"ေဒါက္...ေဒါက္...ေဒါက္"
အခန္းျပင္မွ တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ဦးငယ္၏ အနမ္းမ်ား ရပ္တန္႔သြားၾကၿပီး ဘုန္းျမတ္ရင္ထဲလည္း ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားရသည္... ဘုန္းျမတ္က ႐ုတ္တရက္ထထိုင္မယ္လုပ္ေတာ့ ဦးငယ္က ဘုန္းျမတ္ပုခုံးအားဖိထားကာ ႏႈတ္ခမ္းဆီသို႔ လက္ညႇိဳးႏွင့္ဖိကပ္လိုက္ၿပီး...
"ရႈး!!"
ဘုန္းျမတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿငိမ္ၿပီးနားစြင့္ေနၾကစဥ္...
"ဘုန္းျမတ္ကိုကို ... ဘုန္းျမတ္ကိုကို"
အသံၾကားေတာ့မွ ဘုန္းျမတ္ ေခါင္းနဘန္းႀကီးသြားရေတာ့သည္...နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀နာရီခြဲ...
ဦးငယ္ႏွင့္ အလြမ္းသယ္ေနရတာနဲ႔ ၁၀နာရီခြဲ အခန္းစစ္လာမွာကို ေမ့သြားျခင္းျဖစ္သည္...
"ဦးငယ္!!! အခန္းစစ္ အခန္းစစ္ လာတာ"
ဘုန္းျမတ္အိပ္ယာေပၚမွ ဝုန္းခနဲထကာ အခန္းမီးကိုေျပးပိတ္ၿပီး ျပဳတင္းေပါက္ကိုဖြင့္လိုက္သည္...ဦးငယ္က ဖိနပ္စီးၿပီး ဦးထုတ္ကိုျပန္ေဆာင္းလိုက္ကာ ဘုန္းျမတ္အား ဆြဲဖက္ၿပီးနမ္းရန္ျပင္ေနေသးေသာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္တြန္းလႊတ္ရသည္... သုံးခါ ေခၚလို႔မွ တံခါးမဖြင့္ရင္ အခန္းစစ္က Master Key နဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွာျဖစ္သည္... အခန္းထဲတြင္ ပုန္းစရာေနရာကလည္း တေနရာမွမရွိေပ...
"ကိုယ္သြားမယ္ေနာ္ ကေလး...မနက္ျဖန္ဖုန္းဆက္"
"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"
"ႁပြတ္"
တြန္းလႊတ္ေနသည့္ၾကားကဦးငယ္က ဇြတ္ရေအာင္နမ္းသြားၿပီး ျပဳတင္းေပါက္မွေက်ာ္ထြက္ကာ ေအာက္သို႔ တြယ္ဆင္းသြားပုံက ေၾကာင္တေကာင္လိုပင္ ေပါ့ပါးလွသည္... ဘုန္းျမတ္ ျပဳတင္းေပါက္မွ တဆင့္ ေအာက္သို႔လိုက္ငုံ႔ၾကည့္ေနၿပီး ဦးငယ္အေမွာင္ရိပ္ထဲ ဝင္ကာ ေပ်ာက္သြားေတာ့မွ အခန္းတံခါးကို ေျပး၍ဖြင့္လိုက္ရသည္...
"ဘုန္းျမတ္ကိုကို အခန္းမီးတခ်က္ဖြင့္ပါ"
"အာ..Sorry, ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းနည္းနည္း ကိုက္ေနတာနဲ႔ ေစာေစာအိပ္ေနတာဗ်"
YOU ARE READING
Love In Zircon
RomanceMyanmar Boy Love Fiction (OC) "မြန်မာပြည် မြေပုံရဲ့ ထိပ်ဖျား တောင်ပေါ်ဒေသလေးမှာ ဇာကွန်လို့ ခေါ်တဲ့ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရ မြို့လေးတမြို့ ရှိတယ်...လိင်တူလက်ထပ်ခွင့်ရှိပြီး နှင်းတွေအမြဲကျနေတတ်တဲ့ ချစ်စရာတောင်ပေါ်မြို့လေးမှာ ဦးငယ် က ချာတိတ်နဲ့ လက်ထ...
