Her Curse (UNDER REVISION)

Chapter 26

"We need to get out in here!"

Panic was written in Matt's face. Dahil sa sigaw ni Matt ay bigla namang natauhan silang lahat.

"They are already here," Rinig kong bulong ni Angel. Nagulat naman ako na bigla niya akong tiningnan at hinawakan ang aking magkabilang balikat. "Aira kung ano man ang mangyari ay huwag na huwag kang magpapakuha sa kanila. They are after you and we want to protect you." She was worried.

"Ano ba kasi ang nangyayari?" Hindi ko alam kung ano ang tempus sicco na kanilang sinasabi kanina.

Her eyes watered at bigla naman akong niyakap nang mahigpit na halos hindi na ako makahinga. "I'll tell you everything later after this mess. Sa ngayon ay kailangan mo munang tumakbo mula rito sa amin. Bring Deathnote with you para maprotektahan ka nito. I-we love you," Maluluhang saad niya sa akin.

"Angel let's go!" I heard Louis shouted to Angel. Hinihila na nila si Angel papaalis ng kwarto para lumabas at harapin ang mga sinasabi nilang kalaban.

Naiiyak man ay walang magawa si Angel kung hindi ay iwan ako kay Deathnote. Hindi ko pa rin alam kung ano ba talaga ang totoong nangyayari. Hindi ko alam kung sino ang aming kalaban para umiyak nang ganoon si Angel sa harapan ko.

Bago pa man silang tuluyan na makalabas sa kwarto ay patakbo akong pumunta kina Angel and Matt to stopped them.

"Hindi ko alam kung ano ang nangyayari ngayon pero ang tanging alam ko lang ay na sa panganib tayong lahat kaya naman ay mag-iingat kayo, kayong lahat," Buong puso kong saad sa kanila. Tumango naman si Angel and said on her lips 'we will' before she turned around from me.

While Matt hold my hair while looking at me. Hindi ko alam kung bakit ganoon niya ako tiningnan. Pagmamakaawa na may halong sensiridad.

Umalis na silang lahat at tanging kami na lamang ni Deathnote ang natira. "Kailangan na rin ho nating umalis, master."

Hindi naman ako nagdalawang isip na sundan si Deathnote kung ano man ang kaniyang binabalak na plano. Sa ngayon kasi ay parang hindi pa rin naproproseso sa aking utak ang lahat na nangyayari.

Life must go on.

Tahimik ang buong hallway habang dinadaanan namin ito. Lahat din na mga bagay ay nagkalat na sa sahig dahil sa pagaaway na naganap laban sa mga anghel at yung mga sinasabi nilang hoodlums.

"Dito po master, bilisan ho natin," Deathnote said.

Gaya nang kaniyang sinabi ay mas lalo kong binilisan ang aking paglalakad papunta sa isang pintuan. Pagpasok namin ay bumungad sa amin ang hagdan na papunta sa itaas at pababa.

"Saan tayo?" Tanong ko kay Deathnote ngunit sinusuri pa nito ang buong paligid kaya hindi ito makasagot kaagad.

We both heard some footsteps na malapit lang sa amin. Hindi ko naman mapigilang mag-panic at saka dali dali kaming naglakad papunta sa itaas na hagdan.

"Wala na ho tayong ibang paraan kaya dito muna tayo dadaan master," Halatang nadismaya si Deathnote dahil sa nangyari.

Ngumiti naman ako sa kaniya nang matamis. Anong akala niya sa akin magagalit kaagad? "Ayos lang basta ay bilisan lamang natin ang paglalakad."

Naiilang naman niya akong tiningnan. Hmm mukhang hindi siya sa sanay sa aking ugali. Minsan naiisip ko ay ano bang klaseng ugali ang meron ako noon? Bakit hindi sila nasasanay sa aking ugali ngayon? Hindi ba ako mabait noon?

"Malayo pa ba?" Hindi ko mapigilang magtanong dahil nararamdaman ko na ang panghihina ng aking dalawang paa habang papaakyat sa itaas nitong ospital.

"Malapit na ho master pero kung nanghihina na ho kayo ay pwede ko po kayong ilagay sa aking likuran."