astroria vefat ettikten sonra bana bir tek oğlum kaldı. O hayatım Potter.

Ve kalbinin kırılması isteyeceğim en son şey bile değil.

Bir Potter ve Malfoydan olmaz. Bunu çok iyi biliyorsun.

Her şey iyi başlar fakat sonra boka sarar. Ya tarih kendini tekrar ederse?"

Harry iç çekti. Dracoyu uzun zamandır böyle tedirgin görmemişti.

"Onların durumu bizimkinden çok farklı. İkiside aynı binadalar ve yakın arkadaşlar.

Başlarında lanet olası bir burunsuz belasıda yok. Aileleride düşman değil.

Yani dedelere bakmazsak bence babaları düşman değil. Hm?"

"Hep pozitif olman sinir bozucu. Oğlun oğlumu üzerse acısını senden çıkarırım."

Ev cini önlerine tabak ve bardakları bırakıp hızla çıkarken Harry sırıttı.

"Senin oğlun benim oğlumu üzerse bende senden çıkarırım ama."

"Anlaştık o zaman."

"Anlaştık."

Harry önünde duran turtayı eline alıp ısırınca Draco kafasını iki yana salladı.

"Sofra adabı diye bir şey var. O çatal orada boşu boşuna durmuyor."

Kendisi elmalı tartını yerken konuşmuştu. Harry göz devirdi.

Küçücük tartı kesmesi kadar büyük bir saçmalık yoktu. Kalkıp yanına gitti ve elinden çatalla bıçağı aldı.

"Bunun tadı böyle çıkmaz. Böyle çıkar. Isır hadi."

Eline aldığı tartı ona uzatırken Draco kaşlarını çattı.

"Asl-"

Harry ağzına tıkıp sırıttı. Draco ona sinirle bakarken kendi turtasını ağzına attı.

"Lily evde beni bekliyor, gitmeliyim. Hey, yılbaşında beraber yemek yiyelim.

Aile yemeği. Sonuçta artık dünür olduk. İtiraz kabul etmiyorum. Bye!"

O gittiğinde Draco arkasından gülümsemişti.

"Ben napıyorum ya? Merlinin sakalı, akıl kalmadı ki!"

Kendini toparlayıp yüzünü ifadesizleştirdi ve çalışma odasına döndü.

•

04.07.22