Απ’ όλα τα παράξενα όνειρα που έχω δει στην ζωή μου αυτό παίζει να είναι το πιο γαμάτο που έχω δει. Περνάω γεμάτη αυτοπεποίθηση την είσοδο του ξενοδοχείου φορώντας ψηλοτάκουνες γόβες και ένα μακρύ γούνινο παλτό (ελπίζω από ψεύτικη γούνα) και χοντροκομμένα γυαλιά ηλίου. Το χαμόγελο που είναι θριαμβευτικό και ο ήλιος χαϊδεύει το πρόσωπο μου.
Καθώς φτάνω στην υποδοχή βρίσκω στον Μίλτο να με κοιτάζει με το ίδιο ηλίθιο βλέμμα που έχει καθημερινά. Σταματάω μπροστά του και ανοίγω το στόμα μου, έτοιμη να πω πως παραιτούμαι. Μα αντί για την φωνή μου ακούγεται μια δόνηση!!!
Σμίγω τα φρύδια μου και τότε το όνειρο εξαφανίζεται. Όχι και τόσο γαμάτο όνειρο, έτσι δεν είναι; Δεν πρόλαβα καν να πω ότι παραιτούμαι.
Παρόλα αυτά η δόνηση εξακολουθεί να υφίσταται και καθώς αναδεύομαι στο κρεβάτι μου συνειδητοποιώ πως η δόνηση προέρχεται από το κινητό μου.
Στρέφω το κεφάλι μου προς την μεριά που βρίσκεται το κομοδίνο με τα μαλλιά μου να μπαίνουν σαν θάμνος μπροστά στα μάτια μου και με κόπο φέρνω το χέρι μου προς το κομοδίνο καθώς προσπαθώ να βγω από τον λήθαργο στον οποίο είχα πέσει, αφού το σώμα μου μοιάζει σαν να μαθαίνει τώρα να κινείται για πρώτη φορά. Παίρνω το κινητό και απαντώ παραβαίνοντας τον απαράβατο κανόνα που έχω υιοθετήσει από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω στο ξενοδοχείο: “ΟΥ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΝ ΔΕΝ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ”.
“Μμμμμμ.” γριλίζω.
“Καλημέρα και σε εσένα.” ακούω την φωνή της Ζήνας, της κολλητής μου από την άλλη γραμμή και ευχαριστώ όποια ανώτερη δύναμη με φύλαξε. “Τι δουλεύεις σήμερα;”
“Έχω ρεπό.” απαντάω ξερά καθώς προσπαθώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά για να μην πέσω ξανά για ύπνο.
“Πάμε για καφεδάκι;”
Μουγκρίζω καθώς πιέζω τον εαυτό μου να ανασηκωθεί. Έπειτα αρπάζω το ρολόι από το κομοδίνο και κοιτάζω τους δείκτες οι οποίο δείχνουν δέκα και μισή. “Σε πόσο;”
“Ότι ώρα θες εσύ.”
Τρίβω το σβέρκο μου προσπαθώντας να υπολογίσω πόση ώρα θα μου πάρει να ετοιμαστώ. “Εντεκάμιση στο γνωστό μέρος.” της λέω υπολογίζοντας πως μια ώρα μου φτάνει για να κρύψω τους μαύρους κύκλους που κοσμούν τα μάτια μου.

ВЫ ЧИТАЕТЕ
ΚΛΕΨΥΔΡΑ
Научная фантастика"Κι αν σου έλεγα πως μπορείς να αλλάξεις την ζωή σου; Πως μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω; Να γίνεις αυτή που ονειρευόσουν πάντα να γίνεις; Η ΚΛΕΨΥΔΡΑ μπορεί να σου το προσφέρει αυτό. Την ζωή που πάντα ήθελες!!!" Η ζωή της Άννας δεν εξελίχθηκε όπ...