ULAŞ AKIRŞAN

Yirmi İkinci Bölüm

Ulaş,

"Nasıl oldu oğlum mu?"

"Koşuyordu işte."

"Koşarken düştü yani."

"Ha düştü yani futbolcuların hiç suçu yok."

"Suçlu şimdi biz mi olduk antrenmanımız bile yoktu!"

Yaprak"Kapayın çenenizi!Ulaş duyuyor musun beni,hadi bir tanem aç gözlerini."

Elimi yüzüme atarak maskeyi aşağı çektim.Yaprak saçlarımı geriye doğru tararken önüm açıldı ve görüş açıma Cemal Abi girdi.

"Ulaş aslan parçası."

Baran"Yaşicak mı doktor!"

Nolursunuz öleyim ya.Vallaha benim güne uyanmam hayırlı falan değil arkadaşlar zehir berbat,ölüm,kalım,dehşet,vahşet.

Dik oturmak için hareket ettiğimde ağzımdan bir inilti koparken refleks olarak elim karnıma gitti.

Cemal Abi"Yavaş yavaş zorlama kendini."

Sırtıma bir elini koyarak dik konuma gelmemde yardımcı oldu.Şimdi nerde olduğumuzu ve karşımdaki insanları görebiliyordum.

Bir ambulans arabasının içinde sedyenin üzerinde uzanıyordum.Belimde sargı bezleri sarılıyken Menekşe ve Yaprak yanımdaydı.

"Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?En son ne hatırlıyorsunuz?"

En son...en son hissettiğim acı ile yere düştüğümü hatırlıyorum,yanımdaki insanların başıma toplandığını.

Sanırım bu soruları soran ambulans hemşiresiydi ama bir cevap vermedim.Yerimde hareketlenip araçtan inmek isterken buna izin vermediler.

"Lütfen hareket etmeyin."

Ama ben bana bunu yapanı bulmak istiyorum.

Baran"Oğlum hareket etmesene lan."

"Abi...lütfen..."Menekşe'nin elini elimin üzerinde hissederken durdum.Arkamı dönmüştüm ki belime sarılarak yüzünü saklamıştı."Lütfen..."

Sinan"Abi tamam açılın gitsin işi olmayan.Hadi hadi millet işinize bakın.Görülecek bir şey yok."

"Abim şşşt tamam ağlama artık bak ben iyiyim."ama göğsümde titreyip ağlamaktan konuşmazsan ben seni nasıl şapur şupur öpmeden duracağım.

Yaprak"İyi misin?İyi misin on dakika önce karnına gelen futbol topu yüzünden düşüp bayıldığını unuttun herhalde."

Cemal Abi"Gençler sakin."

Yaprak"Ne sakini ne sakini nasıl sakin kalayım abi!Her gün başına ayrı bir şey geliyor iyi olduğunu bizim de iyi olmamızı söylüyor.Kaç hafta önce bu çocuk alevlerin içinde yanmadı mı.Hastanede biz onu beklemedik mi!Sakin falan olamam ben.Başka bir gözümü açtığımda bugün Ulaş'a bir şey olacak mı diye düşünmekten sakin falan olmuyorum!"

"Düşünme."

Tuna"Şştt."

Yaprak ambulans aracından inerken bende yerimden kalkarak Menekşe'yi sedyede Sinan'ın yanında bırakıp araçtan indim.

"Biliyorum endişelendiğini ama ne yapabilirim."

Cemal Abi"Gençler sakin.Belli ki Ulaş kafasını toparlayamamış birbirinizin üzerine gitmeyin.Sende sakin ol ailen birazdan burda olur."diyerek omzumdan bastırıp aracın köşesine oturmamı sağladı.

"Vücudundaki adrenalin midir nedir fazlaysa kendine hakim ol karşındaki insanı kırma.Şu tişörtü giy ve soruma cevap ver nasıl bu hale geldin."