Hoseok pov
'Jung Hoseok මං හිතන්නේ මං ඔතනට හැන්ද අරන් එනවට වඩා හොදයි ඔයා නැගිට්ටනම්'
ඔව් ඒ ලස්සන වාක්‍ය තමා මට උදේ පාන්දර අහන්න පුලුවන් උනේ.
මං hoseok.අවුරුදු 20 ක පොඩි කොල්ලෙක්. මට යාලුවෝ වැඩිය නෑ.මං කැමති පැත්තකට වෙලා ඉන්න.
අද මං අලුත් ඉස්කෝලෙකට යනවා.ඇත්තටම high school එකකට.මට ඒකට යන්න scholarship එකක් හම්බවූනා.ඇත්තටම ඒ high school යන එක එච්චර ලේසි වැඩක් නෙවෙයි.අවුරුදු ගානක් මහන්සි වෙලා පාඩම් කරපුවා වල ප්‍රතිඵල තමා.
'අයියෝ අම්මා......' මං නින්දෙන් කෑගහගෙන නැගිට්ටා.මොකද මට උදේ පාන්දර හැන්දෙන් කන්න බැරි නිසා.
මං ඉක්මනට wash එකක් දාන් මගේ uniform එක ඇන්දා.ඇත්තටම මං එච්චර handsome නම් නෑ.ඒත් මං හිතනවා මේ ඇඳුමට මාව හොදට පේනවා කියලා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
මං ඔක්කොම ඉවර වෙලා පල්ලෙහාට බැස්සා.
'ආ මේ ආවේ කුමාරයා සදලුතලෙන් බැහැලා.ඉක්මනට කන්න.තාත්තා ඔයාව station එකට බස්සන්නම් කිව්වා.'
අම්මා එහෙම කිව්වෙ මට උදේ කෑම එක දෙන ගමන්.
අම්මා මට සැර කරත් එයා නම් චුට්ටක් දුකින් ඉන්නේ මං දුරකට යන නිසා.මට ආයි ගෙදර එන්න පුලුවන් වෙන්නේ එහෙන් මට නිවාඩු දුන්නොත් තමා.
මං එලියට බහිද්දි අම්මා මාව බදා ගත්තා.
' hoseokaah මතකයිනේ පරිස්සම් වෙන්න.හොදට කෑම කන්න.හැම තිස්සෙම පොතේම ඉන්නත් එපා.මතක ඇතුව මට call කරන්න.හරිද' අම්මා එහෙම කිව්වම මටත් අම්මව දාල යන්න දුක හිතුනා.
' ආ hoseok එන්න ඔඅරක්කු වෙනවා.' තාත්තා car එකේ ඉදන් හෝන් එක ගගහා මට කතා කරා.
කොහොමහරි මට train එක අල්ලගන්න පුලුවන් උනා. Address එක බල බල කොහොමරි තැන හොයා ගත්තා.
YOU ARE READING
Him
Fanfictionhoseok නැගිටින්න train එකට යන්න පරක්කු වේවි... woow මේකේද ඒ high school එක.... මේ තියෙන්නෙ ඔයාගේ room එක (මොකක් මටම කියලා කාමරයක් ! මට ගෙදරදිවත් මටම කියලා කාමරයක් තිබ්බේ නෑ) ඇයි ඒ ළමයි කෑගහන්නේ ? ආ ඒ Kim Taehyung මෙහේ වැඩ්ඩා තමා ඉතින්.කෙල්ලෝ විතරක...
