Sakusa ile çay içiyorduk. Ortam garipti ama ben tamamen onun teninden gelen muteşem lavantalı duş jeli kokusuna odaklanmıştım. Sakusa'nın bana neden iyi davrandığını bilmiyordum. Ortamı da bozmak istemezdim ama bilirsiniz, meraklının tekiyimdir.
"Sakusa hayırdır? Vicdan azabı çekiyormuşsun gibi davranma! Bir şey olduysa bana söylemen yeterli."
Gerçekten bir sorun varmış gibi duruyordu. Yüzünde daha önce görmediğim garip bir ifade vardı.
"Sana performanstan önce soğuk yapıp, üstüne kötü davranıp aklını meşgul etmek istememiştim. Özür dilerim." Dedi. Durun bir dakika. NE!
Onu öptüğüm için bana garip davrandığı doğruydu ama ben o sıralar başka şeylere odaklandığım için bunu çok takamamıştım lakin o kendini suçluyordu. Onun kalbini yemek istedim.
"Sakusa saçmalama. Bu tamamen benim suçum. Suçlu hissetmene gerek yok." Biraz olsun rahatlamış görünüyordu ama hala içini ferah tutmuyordu.
"Olsun, içimden geldi. Oh, bu arada çayını doldurayım mı? Ben daha içmeyeceğim."
"Olur valla." Dedim kafamı sallayarak. Bu mutfak masası gerçekten huzurluydu. Ama Sakusa gelmeden önce bu kadar renkli değildi. Zevk almıyordum. Kupamı önüme koydu.
"Teşekkürler-" ne- ne oluyor? Bu sefer o benim sözümü kesmişti. Ensemdeki benden öpmüştü.
"Ödeşmiş olduk Miya Atsumu." Dedi. Tanrım, kafayı yemek üzereydim. Daha ne kadar böyle devam edecektik? Koca bir yıl içimizde tuttuğumuz duyguların ne kadar dayanılmaz olduğunu yalnızca biz anlarız.
Sakusa odaya geçip kapısını kapattı. Ben ise keman çalmaya başladım salonda.
Performansta çaldığımız eseri çalmaya başladım.
Thoughts. Piyanosuz eksikti ama böyle de güzeldi. Çaldım. Durmadan. Yanlışsız çaldım. Sonra elinde kemanıyla geldi benim kemanistim. Bana eşlik etmeye başladı. Adeta aramızda bir rekabet, sürtüşme vardı.Bizim diğer rakip ve partnerlerden farkımız biz bu işi aşk ve tutkuyla yapıyorduk. Damarlarımızda, boğazımızda ve parmak uçlarımızda bile notaları hissediyorduk. Artık birbirimizi hissetme zamanı gelmişti.
Parça bitti. Nefes nefes kalmıştık.
"Sakusa Kiyoomi, sana aşığım."
Yeyyy⊂(◉‿◉)つ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the violinist/sakuatsu
FanfictionSakusa duygularını her zaman benden daha yoğun yaşardı lakin asla dışarı yansıtamazdı. O acısını ya da mutluluğunu kemanıyla aktarırdı. ve yalnızca ben anlardım. TW: okb, taciz!