Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ferdi Tayfur: Bu şehrin geceleri.
♍
Genç bir adamdan zamanın birinde, Mezarlar ölüler için değil, yaşayanlar içindi aslında.. geride kalmanın verdiği ızdırabı pişmanlıkları gelip anlatabilmeleri için yapıldığını duymuştum.. belki de haklıydı. Acı katlanılmaz olduğunda, toprak en büyük sırdaş olabiliyordu.
Zira artık insan, insanın dermanı değildi.
"Lolipop haklı."
Beybolat Sakaryalı'ya hâlâ öfkeli olsada arkasında durdu.
"Ne?"
Eftelya şaşkınlık içindeydi. Gözbebekleri hafifçe büyüdüğünde bedeni istemsizce yanındaki adama döndü.
"Ee öyle."
Beybolat omuzlarını oynattı.
"Cicili bicili elbiseler bize ters yavrum, sonra lavuğun biri abayı yakacak. Sonra ben benim keskin nişancı tüfeğini o lavuğun götüne!"
Sonlara doğru yükselen sesi kendini fazlasıyla kaptırmış olmasındandı.
"Hoop! Ayı yavaş."
Eftelya son anda adamın sözlerini durdurmuş, küçük bebeğinin sanki duymasını engellemiş gibiydi.
"Ayrıca yetişkin bir birey olduğunda istediğini giymekte özgür, hâliyle aşık olmaktada."
"Yavrum giysin giysin.. zaten ben bakana o fırfırlı eteği giydiririm. Ama aşk meşk o dalgalarla bana gelmesin."
Beybolat kadının saçının ucuyla oynadı. Söylediği sözler yeşil harelerindeki sevdayla kafa buluyor gibiydi.
"Ağzını öpeyim komutanım."
Sakaryalı oturduğu yerden kalktığında, gördün mü der gibi Açelya'ya göz kırpmıştı. Açelya adamın tavrıyla dilini yanağının içinde gezdirdi.
"Kartal yuvasından kız almaya çalışacak puşt, büyük ihtimalle her duvara eşeyen biri olur zaten."
Sakaryalı kıskanç bakışlarla yengesini ve nişanlısını süzdü. Ne yeğenini ne kızını alamazlardı. Ama oğlu olursa, Kartal'ın kızına on numara ayarlardı. Sakaryalı aklına düşen şerefsizlikle haince gülümsedi. Bakışları kaleyi ilk terk edecek herif gibi yanar döner bakıyordu.
