Bir söz vardır 'intikam aptalların işidir' aslında intikam aptalların işi değildir sadece acıdan beslenme çeşididir.
Hayatım boyunca peşimi bırakmayan intikam duygusu bu sefer yeni bir başlangıça sebep oldu...
Bugün beyaz saçlı bi çocuk geldi yani tam geldi sayılmaz hastanenin önünde durdu ve içeri girmeden geri gitti herkesi herşeyi unutmama rağmen onu unutmadım arat, hayaletim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"haklısın madem son katliamın olacak güzel Bi son yapalım ama söz veremem size beni bilirsiniz tekrar katil olmam sinirlerime bağlı" dedim son cümleye kadar atmacanın kızgınlığı dinmişti.
"peki hadi gidelim bide biz tadalım bu katliamı" dedi atmaca sırıttım neden olmasın belki zevki tadarsa bidaha bana karışmaz.
"ama şimdi değil önce yetimhaneye gidelim çocuklarla vakit geçirelim size akşam güneşi izleticem" dedim Yusuf ve kamer ne demek istediğimi anladı ama diğerleri anlamsız konuştuğumu düşündüğüne eminim.
"kamer abla üçümüz aynı arabada gidelim" dedi Yusuf onu onayladım kafamla benim için fark etmez.
"tamam" dedi kamer.
Yamaç merdivenlerden iniyordu.
"eğer bizimle geleceksen yolu biliyorsun ilk günlerimizdeki aynı yerde unutmamışsındır" dedim imayla.
"bu istekleri ertelenmesi gerekiyor seninle işimiz var" dedi ve yüzüme bakmadan kapıdan dışarı çıktı.
"noldu şimdi?" dedim gerçekten beni öyle Bi duruma soktun ki psikolojim çok kötü. Şizofren olursan şaşırmam. Doğruya doğru bende şaşırmam iç ses.
"sen git abla ben konumu biliyorum nerden biliyon diye sorma" dedi kafamı aşşağı yukarı salladım.
"sen iki dakika benle gelsene" diyip kokundan tuttum ve dışarı çekiştirerek çıkarttım.
"noldu abla?" dedi Yusuf.
"Yusuf tolgayı o dediğim odada akşama kadar kilitli bırak, bana Bi helikopter bul tolga dahil 10 kişiyi o helikoptere bindir ve bombaları helikoptere yerleştir" dedim önce Bi düşünür gibi yaptı sonra derin Bi nefes aldı.
"hallederim abla, yamaç iyi görünmüyo dikkat et" dedi derin Bi nefes aldım yamaç gerçekten kötü gözüküyo napmam gerekiyor anlamıyorum bu katliamları bıraktım dedim acaba inandı mı bana belkide özür diler. Sanmıyorum onun hayatında sana yer yok artık. Sen bazen çok boş yapıyorsun iç ses.
"tamam saol" dedim. Ve yamaçın arabasına doğru yürüdüm ön kapıyı açıp oturdum.
Yamaç bişey demeden arabayı sürmeye başladı.
Uzun Bi süre sessizlik oldu ne o nede ben konuştum ama yine dayanamayıp konuşan ben oldum.
"nereye?" dedim bana baktı sonra tekrar önüne döndü içimde kötü Bi his var.
