Forgerların Yeni Kızı

Zihinler

Aynı günün gecesi, Demetrius okulun yatılı kısmındaki odasında yatağına uzanmış tavanı seyrediyordu. Aklında yoğun bir düşünce akışı var gibiydi. Violet de pek farklı değildi; odasında uzanmış kucağındaki defter ve elinde çevirdiği kalem ile düşüncelere dalmıştı.

Demetrius:

O kızda garip bir şeyler hissediyorum. İçimden bir ses ona yakın olmamı söylüyor ama nedenini anlayamıyorum. Sakladığı bir şeyler var gibi, ve bunu çözmek istiyorum. Bugün Damian ile ne konuştu acaba? Damian da bir şey söylemedi zaten. Acaba benim hakkımda mıydı? Ondan bilgi istemiş olabilir mi? Ya bir şeylerin peşindeyse? Sonuçta bir Desmond'um bizim üzerimizden babamla ilgili plan yapanlar daha önce de olmuştu. Bilmiyorum ama yine de ona yakın olmam gerektiğini hissediyorum. Violetta Maria Forger... Amacın ne?

Violetta:

Demetrius ile yakın gibiyiz. En azından Anya gibi düşman olarak başlamadım. Ama bu kadar ilgi göstermesi hoşuma gitmiyor. Sanki bir planı var gibi. Onda garip bir şeyler hissediyorum. Neden ilk günden benimle o şekilde konuşmaya çalıştı? Yavşak mı? Aptal mı? Hayır, bu seçenek imperyal burslu ve okulun en iyilerinden biri için biraz olasılık dışı. Bilemiyorum, ama bir şeyler çevirdiği kesin. Gözüm üzerinde olacak, ama aynı zamanda ona yakın olmaya devam etmem gerek. Loid'in planı olabildiğince çabuk bitmeli. Tabi bir de şu sınavları geçip Stella kazanmalıyım. Aklımda tutmam gereken çok şey var. Her şey senin için Anya. Şu Desmond'larla işimiz bitse de kurtulsak. Sanırım en hızlı yol ben olacağım. İnsanları kendi amaçlarım için kullanmak biraz kötü hissettiriyor aslında. Demetrius Desmond... Üzgünüm ama sen, amacıma giden yolum olacaksın.

(Aşka giden yolun olursa görürüz bacımsu)

***

Ertesi gün Violet ve Anya yine oflaya poflaya okula gönderildiler. Violet bıkkın gözlerle Anya'ya baktı ve konuştu:

"Daha okulun başındayız ama şimdiden sıkılmaya başladım. Bu yıl nasıl bitecek... Dahası 2 yılım daha var!"

Anya kendi kalan yıllarını düşünürken neredeyse baygınlık geçirecekti.

Anya: ANYA'NIN DAHA 12 YILI VAR!

"Off. Geçmiş olsun zor olacak."

Anya: Anya okula gitmek istemiyor...

Onlar konuşurken Anya'nın katına varmışlardı bile.

"O işi unut sen hadi yürü sınıfına. Öğle arası beni görmeye gel tamam mı?"

"Tamam ablacık!"

Anya sınıfa doğru koşunca Violet de kendi sınıfına çıktı. Bianca sırasında telefonu ile oynuyordu, Violet'in sınıfa girip yerine geçtiğini görünce yanına geldi.

"Bugün nasılsın bakalım?"

"Sıkılmış, bıkmış, daha fazla sıkılmış, yorgun, biraz daha bıkmış, ve sıkılmış."

"Ov bu derslerin için iyi olmayacak sanki. Daha yeni başladın şimdiden bu kadar bıktıysan işin zor. Neden yorgunsun gece uyumadın mı?"

"Pek uyuyamadım."

O sırada sınıfa Demetrius Desmond'un girmesi ile kızlar dahil bütün gözler ona döndü. Bianca tekrar Violet'e döndüğünde ona imalı imalı bakıp sırıtmaya başladı.

"Ne o yüz öyle?"

Bianca: Uyuyamamanın sebebi birilerini düşünmek olabilir mi?

"Hayır."