Mal Mısın? | Texting

3.1

(Aklınız karışmaz ama ben yine de söyleyeyim. Ekin Anonimi "Mal" yerine "Anonim" olarak düzeltti.)

"Ekin. Uyan be kızım. " Yorganımın üstümden çekildiğini hissedince homurdandım. Bu yataktan çıkmak istemiyordum. Hatta direkt uyanmak istemiyordum.

"Kahvaltı hazırladım, kalksana be! " Yastığım da kafamın altından çekilince gözlerimi araladım ve başımda dikilen Akın'a bakmaya başladım.

"Sen iyi bir abisin. " Fısıldamamı duymuş olacak ki gülümsedi ve koltuk altlarımdan tutarak beni yatakta oturtmaya çalıştı.

"Biliyorum. Keşke aynı şeyi bende sana söyleyebilsem. " Göz devirdim. Yada devirmeye çalıştım. Artık her neyse.

"Kahvaltı diyorum Ekin. Hadisene! " Derin bir nefes verdim ve bacaklarımı yataktan aşağı attım.

"Ayağıma getirseydin keşke. " Kafama hafifçe vurdu ve arkasını dönüp yürümeye başlamadan cevap verdi. "Zaten dün seni lavabodan odana taşımak da bana kaldı. Ben niye sürekli birilerini taşımak zorundayım anlamış değilim. " Odadan çıkıp kapımı çarptı. Ne dedim ben şimdi?

Ayağa kalktım ve dolabımın önünde aynadan kendime baktım. Üzerimden tır geçse bu kadar kötü olamazdım sanırım. Saçlarım birbirine girmiş, göz altlarım uyumaktan şişmişti. Yanağımda dünden kalan bir morartı ve küpemin kulağımı yara yaptığını görünce küfür mırıldandım. Her şey üst üste gelsin zaten.

Odadan çıkarken yatağımın yanındaki telefonu görünce duraksadım. Anonimden mesaj var mıydı acaba? Neyse boşver.

Mutfağa gittiğimde abimi masanın başında yumurta soyarken görünce gülmeden edemedim. Kafasını ısıracağım şimdi.

"Günaydın uyuyan güzel. " Elindeki yumurtayı oturacağım tarafa koydu ve diğerini soymaya başladı.

"Günaydın canım abim. " Sanırım bugün yine okulu asmıştık. Benim yüzümden abim de son senesinde salak saçma işlerle uğraşmak zorunda kalıyordu.

"Okul karantinaya alındı. " Sanki içimi okumuş gibi konuşunca hızla ona döndüm. Bekle bir dakika... Bir vaka daha çıkarsa alınacağını söylememişler miydi?

"Yeni vaka mı çıktı? " Abim kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Kaçırılma vakaları da ortaya çıkınca daha fazla saklayamadılar. Bütün veliler protesto için okulun bahçesine toplanmışlardı bugün. Hal böyle olunca da zorunda kaldılar. " Kafamla onayladım. Belki böyle daha iyi olurdu.

"Dün bir şey mi oldu? " Bu sefer ise kafamı olumsuz anlamda salladım. Konuşmak çok üşendirici olmaya başlamıştı.

"Bir daha banyoda uyuma. Çarpılırsın. " Gülerek ekmeğime tereyağını sürdüm ve üstüne bal koyup abime uzattım. Az sevgi göstereyim yavrucağa.

"Sen hayırdır? " Abim elimdeki ekmeği aldı ve sorgular şekilde bana baktı.

"Asıl sen hayırdır? " Birkaç yapboz parçasını birleştirince Nida'nın bilgiyi bulduğunda abim de onun yanında olduğu ortaya çıkıyordu. Tabii bu benim sadece varsayımımdı ama eğer öyleyse abimin benden saklaması daha da tuhaftı.

"Bir şey oldu dün değil mı? " Abim kaşlarını çatarak konuşunca bende onu taklit ettim.

"Konuyu değiştirme Akın. " Ne ara bitirdiğini anlamadığım çayını doldurmaya kalktı. Ben daha yudum bile alamadım vicdansız.

"Diyene bak. Öt." Gözlerimi kıstım ve pis pis Akın'ın sırtına bakmaya başladım. Sırtı da güzelmiş.

Tekrar masaya oturduğunda birkaç dakikalık sessizlik oldu. Ona anonimi anlatsam ne olabilirdi ki?