Kabanata IX
[Now Playing:Kung ako na lang sana]
Halos mag-aalauna na pero hindi pa rin ako dinadapuan ng antok.
Hindi na naman maalis sa isip ko si Angelo.
"Wala na...Break na kami ni Amber."
Kapag naalala ko ang mga katagang iyon,hindi ko mapigilang mapangiti at same time magalit.Parang gusto kong sunugin ng buhay ng babaeng iyon!
Kapag talaga naayos ko si Angelo,kapag nabuo ko ulit ang puso nya,hindi ko na ulit sya hahayaang masaktan.Wag ka ng babalik Amber.Wala ka ng karapatan.
-----------------------------------
Kagaya ng dati,naging madalas na naman ulit ang pagtambay namin sa rooftop.
Bumalik ang closure namin ni Angelo at sa mga araw na palagi ko syang kausap,mas lalo na lumalalim ang nararamdaman ko para sa kanya.
Hindi na to basta pagkagusto lang,unti-unti na akong nahuhulog.Masama na ito!
"Huy!"seryoso itong nakatitig sa cellphone nya kaya naman naisipan ko syang gulatin.
"Tutok na tutok ah!"
"Ano ba,wag ka nga muna magulo!!!!"parang naiinis nitong wika.Napataas naman ang kilay ko.
"Ano bang ginagawa mo?"hindi sya sumagot at nagpipindot lang sa cellphone nya kulang na lang mabasag na ito.
You have slain' an enemy!
Savage!
Wiped out!
VICTORY!
"YES HAHA!!!!PANALO!!!!!"tuwang-tuwa ito na animo'y tumama sa lotto sa sobrang saya.
"Required ba talagang sumigaw kapag nananalo sa ML?"
"Syempre HAHAHA!!!"
"Kanina ka pa naglalaro?"
"Hmm.Medyo.Puro panalo nga eh,sana sayo din."tanginang banat yan!
"Ulol!Baliw ka na talaga!"
"Okay lang maging baliw,basta sayo." Tarantado!
"Di ka ba nagugutom?"yawa,wala na akong maisip na topic.
"Nagugutom."
"O bat di ka kumain?"
"Magpapakain ka na?"
"Siraulo!"
"Damot."
"Pakyu ka!
"Jok lang haha!Ayaw mo naman kaseng patikim.Daya!"
"Eh kung sipain kaya kita jan?"
"HAHAHA!Ang cute magalit ng siopao ko."nakangiti nitong wika.
Sinisimulan mo ko ha.Syempre di ako magpapatalo.
"Ano tagalog ng world?"tanong ko.
"Mundo?"
"Ah kala ko ikaw.Ayiiieee!"
"Ashushushsushu."
"Heh!Lobat na ako."saka ko kunyareng tiningnan yung phone ko.
"Eh?Edi magcharge ka."
"Nalobat first sight sayo.Ayiiiieee tangina kileg!"
"Luma na yang banat,pero pag ikaw ang nasasabi parang nagiging bago.Haha!Wag ka ngang ganyan.Pag ako nabaliw talaga sayo."
"Bakit?Susi ka ba?"natatawa kong tanong.
"Ano konek non?"
"Pakeys nga!Charot!HAHAHAHA!"
"Ano number mo?"tanong nya.
"Bakit?Loloadan mo ko?"
"Asa!HAHAHA.Nu ka chixx?"
"De wag."
"Ano nga?"
"Bakit nga?"
"Basta.Bigay mo na lang."
"Fine.09*********"
"Yey!Thanks!"
Napailing na lang ako habang natatawa.Parang bata.
-----------------
One month later....
Nothing unusual happened.Akala ko magiging okay na ang lahat.Masaya na sana ako at kuntento hanggang sa isang gabi halos gumuho ang mundo ko.Isang gabi ang sumira sa kasihayan na aking nararamdaman.
Kagagaling ko lang sa school that time ng maabutan ko si mama at papa na nag-aaway. They we're both shouting and cursing each other.
"BAKIT BA KASI HINDI MO NA LANG AMININ SA BATA YUNG TOTOO?"
"BAKIT BA KAILANGAN PA?? E TAYO NA NGA KINALAKIHAN DIBA? KAHIT MALAMAN NI SOLE ANG TOTOO WALANG MAGBABAGO!! MANANATILI PA RIN SYANG AMPON!"
Ampon? Ako?
Hindi ko alam pero parang bigla ako nawala sa sarili ko.
I run.
Palabas ng bahay..I don't fucking know where am i going!Basta gusto kong lumayo sa kanila.
Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa mapagod ako at mapaupo ng gilid ng kalye.
BINABASA MO ANG
Kung di rin lang ikaw
Teen FictionA/N: Hi! This is actually my first story here in wattpad,my former account has been locked/deleted (@Scenenister) and can't be recovered anymore so i decided to rewrite this story here on my new account. Thankyou for your consideration! Have a nice...
