Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı.
Genç kadın önünde dura...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎧Michael McQuaid, Blood On My Hands 🎧Palaye Royale, Tonight Is The Night I Die
🦂
Empati, küçük yaştan bu yana kendime aşıladığım en önemli şeylerden biriydi. Empatinin en büyük düşmanı bencillikti ve ben, bencillik duygusunu kendimden olabildiğince uzakta tutmaya çalıştım. Elbette kendimizi bir duyguya tamamen kapatamıyorduk, benim de bencillik ettiğim noktalar oldu. Yine de uzak durma konusunda elimden geleni yaptım. Empati de aynı şekilde.
Şimdi gecenin ortasında, bir evin önünde öylece dikiliyorduk ve sağlam tuttuğum o empati duygum devreye giriyordu. Noris, karşısındaki genç kıza öyle bakıyordu ki, buradan gitmek, bu görüntüye maruz kalmamak istiyordum. Evinin kapısında dikilen genç kızın omuzlarının çöktüğünü, sarsıldığını gördüm. O Noris'i hiç aramamış mıydı? Neden bir hayalet gibi ortadan kaybolmuştu?
Noris yanımdan sıyrılarak sarsak adımlarla Sharon'a doğru ilerledi. Hâlâ havlayan köpeğin sesi etrafa yayılıyordu. Briella üzerindeki şaşkınlığı atıp elini köpeğe doğru uzattığında, beyaz, büyük köpek aniden sustu. Bunu yapabilmesinin bir çakal olmasından kaynaklı olduğunu düşünüyordum. Belki de başka bir şey, şu an çok fazla düşünemiyordum.
"Sensin," dedi Noris titrek sesiyle. Genç kız titreyen dudaklarıyla geri geri adımlarken başını iki yana sallıyordu. Bu tavrını anlamasam da Noris ona doğru koşar adımlarla gitti. Sharon ona ne yapacağını bilemiyormuş, şoktan sıyrılamıyormuş gibi bakıyordu.
