Her Curse (UNDER REVISION)

Chapter 11

"Sino ka?" I asked Matt.

Gusto kong matawa sa kaniyang reaksyon nang sabihin ko iyon. Pilit kong pinapatili ang aking reaksyon para hindi niya mahalataan na nagsisinungaling lang ako.

"Nakalimutan mo na ba ako, Aira? Ako to, Matt Graeme. Yung kasama mong lalaki at kakilala mong lalaki kanina at kahapon." He was worried about me.

Fuck,

di ko na matiis pa.

"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." Malakas kong tawa sa kaniyang harapan. Kanina pa ako pigil na pigil na tumawa lalo na't nakita ko ang kaniyang mukha na seryoso and worried about me.

Napatigil ako sa kakatawa nang makita ko ang kaniyang mukha na inis na nakatingin sa akin. He looked at me, dead serious.

"It's not funny, Aira." He said in pissed voice.

Ngumiti ako sa kaniya na nakakaloko.

"Nakakatawa kaya," Hirit ko. Ang seryoso niya kasi. "By the way what am I doing here in the infinary? And you? What are you doing here?" Kasi 'di ba dapat nasa cr kaming dalawa ni Matt dahil nasaksihan namin ang pagkamatay ni Alex? So bakit kami nandito?

Napakunot naman ang noo ni Matt sa aking harapan. May sinabi ba akong hindi ko dapat sinabi?

"You didn't remember about you and the deathnote?" He asked me, confused.

Pamilyar sa akin ang deathnote na iyan. Saan ko nga ba huling nalaman iyon?

"Ano iyon?" I asked innocently like a kiddo.

"Seriously?!" He almost exclaimed. "Baka naman binibiro mo na naman ako?" Saad nito sa akin.

Wala ba siyang tiwala sa akin? Sabing hindi ko iyon alam.

"Ano ba kasi iyon?" I asked again.

He shooked his head to me which made me more confused and curious.

"Nothing, we should go out. Marai nang nangyari sa labas at mamayang umaga ay uuwi na tayo sa Hades City." He said. I nodded politely.

"Roger!" Masaya kong sambit.

It's weird na agad niyang iniba ang usapan at pinag-usapan ang tungkol sa nangyari sa labas. Bakit niya kaya iniwas? What's wrong?

Nang makalabas kami sa infirmary room ay agad kong nakita ang mga nakaparada na iba't ibang sasakyan sa campsite.

The last thing that I remember is thay I saw Alex in the comfort room, nakabulagta at halatany patay na. That's the end. Wala na akong naalala pa. But why does it feels that I have a memories in my mind na napaka-importante pero hindi ko matandaan?

This already happened to me, several times.

"Wala ka pa bang tulog, Matt?" I asked him curiously nang unti unti ko nang pinapasok sa bag ko ang tent na hindi ko nagamit.

He shooked his head. "Pero nakatulog ako nang kaunti sa infirmary kaya ok lang ako."

"Hindi naman ako nag-tanong kung okay ka lang ba o hindi." I said in my low voice para hindi niya ako marinig.

"May sinasabi ka?" Nang malaman nito na may binubulong bulong ako sa sarili ko.

"Wala sabi ko mabuti naman. Kung gusto mo matulog, sabihin mo lang." I said.

At saka nagpatuloy sa pagpasok ng aking mga gamit sa pang-camping ko na bag.

Ibinalik ko ang tingin sa direksyon ni Matt na nakatayo lang at nakatingin sa akin. Tulala?