Bir söz vardır 'intikam aptalların işidir' aslında intikam aptalların işi değildir sadece acıdan beslenme çeşididir.
Hayatım boyunca peşimi bırakmayan intikam duygusu bu sefer yeni bir başlangıça sebep oldu...
Aşkın eyler beni gönül neyler Gönül ister sahi ben değil Ben görürsem seni sen değil Sensiz gönül neyleyim gönül değil
Aşkın eyler beni gönül neyler Gönül görmek ister seni ben değil Ben görürsem seni sen değil Sensiz gönül neyleyim gönül değil
Onlardan gelir bizden değil Onlar bilir biz değil Onlar biz olur biz değil Bizden bilen ben olur
Oda kendi bilir...
"Esila'dan bir iz"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araba da sanki ölüm sessizliği vardı yarım saat geçmişti ama ne o nede ben konuşmuştuk. Sessizliği bozan o oldu.
"iyimisin ne oldu?" dedi arabayı sağa çekip durdurdum ona bu olanları anlatırım ki anlatıcam da ama bilmek istediğim daha önemli şeyler vardı o çete işleriyle nasıl alakası vardı ve benim bu işlerde olduğumu biliyomuydu?!
"iyiyim ama seninle konuşmam gereken daha önemli şeyler var" dedim bana düz bi ifadeyle bakıyodu ne diceğimi çözmeye çalışıyodu ama çözemezdi yüzümde hiç bi ifade yoktu.
"sen bu çete işlerindeydin malum benimde olduğumu biliyosundur" dedim net bi ses tonuyla "evet" dedi "çetede görevin ne?" diye sordum düz bi şekilde "liderim" dedi şaşırsamda bunu belli etmek istemedim o benim hoşlandığım güvendiğim 2.kişi olsa bile şuan çok ciddi olmam gerekir.
"hangi çetenin?" dedim o ise hiç zorlamadan "dolunay" dedi ben bu çeteyi duymuştum ama kendi çetem hariç hiç bi çeteyle ilgilenmemiştim o yüzden bi bilgim yoktu.
"benim hangi çeteden olduğumu biliyosun zaten" dedim "sol-" dedi ve sustu tek kaşımı kaldırdım bizim çetenin ismini kimse anmazdı yasaktı neden ben bile bilmiyorum ama yasaktı.
"bildiğin halde neden benden sakladın?" dedim ifadesiz bi şekilde "bana bu kadar soğuk davranmana gerek yok" dedi tok bi sesle "benden daha ne saklıyorsun?" dedim şüpheyle "bilmediğin çok şey var bunun cevapları bende yok" dedi arabanın kapısını açıp indi arabadan.
Telefonu elime alıp ufuk abiyi aradım ona beni terk edildiğimi hissettirdiği için hala öfkeli olsamda bana çocukluğumu verdi sırf büyünce alışmam zor olur diye sürekli öz babam olmadığını dike getirdi ama sanki hep öz babam gibi davrandı bana onun yanında mükemmel bi hayat verdi onun dılımda sandığım şse büyük bi lanet.
Telefon çalmaya başlayınca rahatladım telefon çaldı ama açılmadı meşgule attı sonra tekrar aradım çaldı 3.çalışında açıldı "Alo".
"ufuk abi" dedim sadece yumuşak bi sesle "efendim güzelim" dedi ufuk abi "biraz konuşalımmı?" dedim aslında hala ona öfkeliydim ama şuan çok kötü hissediyodum onun için de sıkıntı olmıcaktır "bildiğin şirketimdeyim oraya gel" dedi ve telefonu kapattı.
