ULAŞ AKIRŞAN

Onuncu Bölüm

"Gitme çayı yeni demledim."

Leylifer"Biz bizeyiz ne olcak hadi anlat."

"Utanıyorum ama."elimle yüzümü kapatırken hala utanıyordum.

Ellerimin arasından onlara baktığımda hala utanıyordum.

Sandalyede küçülürken hala utanıyordum.

"Ay utandırmayın benim oğlumu."Annem elindeki çay fincanını masaya bırakırken demişti bunu.

Gacılarla çay keyfi.

Dayım'ı uğurlamaya gittiklerinden sonra odama çıkarak yapboz oynadım,telefona baktım,uyudum,annemin uyanmam gerektiğini söylemesi ile uyandım,kendime geldikten sonra kolumdan çekiştirile çekiştirile bahçedeki sandalyelerde çay içerek Yaprak'ı anlatmamı istedi.

Şimdi teke tek olsak anlatacaktım ama ikizler ve Leylifer de annemin 'olmaz' demesine rağmen katılınca anlatamıyordum.

İşin garip tarafı diğerlerini hadi anladım ama Lale'nin neden burda olduğunu anlamadım.Kendisinin Yaprağ'ı sevmediğini bariz ortadayken.

Leylifer"Ya ne utanması.Biz soracağız sen cevap vereceksin.Hem görümce olarak gelinimi yakından tanımak benim görevim."

Lale"Ne gelini ne görümcesi be sende kendini iyice bozdun."

'No golono no gorümcesi...' seni sarı seni çikolatalı kekleri yerken hiç öyle demiyordun ama.

"Tamam.Sorun ama kızarırım cevap vermem."

Günlerden domates olma günü.

Hepsi de bir ağızdan 'anlaştık' deyince korodan ses gelir gibi çıkmıştı.

Anne sende ne meraklıymışsın be.

Annem"İlk ne zaman tanıştınız?"

"Tanışmadık birbirimizi bulduk."verdiğim cevabı anlamamış olacaklar ki kısaca anlattım.

(Hatırlamayanlar için 1.Bölüm de nasıl tanıştıklarını yazdığım paragrafı okuyabilirsiniz.)

Menekşe"Ayy çok romantik."

Lale"Bence öküzlük etmişsin.Önce düzgün bir üslup ile tanışmalıydınız.Kızın kötü biri olduğunu bilmiyoruz ."

Sana fikrini sormadım ufaklık ama üzülmeme değmezsin.

Anne"Ailesi nasıl biri?"

"Ailesi çok çok iyi biri hiç bir şekilde Yaprak'ı kısıtlamıyorlar.Yaprak ise nerde nasıl davranması gerektiğini bilen biri."

Annem ve Leylifer birbirlerine bakarak gülümsediler.

İlayda Abla"Meryem Hanım akşam yemeği hazır."

"Tamam canım.Çağrı'yı bir arayayım bakalım daha gelmediler."

Sehpanın üzerinde duran telefonunu eline alarak babamı aradı.

Dayım'ı uğurlamaya Özgür,Lodos ve Babam gitmişti ve dönmemişlerdi.Ömer ise kış uykusuna yatmış odasından çıkmamıştı.

Evin önünden araba sesleri geldiğinde ikizler eve girmeden bahçede koşarak evin ön cephesine vardılar.

Annem"Ne bekliyoruz?Hadi."

Bahçeden geçerek babamların yanına vardığımızda kızların kahkahaları dolup taşıyordu.

Lodos Menekşeyi gıdıklarken Özgür arabaların etrafında koşturup kendisinden kaçan Lale'yi yakalamaya çalışıyordu.

"Hoş geldiniz baba."