Her Curse (UNDER REVISION)

Chapter 32

Iminulat ko ang aking mata at maalintana na isa lamang iyong panaginip. Ilusyon ko lamang ang nakita ko kanina ngunit bakit parang totoo ito?

Napatayo ako mula sa aking kama nang makaramdam ako ng uhaw sa aking lalamunan. Kailangan ko munang uminom ng tubig bago ako matulog muli.

Dahan dahan lamang ang aking mga galaw papalabas papunta sa kusina para hindi ko magising ang aking mga kasamahan dito sa bahay.

Pagkarating na pagkarating ko sa kusina ay naging kakaiba ang aking pakiramdam. Parang mas lalong sumama ito. Naramdaman ko rin sa aking paligid na may mga misteryosong mga mata ang nakatingin sa akin. Marami sila. Para bang naghihintay sila sa akin.

Gusto ko mang huwag pansinin sila ngunit di ko makaya. I turned around and roamed the whole kitchen using my eyes.

Ngunit nagulat ang buo kong katawan nang mayroong biglang kumalabit sa akin at naglagay ng panyo sa aking labi. Hindi ko ito nakita kung sino man ito dahil sa dilim at nakabalot na pagmumukha nito. "Come with us. Sacrifice yourself," Bulong nito sa akin bago ako unti unting nawalan ng malay.

***

Ilang araw na ako parating nagkakaganito. Nagigising sa iba't ibang lugar. Inimulat ko ang aking mata at bumungad sa akin ang parehong tanawin noong una akong idinala rito sa templo.

Nagkukumpulan na ang mga hoodlums and as usual ay nakasuot ito na parang mga kulto. "Anong ginagawa ko rito?"

"We heard your decision darling," Armin happily said. Kita ko rin sa kaniyang gilid sina Ivy and Miya.

How? Paano nila ito nalaman?

"We don't have so much time the energy became more weaker than the past few weeks. We will start our oration in a different way and much stronger than the last one."

Tama nga ang kaniyang sinabi sa akin. Wala na silang sinayang na oras at dali daling ibinigkas ang mga orasyon.

"Hac nocte convenimus ut hanc dominae vitam pro nobis immolaret. Ipsa est vita nostra. Et tempus nostrum est vitam suam pro nostro mundo recipere. Domine eclipsis tua vota nostra audi sicut nos eam mori volumus!"

"Ahhhhhhh!"

Kagaya nang nangyari noong una ay naranasan at natikman ko muli ang sakit na dulot ng kanilang orasyon. Hindi ako nanlaban sa kanila at pinilot na tanggapin ang nakalaan na tadhana para sa akin. Gusto ko mang maiyak sa sakit ngunit pinili kong pagtatagin ang aking sarili.

Bahagi ito sa aking plano

ANGEL's POV

Naramdaman ko ang pagiinit ng buo kong katawan kaya wala akong magawa kung hindi ay magising sa gitna ng madilim na gabi. Ngayon ko lang nararamdaman ang enerhiya nito simula noong halos mawala na ang enerhiya rito sa mundo ng mga hoodlums. Teka- hoodlums?

Dali dali akong pumunta sa hinihigaan na kwarto ni Aira. Naka-lock man ito ay nagawa ko pa ring mabuksan ito dahil sa taglay kong kapangyarihan. "Aira?" Tawag ko sa kaniya. I turned on the lights and surprisingly ay hindi ko na makita o mahanap si Ara sa buong kwarto.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Para itong nagkakaroon ng sariling kompetesyon sa loob ng aking damdamin. "Aira?!" I shouted to the whole house ngunit wala akong makuha na sagot mula rito. I saw Matt coming out from his room habang nagtatakang tumingin sa akin.

"What happened?" He's confused.

I don't have an enough courage to tell him the truth but he deserve to know about it.

"I can't find Aira anywhere," May halong kaba na saad ko sa kaniya.

His face wrinkled and worried at the same time. "Do you know where is she?" I shook my head immediately as I answered.