You don't know who i am.

Gemengde gevoelens.

Een maal aangekomen bij het park zie ik hem al zitten op een bankje. Als hij mij ook ziet verschijnt er een lach op zijn gezicht. Het is gelukt Jayy!! Ik kan het niet laten en geef hem zonder er bij na te denken een stomp tegen zijn kaak aan waar door hij in een duikt. Woow zoon waar heb ik dit aan te danken !? NOEM ME NIET ZO ! Nino was mijn vader !! En jij wou gewoon dat ik heb zou vermoorden !! Hij zit nog steeds in een gedoken op de grond. Bang dat ik heb nog een keer sla. Opstaan ! Jij gaat mij nu alles uitleggen !! Oké Jay rustig aan ga even zitten. NEE ga jij maar zitten !! Rustig maar angstig haat hij op het bankje zitten. Nou en leg me nou maar is alles uit !! Wat wil je weten? Waarom je nooit heb gezegd dat je mijn vader niet bent ! Omdat ik dat aan je moeder had beloofd .. Laat me moeder hierbuiten ! Maar Jay dat is de waarheid. Je moeder wou je die pijn besparen.. Oké maar waarom heb je me naar haar dood dan uit huis gezet!? En nu het echte verhaal ! Nou .. Je was niks van mij.. Je was me zoon niet. Geen familie.. Niks. En een klik hadden we ook niet. We maakte alleen maar ruzie. En telkens als ik jou zag zag ik die rot kop van Nino ! Mijn bloed begint te koken maar ik probeer rustig te blijven. Oké maar hoezo had je zo een hekel aan hem dan !? Omdat hij je moeders grootste liefde was. Ondanks dat ze met mij was bleef ze maar aan hem denken .. Waarom is ze dan niet terug gegaan bij hem? Omdat hij steeds weer het leger in ging. Hij moest zo nodig mensen helpen. En vermoord worden door je eigen zoon leek mij gewoon de ideale manier om hem pijn te doen. Ik wou hem gewoon uit de weg hebben! Maar omdat het maar niet snel genoeg ging en jij je telefoon niet opnam heb ik het zelf maar laten doen door een van mijn mannen. Nu weet je alles. Nou wil ik weten hoe je dit allemaal weet? Dat gaat je niks aan! Waar is zijn lichaam !? Die heb ik ergens laten droppen. Waar!? Eh weet ik niet. Jij gaat nu een van je mannen bellen en vragen waar hij is ! Ja dat gaat niet. NU ! En ik geef hem nog een stomp in zijn gezicht. Hij pakt snel zijn telefoon en begint te bellen. Ja.. Ja oké.. Ja. Bij het groten meer. Ze hebben hem daar in het water gegooid. Oké laat hem er nu uithalen en in een kist stoppen ! En laat ze hem vervolgens naar de begraafplaats brengen ! Ik wil zelf mee. Ja Jay dat gaat niet zomaar. DOE WAT IK ZEG ! Ik ben echt laaiend.. Oke oke. En hij begint weer te bellen. Dan komt er een kwartiertje later een bus aanrijden. We hebben hem bij alleen nog geen kist. Oké ik stap in en we rijden naar een plek waar je kisten kunt kopen. Vraag me niet hoe het heet. Eenmaal daar kies ik een witren uit. Ik reken hem af en we laaien hem in de bus. Voorzichtig leggen we Nino er in en rijden we naar de begraafplaats. Eigenlijk mag je dit niet zomaar doen maar ik heb de mensen van de begraafplaats er flink geld voor betaald zodat ze toch akkoord gingen. Ze hebben hem zelfs voor me in de grond laten zakken. En het graf dicht gegooid. Oké nu mag iedereen weg !! Even zit ik alleen bij het graf .. Niet wetend wat ik moet zeggen.. Nou Nino .. Of beter gezegd pap. Het spijt me voor wat er gebeurt is .. En ondanks alles wil ik toch even zeggen dat ik je vergeef .. Ik had graag de echte jij beter willen leren kennen.. En dan loop ik weg. Ik moet snel naar Nicole. Ik had geschreven dat ik snel terug zou zijn. Anders kan ik dadelijk ook niet meer naar binnen. Rustig loop ik door de stad op weg naar Nicole haar huisje. Dan zie ik Alicia ineens. Ze komt met een paar vriendinnen de bioscoop uitgelopen. Ze zijn hard aan het lachen geen idee waarover. Dan opeens merkt ze me op en staat ze even stil. De rest van haar vriendinnen kijken ook mijn kant op. Hooii roept er een. Ik hoor ze praten. Oeh wie is die knapperd. Even lach ik in mezelf nou eh in het donker misschien ja als je me gezicht niet ziet! Ehm dat is dus Jaimy waar ik jullie over vertelt heb.. Ik kijk haar nog even aan en loop dan verder. Dit is niet het goeden moment om met haar te praten.. Eenmaal aangekomen bij Nicole bel ik aan. Heey Jaimy! Fijn dat je er weer bent kom binnen. Heb je gehuild ? Oo nee hoor. Ik kijk in de spiegel en zie dat heel mijn ogen rood doorlopen zijn. Oh ik had zelf geeneens gemerkt dat ik gehuild had .. Ik kijk naar de klok en zie dat het al twaalf uur is. Je bent nog laat wakker ! Jha ik kon niet slapen .. Nicole? Ja? Mag ik vragen van wie de kamer is/was waar ik in slaap? Ow ja tuurlijk. Ze loopt naar de kas en pakt daar een foto lijstje van af. Dan komt ze terug lopen naar de tafel waar ik aan zit. De kamer was van mij zoon.. Freddy. En ze geeft het fotolijstje aan mij. Oow okee .. Hij lijkt me een aardige gast! Ziet u hem vaak? Even kijkt ze naar beneden.. Hij is eh .. Hij is een half jaar geleden overleden. Ow sorry het spijt me dat ik erover begon .. Nee dat maakt niet uit.. Jij kon het ook niet weten. Wat was er met hem gebeurt? Of wilt u er niet over praten. Ze maar "je". Anders voel ik me zo oud haha. Nou hij zat in het leger.. Zoals je wel aan zijn kamer kunt zien haha. Maar hij is daar tijdens de oorlog omgekomen. Ze hebben hem dood geschoten.. Awh het spijt me.. Nee het is niet erg Jaimy. Het is goed voor mij om er een keer over te praten. Maar het is al laat ik ga naar bed. Jha ik ook. Ik help even mee om alle lichten uit te zetten en dan lopen we naar boven. Trusten Nicole. Welterusten Jaimy.