Forgerların Yeni Kızı

Gece Kaçamağı

Azıcık yorum yapın be benim yorum okuyasım var hadi canlarım dlcmdlcdmlcx

Saat 01.30

Bir yeni mesajınız var.

Violet gece yarısı telefonuyla oynarken gelen bildirimle dikkati dağıldı. Bildirimi açtığında gizli numaradan bir mesaj vardı.

Beni özledin mi?

Violet telefonu kapatıp yatağa koydu ve ayağa kalktı. Dolabından siyah kıyafetlerini giydi ve siyah kapüşonlu pelerinini omzuna attı. Telefonu dahil birkaç eşyayı bir çantaya attı ve eline alıp sessizce odadan çıktı. Önce kapı arasından koridoru kontrol etti, sonra salona bakıp boş olduğunu görünce tek tek odaları dinledi. Herkes uyuyor gibi görünüyordu. Sessiz adımlarla kapıya ilerledi ama kapının çok ses yapacağı ve Loid'in mutlaka uyanacağı aklına gelince durdu. Bu sefer cama yönelip sessizce pencereyi açtı ve pervaza basıp aşağıdaki tenteye atladı. Olabildiğince yumuşak düşmeye çalışmıştı ama yine de biraz ses çıkmıştı. Yakalanmamak için koşarak sokaktan uzaklaştı.

Bir ara sokağa kadar yürüdükten sonra durdu. Çantasından çıkardığı maskeyi takıp küçük bir çakıyı bileğinde gizledi. Hazır olduğunu düşününce içeriden yüksek müzik sesi gelen ve önünde iri yarı bir adam bekleyen kapıya doğru ilerledi. Adam onu küçümser gözlerle süzüp aşağılar bir ses tonuyla "Kaç yaşındasın?" dedi. Violetta ise cevap vermek yerine çantasından çıkardığı bir şeyi adama uzattı. Adam verdiği şeye göz gezdirip geri verdi ve kapıyı açtı. İçerisi pek çok sarhoş insanla doluydu ve rahatsız edici şekilde oldukça gürültülüydü. Violet kalabalığa karışmamaya çalışarak kenardan kenardan yürüyordu. O sırada yanına bir adam yaklaşıp kolunu omzuna attı ve onu kendine doğru çekti.

"Merhaba güzellik bir içki içer miyiz?"

Violetta adama takılmadan onu elinin tersiyle ittirip yürümeye devam etti, sarhoş olduğu çok belliydi. Nihayet insanlardan sıyrılmayı başarınca bir kapıdan içeri girdi, burası içerisine göre daha sessizdi ve bu güzeldi. İki yanında kapılar olan koridordan ilerleyip sonuna geldi ve en sondaki kapıdan girdi. Tahmin ettiği gibi önündeki koltuklar boştu, boynundaki çakıya karşılık o da bileğindeki çakıyı yan taraftaki duvara çevirmişti bile. Çakı boğazından yavaşça uzaklaşınca o da elini indirdi ve içeri girip kapıyı kapattı. Duvara yaslanmış adam ellerini belinde kavuşturmuş ona bakıyordu.

"Bakıyorum beni çok özlemişsin."

Adam: Ah evet özleminden ölüyordum!

Adam yanına yaklaşıp yanağından bir makas aldı ve oturması için koltuğu gösterdi. Violet suratsızca koltuğa oturdu ve ellerini bağlayıp ona döndü. Adam da karşısındaki koltuğa oturup öne eğilmişti, yüzündeki az önceye göre tamamen değişen ifadeden ciddi bir konu olduğunu anlayabiliyordu.

Violet: Dökül.

"Seninkiler yine bir işler peşinde."

"Ne gibi?"

"Yeni bir deney ile ilgili dedikodular duydum. Ama bunun için eski başarılı deneklere ihtiyaçları var. En iyilere ihtiyaçları var Violetta. Zaten seni aradıklarını biliyorsun, pembe kızı da istediklerinden eminim."

"Başka?"

Adam ayağa kalkıp Violet'in oturduğu koltuğun koluna oturdu ve mor saçlarını eline dolayarak oynamaya başladı.

"Bilirsin demo sürümünden sonrası için ücret istemek zorundayım. Malum seni ne kadar sevsem de ücretsiz çalışamıyoruz."

"Sence ben parayı nereden bulayım?!"