17. His Karmaşası

3.5K 380 458
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎧Memi, Bitter Heart🎧Echos, 1219

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎧Memi, Bitter Heart
🎧Echos, 1219

Heves ile umut, benim için aynı anlama gelen kelimelerdi. İki farklı duygu gibi görünse de anlamları gibi yarattıkları yıkıcılık da aynıydı. Umudum da hevesim de birkaç saniye içerisinde ağır bir taş gibi mideme oturdu. Fark ettirmeden elimi arkama doğru uzatıp henüz mağaradan çıkmamış olan Endymion'a işaret verdim. Elimle ona durması gerektiğini işaret ettiğimi görmüş olmalıydı ki mağaradan çıkmadı.

Bana doğru yaklaşmakta olan adamı tanıyordum.

Sobek.

Onun burada ne işi vardı?

Arkamda duran elimi öne çekerken başımı omzuma doğru eğerek ona baktım. Beni görmüştü, beni gördüğüne de şaşırmış gibi durmuyordu. Hissettiğim şey neydi bilmiyordum ama donmak üzere olan bedenim ateşle çevrelendi, bedenim bir buz gibi çözülmeye başladı. Birkaç adım atarak mağaranın girişinden uzaklaştığımda adımları yavaşladı.

"Senin burada ne işin var, Sobek?" Sesimi normalden biraz daha yüksek tutup Endymion'un da duymasını sağladım.

Adımları kesildiğinde bedenim fazlasıyla gergindi. "Bulunmamın yasak olduğu bir yer olduğunu bilmiyordum."

Menekşe mavisi, bir kediyi anımsatan gözleri bedenimi yavaşça süzdüğünde kaşları çatıldı. Onun aksine benim üzerimdekiler incecik kıyafetlerdi, bunu yadırgamasına şaşırmadım. Üstelik şu an burada olması, özellikle de biz burada mahsur kalmışken burada olması bana tekinsiz geliyordu.

"Gezintiye çıkmış gibi durmuyorsun," dediğimde dudakları alayla yukarı kıvrıldı. Yüzündeki bu alay bana bir an Aidoneus'u hatırlattı.

Elini öne doğru uzatıp, "Siz de pek gezintiye çıkmış gibi görünmüyorsunuz," diyerek kıyafetlerime gönderme yapınca hissettiğim ateş alevlendi.

"Noris'i bekliyorum," dedim dümdüz bir ifadeyle. "Birazdan burada olur."

Yavaşça bana doğru yaklaşmaya başladığında gözlerim kısıldı. "Size karşı kötü bir tavır sergileyecekmişim gibi davranmanıza gerek yok. Bu sadece bir tesadüf."

AKREBİN KALBİ (KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin