ULAŞ AKIRŞAN

Birinci Bölüm

Medya:Ulaş 

Kan ter içinde kalan doktora dönerek"Özel bir şey sorabilir miyim acaba?"diye sordum.Gömleğinin düğmelerini çekiştirerek burnunun ucuna düşen gözlüğünü düzelterek bana doğru döndü.O hazırlığını yapana kadar ben zaten masanın yanında bitmiştim.

  "Keşke daha erken haber verseydiniz ama olmayınca olmuyor değil mi?"doktor sandalyesini bana doğru çevirerek"Anlamadım efendim."dedikten sonra ellerimle adamın boğazına yapışarak sıkmadan sarsmaya başladım bir yandan dan bağırarak konuşuyordum"Pezevenk geçmiş karşıma hastanenin hatası,üzgünüz,dava açarsanız hastane istediğiniz parayı ödemeye hazır,bunu yapanlar bulunacaktır efendim,lütfen beni suçlamayın cart curt!Burda hayatı mahvolan benim ben!17 yıl sen bunun ne demek olduğunun farkında mısın!?"diyerek adamın üstünden beni alan babamla geri çekildim.Ellerim sıkmanın verdiği güçle beyazlarken doktor herifin boğazında kızarıklıklar oluşmuştu.Terleyen alnımı siyah tişört'e  silerken alnımdan akan kurumuş kanı unutmuştum.

  İlknur Abla da yanıma çökerek kolumdan tutup kaldırırken az önce oturduğum tekli koltuğa geri oturdum.Karşımda oturan kız versiyonum olan kadının ağlaması şiddetlenirken neden bu kadar ağladığını da düşünüyordum.Alt tarafı gerçek annem ve babam sonuçta."Murat Bey velayet davası açılsa bile kazanamazsınız.Çağrı Bey'in elinde DNA raporu var ve Ulaş Beyde reşit olmadığına göre mahkeme gerçek aileye verecektir kabul edilmediği takdirde yetiştirme yurduna.Siz Murat Bey bu konuları benden daha iyi biliyorsunuz.Ulaş'ı sorunsuz bir şekilde gerçek aileye vermeniz en uygun olanıdır."

  "Bunları sonra konuşuruz Fırat.Oğluma pansuman yapılmasını istiyorum şimdi."diyerek babam yanıma geldi.Doktoru az çok tanıyorum.Babam polis memuru olduğu için çatışmalarda yaralanınca bu hastaneye gele gide Fırat doktor ile tanışmışlardı.İlknur Abla ile de öyle.

  Ben daha bebekken babam beni çöp kutusunun yanında bulmuştu.Bir yurda götürmeden  kendi evine getirerek büyütmeye başlamıştı.Çatışmalarda vurulunca da  hastane İlknur Hemşire ile tanışıp birbirlerini sevmişlerdi.Babam İlknur Abla ile evlendiği zaman beni unutur sanmıştım ama İlknur Abla da beni kendi oğlu gibi sevmişti.3 yıl sonra kendi çocuklarını kucaklarına aldıklarında ailem büyümüştü.İki katlı bir eve geçerken Kuzey bebek de büyümeye başlamıştı.Büyüyüp kendi masraflarımda artınca babamdan para almak istemediğim için ergenlik çağıma gelince bir barda işe girmiştim.O yaşta oraya girmem zor oldu tabi.Babamdan sakla İlknur Abladan kaç.İçki,alkol ve sigara kokusunu nasıl saklayacağım.Dostlarım sayesinde hal olurken babam öğrenince  ne yapıp edip kalmama izin vermesini sağlamıştım.

  Tabi barda olay çıkarmayacağıma söz vermiştim ama bugün sözümde durmayıp kızıma yanaşan herife dalmıştım.Oysa saatler önce çok güzel bir hayatım vardı.Gerçek ailemin varlığını bilmiyordum mesela.

12 saat önce,

"Ulaş eğer kalkmazsan patateslerin hepsini ben yerim!Kalksana be öküz!"diye başımda bağıran Kuzey'in sesini kesmek için elimin altındaki yastığı kulaklarıma bastırmadım.

"Git başımdan Kuzey.Uykum var benim eve 04.00 geldim ben."

"Hoş geldin Yaprak!Uyuyor onu boş ver biz mutfağa geçelim!"kafamı koyduğum yerden kaldırarak hızla ayağa kalkıp ayağıma dolanan battaniyeyi odada bir yerlere atarken mutfağa doğru koşmaya başladım.içeri girince"Yaprak!"diye bağırırken aslına içeride kimsenin olmadığını gördüm.Dört kişilik yuvarlak kahvaltı masasına oturmuş karşıdan bana bakan Kuzey pis pis sırıtırken çayından bir yudum aldı."Geçip oturmazmısın abiciğim."diyerek çatalını kızarmış patatese batırdı.Karşısındaki sandalyeyi çekip otururken elime zeytin alarak ağzıma attım.