Amirah's POV
--------------
"sakit"
Umalis na din si Elijah matapos ang ilang minutong pag-uusap. Natahimik naman ako sa aking kinatatayuan habang hawak ang dextrose na nagsisilbing likido sa katawan ko.
Iba pala ang pakiramdam kapag may taong nagmamahal sayo kahit hindi mo sila maalala. Malalim man ang napagsamahan namin ni Elijah noon, masaya naman akong nakilala siya bilang kaibigan o bilang kakampi.
"Amirah" rinig ko ang boses ni Gavin sa di kalayuan habang may hawak na....matalas na metal?!
"Hoy, teka lang! papatayin mo na ba ako?!" Gulat ko
"Teka, kalma. Lumapit ka dito tas may gagawin tayo" aniya
"Aba, ayoko nga!" tanggi ko
"Dali na..."
"ano ba ang gagawin dyan?" I asked bago ko pa ihagis sakanya ang dextrose na hawak ko
"Diba ayaw mo 'kong malimutan?" he asked at tumango naman ako "Edi lagyan natin ng initial ang kamay natin. Akin ang A at iyo ang G" sabi niya na ikinagulat ko
"paano yun? kapag nawalan ka ng alala edi magdududa ka kung ano yung 'A' sa kamay mo?" pagtataka ko "baka isipin kong Aso ang meaning nun"
"Ahm...ano gusto mo ilagay ko ang buong pangalan mo dito edi ang saket?" sabi niya
"Aba inisip-isip mo yan e, malamang masaket yan." nginisian ko pa siya na ikinatuwa pa niya "ballpen kaya?" suggest ko
"Nice, ang ganda ng idea mo, ah.....edi nabura pag naligo ka or dili kanalang maliligo?" sabi niya. May point naman ah....pointless
"Basta masakit yan.." pagtapos ko sa usapan ngunit
"Dali na, gawin na natin" wala na akong magawa ng kuhain na niya ang palad ko at dahan-dahan naman niyang itinusok ang metal na iyon sa palad ko upang sulatan ito ng letrang 'G at V stans for GaVin
napangiwi naman ako sa sakit at kitang-kita ko naman ang focus na fucos na niyang tingin sa ginagawa niya. Ano 'to tattoo artist?
BINABASA MO ANG
Until the right time
FanfictionAmarah spends most of her life in the hospital as a fainting syndrome patient. Her life is full of routines, boundaries and self-control - all of which get put to the test when she meets Gavin, an impossibly charming teen who has the same illness. d...
