the violinist/sakuatsu

1

Darling, play your violin
We will manage somehow
    

   Yine kemanıyla bütünleşircesine çalıyordu. Acı doluydu, anlıyordum. O bir keman dehasıydı, tek kelimeyle hayrandım. Onunla tanışmayı hak edecek ne yaptım bilemiyorum. Neredeyse ona tanıştığımızdan beri aşığım ve bence o bunun farkında. O zeki ve benim her hareketimin altında yatan gerçeği bilir. Birbirimizin ruh eşiydik ve bunu ikimiz de biliyorduk. Sadece her şeyi zamana bırakmıştık. Sakusa zor bir insandı ama o ne kadar zorsa ben de o kadar inatçıydım.

   Ben de kemanistim ama piyano bölümünde okuyordum. Bazen ben piyano çalarken o da kemanıyla eşlik eder. En sevdiğim zaman ise birlikte enstrümanlarımızı temizleyip toparlarken ettiğimiz sohbetti. Birbirimizle harika bir uyum içerisinde, büyük bir hazla çaldığımız vakitlerden sonra yine aynı şekilde büyük bir zevkle müzik veya kendimiz hakkında konuşuyorduk. Üniversite de ikimiz de müzik bölümünde okuyorduk. İkimiz de 1. Sınıfız ve bu sene bitmek üzere. Aynı zamanda yazın ondan ayrı kalmanın burukluğu olacak lakin sık sık buluşup müzik yapacağımıza dair birbirimize söz verdik.

    "Hey Sakusa, hata yaptın. Yanlış nota, tekrar çal."
Dedim. O sert, delici bakışlarıyla resmen içimden geçti ama yine de en baştan başlayarak çalmaya başladı. Mükemmel çalıyordu. Parçayı hatasız bitirdi.

    "Atsumu, lütfen sen de yarın bana eşlik et. Bu parçaya piyano da lazım." Dedi. Bu parçayı ortak aldığımız dersin hocasına bir kaç haftaya sunmak zorundaydık. Bilirsiniz sene sonu...

    "Tamamdır sıkıntı yok. Notaları atarsan sevinirim." Dedim. O da olumlu manada kafasını sallayıp atacağını söyledi. Birlikte enstrümanları toparlamaya başladık. Aynı zamanda pencereden güneşin batışı çok güzel görünüyordu.

   "Hey Atsumu, aslında... Kısa bir süreliğine kalacak yere ihtiyacım var. Tanıdığın, temizliğine dikkat eden ve ev arkadaşı arayan birilerini tanıyor musun?" Olumlu manada kafamı salladım, bingo!

    "Oh, gerçekten mi? Kim o?" Dedi. Sırıttım.
"O kişi ben oluyorum." Dedim.
 
    "Atsumu... Sen dağınık bir insansın! Ayrıca evin 1+1 değil mi?"

     "Dağınık mıyım? Ne cüret! İstersen gel evime bak şimdi. Ayrıca odam da büyük ve iki yatak var. Biliyorsun yazları gelip kardeşim kalıyor."

      "Bak yaz da geliyor kardeşin de gelir. Bence gerek yok." Dedi. Bildiğiniz naz yapıyor.

      "Ya kısa süreliğine demedin mi zaten? Gel ne kaybedersin? İçin rahat etsin hatta gel çat kapı evimin ne kadar temiz olduğunu gör."

      "Amma da ısrarcısın... Neyse tamam zor durumdayım zaten. Kiracı evden attı. Gelip kontrol edeceğim ama!" Diye de bir yükseldi.

      "Peki peki tamam... Hadi gel geçelim eve o zaman." Dedim. Teklifimi kabul etmesi için çok fazla geçerli nedeni vardı. Titiz olduğunu biliyordum. Evimi temiz görünce rahatlayacak. Zaten zor durumda ayrıca evim okula da çok yakın. Onun için tek eksi sanırım benimle yaşamak. Olsun, bence gitmek bile istemeyecekti.

     ...

    "Bak işte, evi temiz gördün rahatladın mı?" Dedim. "İyi peki madem, zaten kabul etmek zorundayım." Evet, aynen öyleydi. Ertesi gün eşyalarını nasıl taşıyacağımızı konuştuk ve ona bir kaç parça kıyafet verdim. Diğer yatağın da çarşaflarını değiştirdim. Bu gece bende kalacaktı ve yarın da bir arkadaşının evinin bodrumuna koyduğu eşyalarını alacaktık. Şahsi arabamız olmadığı için bu biraz zor olacaktı.

     "İyi geceler Sakusa."
     "Sana da iyi geceler."

Sevdiğim insanlardan sakuatsu istegi çok aldim ve dedim ki neden hemen yazmıyorum? Sonraki fic de bokuaka olacak b0kutununsacteli merak etme! ⊂((・▽・))⊃