Ertesi sabah Violet ve Anya yine okula gidiyorlardı. Violet'in gözlerindense uyku akıyordu. Doğru düzgün kahvaltı da etmemiş, otobüste bile uyuklamıştı. Okula geldiklerinde derin bir nefes alıp biraz daha ayılmaya çalıştı ve gözlerini açık tutma çabası içerisinde sınıfa gitti. Sırasına geçtiğinde ise kahvaltıyı tam yapmadığından aç olduğunu fark etti. Bianca her sabahki gibi yanına geldiğinde hiçbir şey söylemeden elinden çekiştirerek kafeteryaya sürükledi.
Bianca: Violet dur nereye? Daha günaydın bile diyemedim ne oluyor?
"Çok açım kafeteryaya iniyoruz bir şeyler alalım."
"Kahvaltı etmedin mi sen?"
"Pek sayılmaz."
Konuşurlarken kafeteryaya varmışlardı. Violet poğaçalara göz attı ama beğenmeyince 2 paket çikolata alıp çıktı. Bianca ise onun kahvaltı niyetine bile çikolata yemesini zararlı bulduğundan tepkisini koydu.
"Violet sürekli çikolata yiyorsun bu kadarı zararlı değil mi? Hem aç karına yenmez o düzgün bir şeyler alsaydın. Ayrıca bu kadar çikolata yersen kilo alırsın ve yüzün sivilce dolar ona göre!"
"6 yaşımdan beri çikolata yiyorum ve gayet de zayıfım sivilcem falan da yok YOKSA SEN ÇİKOLATAM İLE ARAMIZA GİRMEYE Mİ ÇALIŞIYORSUN?"
"Lan sakin hayır yok öyle bir isteğim! Ben zaten çikolata sevmiyorum Vio kendime gel. Hem nasıl 6 yaşından beri yiyip kilo almıyorsun lan?"
Violet çikolatasını ağzına tıkmaya devam ederken cevap verdi:
"Ben sihirli bir yaratığım."
Sınıfa girdiklerinde karşılarında dikilen öğretmenden dersin başladığını yeni anlıyorlardı. İkisi de afallamış şaşkınca öğretmene bakıyordu. Violet her tarafına çikolata bulaşmış elleri ile çikolata paketini yavaşça çöpe attı ve dudağında kalan çikolataları sildi. Sanırım sınıfa büyük rezil olmuşlardı.
Öğretmen: Derse geç kalma nedeninizi sorabilir miyim bayanlar?
Bianca: Kafeteryaya gitmiştik Violet kahvaltı yapamadığı için ona bir şeyler aldık.
Öğretmen: Kahvaltıda çikolata mı yiyorsunuz Bayan Forger?
"Şey, evet?" (Bir sakıncası mı var birader?)
"Bu bile size bir tonitrus vermem için yeterliydi ama bu seferlik imtiyaz tanıyacağım. Şimdi hemen yerlerinize geçin!"
Kızlar hızla yerlerine geçerken Bianca Violet'in kulağına fısıldadı;
"Çikolata yüzünden tonitrus alacaktık az kalsın!"
"Çikolatam için değer."
(Violet'in çikolata aşkı = dünyadaki en büyük aşk)
***
Öğle arasında Violet koridordaki dolabına kitaplarını yerleştiriyordu. Dolabı koridorun sonundaydı ve etrafta kimse yoktu. Kitaplarına odaklanmışken birden arkasında birini hissetti. Koridoru aydınlatan lamba yanıp sönmeye başladı. Aniden bir el onun yanındaki dolaba vurup onu kendi ve dolabın arasına sıkıştırdığında lamba tamamen patlamıştı. Bunu korkudan Violet istemeden yapmış olmalıydı. Dolabını kapatıp arkasındaki kişiye döndüğünde yüzü karanlıkta kalmıştı ama hala silüeti görünüyordu.
"Violetta Maria Forger."
Aniden geri çekilip az önceki ürpertici sesinin tamamen aksine keyifli bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
"Adını duymuştum. Neden biraz konuşmuyoruz? Hadi gel bahçeye çıkalım!"
Kız Violet'in elinden tutup koşarak bahçeye sürükledi onu. Bir ağacın altına oturduklarında Violet henüz ne olduğunu anlayabilmiş değildi.
(Yazar fake atmaya bayılıyo)
"Sen kimsin?"
"Ben Liliana. Ana veya Lil diyebilirsin."
"Peki, Lil. Neden o şekilde yanıma geldin?"
"Sadece seni biraz korkutup eğlenmek istedim, bilirsin."
Liliana Violet'in ciddi yüzü aksine gayet keyifli görünüyordu.
"Dalga geçmeyi bırak. Ne istiyorsun?"
"Şey büyük ihtimalle fark etmedin aynı sınıftayız ve senin birkaç sıra ilerinde oturuyorum. Ve geçen sabah bir şey gördüm."
Liliana sinsi bir şekilde sırıtıyordu. Violet bir süre ne gördüğünü düşündükten sonra dehşete düşmüş yüz ifadesi ile Liliana'ya döndüğünde ne olduğunu bulduğu anlaşılıyordu.
"Sen?!"
"Hey sakin ol sırrın bizimle güvende."
"Biz?"
Tam o sırada ağacın arkasından başka bir kız çıkıp Violet'in yanına oturdu ve ona elini uzattı.
"Ben Akari. Memnun oldum Violet."
Violet şüpheli gözlerle Akari'yi süzerken hafifçe elini sıktı. Elini geri çektiğinde Liliana tekrar konuşmaya başladı.
"Şimdilik gidelim Akari. Sonra yine konuşuruz."
"Bekleyin bakalım, o kadar kolay gidemezsiniz. Size nasıl güveneceğim? Madem bir şeyleri biliyorsunuz kimseye söylemeyeceğinizi bilmem gerek."
Akari: Biz de sana bir sır versek güvenir misin?
"Eh, bu işe yarar. Güvenmem ama söylerseniz ben de söylerim."
Akari: İngiltere'den yeni görevim için gelen bir casusum.
Liliana: Çakma mafya ile çalışan bir süikastçıyım.
"Vay anasını... Bu kadarını beklemiyordum. Şimdi de uyurken öldürülmekten korkacağım sanırım."
Liliana: Merak etme seni öldürmeyiz.
Akari: Onun yerine güçlerimizi birleştirmek kesinlikle daha mantıklı olur.
Liliana: Ama şimdilik burada keselim ders başlayacak.
"Evet sınıfa gidelim artık."
Kızlar içeri girip sınıfa çıktılar. O günlük konuşmaları orada bitmişti ama bunun son olmayacağından eminlerdi.
***
Kaç gündür bitiremiyordum sonunda yazdım sonunu da biraz boktan bölüm oldu sanırım ama idare edin artık
Sizin kızları ekledim helal edin bacım azcık ortalığı karıştırmak lazımdı
Artık burada da varsınız kızlar hoşgeldiniz şimdiden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forgerların Yeni Kızı
FanfictionForger ailesine yeni bir üye geliyor. Ama birden bire ortaya çıkıp ailenin ortasına düşen bu kız, aslında kim? Forger'lar onu tanıdıkça sırları da yavaş yavaş açığa çıkıyor. Öğrenmeye hazır mısın? Spy X Family kurgusudur. Anya×Damian shipi vardır. A...
