Açelya || Texting

17.

İris: kendimi çok tükenmiş hissediyorum Uzay bunun bir çağresi yok mu... 04.20

İris: sen baba diye avazın çıktığı kadar bağırdınmı hiç sessizce geceleri Uzay? 04.22

İris: ben bağırdım... 04.22

İris: her gece 04.23

İris: her Allahın belası gece sessizce babamın adını haykırdım boş karanlığa... 04.24

İris: babam beni hiç bir zaman sevmedi 04.24

İris: hiç bir zaman saçımı okşayan, elimi tutan, bir babam olmadı Uzay... 04.24

İris: babamın hep burnumun dibinde olup ellerimi tutmasını isterdim, ama benim babam ellerini kana bulamayı tercih etti. 04.25

İris: önce hayallerimi sonra beni astı Uzay.. 04.25

İris: bunları tek güvendiğim kişi olan sana anlatıyorum 04.25

İris: ne anlatıcak arkadaşım ne de senden başka güvenebileceğim birisi var 04.26

İris: beni bu konuda hayal kırıklığına uğratmayacağını biliyorum 04.27

İris: ve içim rahat bunları ilk defa birine anlatıyorum 04.27

İris: annem öldü demiştim ya 04.27

İris: annemi babam öldürdü... 04.27

İris: sırf bana hamile olduğu için onu günlerce dövmüş Uzay.. 04.29

İris: sırf bir kız evlat dünyaya getirecek diye anneme günlerce işkence edip beni düşürtmeye çalışmış 04.32

İris: ama annem beni bu zorluklara bu işkencelere rağmen doğurmuş 04.33

İris: daha sonradan annem beni 1 2 günlüğüne anneannemlere bırakmış 04.33

İris: çünkü babam benim doğduğum gün çıldırmış bu yüzden babamı sakinleştirmek bu olaylara son vermek adına konuşmaya yanına gitmiş 04.34

İris: gittiği günün ardından annemin ertesi sabah ölüm haberini almışlar 04.34

İris: ve babamı içeri tıkmışlar 8 yıl hapis cezası yemiş 04.35

İris: bu sürede beni hep anneannemler bakmış 04.35

İris: sonra.. 04.37

İris: babam hapisten çıktığında anneannemlere dava açmış velayetimi yanına almak için 04.38

İris: davayı babam kazandı 04.38

İris: beni ilk yanına almak istediği haberini duyunca öyle mutlu olmuştum ki pişman olduğunu düşünmüştüm 04.39

İris: içimde binlerce yeni umut yeşermişti 04.39

İris: ama babamın beni yanına aldığı akşam 04.39

İris: içimde yeşeren her bir umudu teker teker kendi elleriyle öldürdü Uzay... 04.41

İris: her şeyin suçlusunun ben olduğumu binlerce kez yüzüme vurdu 04.43

İris: beni dövdü. Annemin üzerinde denediği tüm işkenceleri üzerimde denedi . Vücudumda ona ait binlerce iz var.. 04.45

İris: ben olmadığım zamanlar her şeyin güzel olduğunu. Annemle huzurlu bir şekilde yaşadıklarını söyledi hep 04.45

İris: beni döl israfından başka bir şey olarak görmediğini söyledi 04.46

İris: beni öldürmeyeceğini beni yaşayan bir ölü yapacağını söyledi 04.46

İris: ben o gece dipsiz bir çukura battığımı anladım Uzay.. 04.47

İris: çocukların kahramanları babaları olur değil mi? 04.47

İris: beni o çukurdan kurtaracak kahraman babam değildi. Babam çukurun ta kendisiydi.. 04.48

İris: tek başıma parka gittiğim zamanlar , parkta babalarıyla oynayan çocukları çok kıskanırdım 04.49

İris: benim neyim eksikti onlardan diye o küçük yaşımda çok düşünürdüm 04.51

İris: sonradan farkettim 04.52

İris: benim neyim vardı ki... 04.52

İris: sahi babası hayattayken babasız kalır mı insan? 04.54

İris: kalırmış.. 04.54

İris: ağlamadan anlatabileceğim bir çocukluğum olsun çok isterdim mesela 04.55

İris: ama benim anılarımda, çocukluğumda yara bere içinde Uzay.. 04.56

İris: sonra karşıma sen çıktın 04.56

İris: sen uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin benim için 04.57

İris: Uzaktan seviyorum seni Uzay 04.58

İris: kokunu alamadan 04.58

İris: boynuna sarılamadan 04.59

İris: yüzüne dokunamadan sadece seviyorum.. 04.59

İris: sana olan bu sevgimi fazla görüp elimden almazssın değil mi? 05.00