Bir söz vardır 'intikam aptalların işidir' aslında intikam aptalların işi değildir sadece acıdan beslenme çeşididir.
Hayatım boyunca peşimi bırakmayan intikam duygusu bu sefer yeni bir başlangıça sebep oldu...
Arkadaşlar bu hafta boyunca okumalar artmazsa bölümler yeterince okumaya ulaşana kadar ve yeterince yoruma ulaşana kadar yeni bölüm gelmicek...
...
Ben Esila
03.11. 2019
Bugün ne mi oldu atmaca son ihanetini yaptı eminim yakında benden kurtulacaklardır...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"anlık bişey mi?" dedim sonunda araya girmeye karar vererek.
"gerçekten sonradan çok pişman oldum" dedi atmaca.
"ben psikolojimin ablamın intiharından sonra mahvolduğunu düşündüm ben o hastaneye seri katil olduğum için düzeltilmeye gönderildiğimi düşündüm yada zamanla buna inandırıldım ben naptım sana atmaca?" yanlarına geldiğimde yamaç elimi tuttu dolu gözlerle ona baktım duyduklarımı kabullenemezdim bunun imkanı yoktu.
"Esila sen çok güçlüydün sendeki güce sahip olmak istedim hata ettiğimi anladım ama senyor buna izin vermedi" dedi güldüm hem ağlayıp hem güldüm delirmiş gibi gözüktüğüme eminim.
"bendeki güce sahip olabildin mi abi? Çünkü ben o gücü kaybetmekle kalmadım tüm herşey imi kaybettim" dedim sinirlerim verildiğinde yamaçın elini sıkmaya başladım.
"özür dilerim" dedi başını önüne eğmişti.
"özür? Sen ciddimisin ya?" dedim yamaçın sıktığım elini bırakıp hızla odadan çıktım hızlıca kapıyı çarptım.
İnanmak istemiyorum benim elimden geçmişimi almış olamaz ya o benim abimdi bana bunu yapamaz yapamaz değil mi?
Kendimi dışarı attığımda yamaç arkamdan geldi hızla dönüp ona sarıldım şuan buna gerçekten çok ihtiyacım var Dı.
"yapmamıştır demi yamaç o benim abim o benim geçmişimi benden almamıştır" dedim göz yaşlarım yamaçın beyaz t-shortünü ıslatıyodu.
"Esila sakin ol" dedi sakin olmak şuan yapabileceğim en son şey bile değil.
"olamam yamaç ben az önce ne öğrendim ben ya nasıl yamaç nasıl?" dedim yamaç daha sıkı sarıldı bana ayaklarımın üstünde durmakta zorlandım bacaklarım titriyodu benimle beraber yere çöktü.
"Esila sakinleş ben sana herşeyi daha ayrıntılı anlatıcam" dedi sakinleşmek istemiyorum içimde anlam veremediğim Bi duygu var beynimi patlatmak istiyorum.
Gözlerinin içine baktım ağlamaktan gücüm kalmamıştım bilincim kapanmak üzere gibiydi bu kadar düşünce bu kadar duygu çok ağır geldi nefes almakta zorlanıyorum ama artık gizlemek istemiyorum.
"yamaç b-ben seni" dedim ama sesim çıkmıyodu resmen nefes hızım arttı elimi zorla kaldırıp yamaçın yüzüne koydum.
