Tokyo Revengers / Paralel Evren

0.2

~Hanma~

Beni buradan neden uzaklaştırmak istiyor, ne planlıyor bu kafası güzel?

Geçen gün gördüğüm rüyadan sonra seninle tanışma gereği duydum, rüyamda tokalaşmamız, biraz tuhaf geldi beni eğlendirmeyen biri ile tokalaşmam, belki eğlenceli birisindir?

"Bu kadar kısa olmanı beklemiyordum, bücür" kaşlarını çatıp suratıma pis pis baktı ve önüne dönüp;

"boyun bir işine yarıyor mu bari?"

Elimi omzuna atıp eğildim "peki senin kısa olman bir işine yarıyor mu?"

Gerçekten beni küçümseyen bir bakış atıp omzunda olan elimin bileğini sıkıca tuttu, kafasını eğdi ve sertliğime geçirmesiyle inlemem bir oldu. Yer çömelip rahatlamaya çalıştım gerçekten çok hızlı nefes alıp veriyordum, ağrıya engel olamıyor, nefesimi kontrol edemiyordum.

Yolun hemen yanında olan binanın duvarına yaslandım. Ve rahatlamayı beklesim o sırada Takemichi'nin yanında bulunan Kazutora'yı tamamen unutmuştum ki sol tarafımdan bana yaklaşan ayaklarını gördüm.

Eli ile saçımı sert bir şekilde kavrayıp ona bakmamı sağladı"Bir daha Takemichi'nin yanında boydan bahsetmeyi aklından bile geçirme!"

Galiba söylentiler doğruydu şu yan okuldaki sarışın egolu götle sevgili idi. Kendine mikey diye seslenilmesini isteyen sarı civcivle.

Galiba artık bu kadar numara yeter ayağa kalkalım.

Yüzümde oluşan pis gülümseme ile Kazutora'ya baktım. Karnıma baskı uygulamak için kullandığım kolumu kullanarak götümün üstünden kalkıp ayaklarımla çömelmiş bir pozisyona gelince Kazutora'yı bileğinden tutarak binanın duvarına yapıştırdım. Sağ elim ile yakasına yapıştım, artık hareket edemeyecek durumdaydı.

Kulağına eğildim ve fısıldamaya başladım "eğer böyle davranmaya devam edersen defterinde gördüğüm Takemichi'ye olan duygularını Takemichi' de duyar onu ve sevgilisine olan hakeretlerin duyulsun istemezsin." kafamı geri çektiğimde yüzünde korkunç bir ifade vardı, onu serbest bırakıp geri çekildiğimde bana diklenmeyi bırakmıştı, artık dersini almış bir Kazutora duruyordu karşımda.

Arkamı döndüğümde sinirden tepesi atmış Takemichi duruyordu. Gerçekten her an beni öldürebilecek bir surat ifadesi takınmıştı.

Gerçektende eğlenceli birisin Takemichi.

Benim gülümsemem gerçekten sinirini bozmuş olmalı, burnundan soluyordu. Omuzunu dikleştirdi, kafasını sağa yatırıp yumruklarını sıkıyordu "derdin ne senin?!" derken sinirden sesi titriyordu.

"işler eğlenceli olmaya başladı! Desene yarın okuldan atılıyorum!" gerçekten beni burdan uzaklaştırma çabasının okul olduğu anlamayacak kadar aptal değilim. Beni küçümsemesi hoşuma gitti bak.

Kaldırımda kavga etmemiz yoldan geçen herkes tarafından izleniyor, yetişkinlerin diğer kaldırıma geçmesine sebep oluyordu. Ama biz bunu pek umursamıyorduk.

Takemichi'nin üzerime doğru tuttuğu, öldürme arzusuyla dolu bakışları, benim sırıtmalarımla daha da güçleniyordu. Üzerime doğru yürümeye başladığında okul müdürünün "SİZ İKİNİZ!" demesiyle irkilmişti.

Muhtemelen bizi okuldan atıcaktı,okuldan atılmak gibi bir niyetim yoktu zaten Kisaki'nin bir daha benimle yatmayacağını söyleyerek tehdit etmesi üzerine geldiğim okuldan atılmamam lazım.

Müdürün öfkeli yüryüşü ile bize yaklaşarak "DERHAL ODAMA GELİYORSUNUZ!" demesi Takemichi'yi korkutmuştu. Gerçekten böyle güçlü biri, bir müdür parçasından mı korkuyor, çok tuhaf birisin Takemichi.

Hayatım boyunca hiç bir okul müdüründen korkmadım ya da bir öğretmenden. Ama okuldan atılmam lazım.

Müdürün olaya girmesi sonucu bizi izleyen topluluk dağılmıştı ve kaldırım kullanılır hale gelmişti.

Müdürün odasına giderken olayın içinde Kazutora'da bulunduğu için o da bizimle birlikte geliyordu, Takemichi'nin yanına yaklaşarak "şimdi ne yapıcaksın" tarzında bir şey söylemişti pek emin değilim aslında. Gerçekten neyden korkuyorsun Takemichi?

Bu bölümü yazdığıma göre ilham perisi duası etmeye başlıyorum.

Bölüm biraz kısa oldu diğer bölümü müdür odasından devam ettiricem onun için burada kesmem gereketi.