PEGASUS || JM || Completed

chapter 16

After one week

චිම්ට හොදටම හොද උනාට පස්සේ අද තමයි අපි සතියකට පස්සේ කොලේජ් යන්නේ..මේ දවස් ටිකේ අපි තේරුම් ගත්ත එක දෙයක් තිබ්බා..ඒ තමයි මොකක් හරි හේතුවකට එයාලා කියන අනාවැකියේ හිමිකාරිය මම..මොකද ටික ටික යනකොට මට එයාලා හැමෝගෙම බල පාලනය කරන්න අවහිර කරන්න වගේ දේවල් පුලුවන් උනා..එයාලා කියන විදියට ඒක කරන්න පුලුවන් අනාවැකියේ හිමිකාරියට විතරයි..

ඒත් අපිට තියෙන ප්‍රශ්නේ ඇයි මට අකුණින් උපන් තැනැත්තිය කියන්නේ කියලා...ඒකට හේතුව හොයාගන්න නම් මගේ ඔම්මා අප්පා ගැන හොයාගන්න ඕන උනත් අනාත නිවාසෙන් කිව්වේ මාව හම්බුනේ අනාත නිවාසේ ගේට් එක ඉස්සරහ රෙදි කෑල්ලක ඔතලා නිසා එයාලා මන් ගැන කිසිම දෙයක් දන්නේ නෑ කියලායි...

මාව මගේ දෙමව්පියන්ටවත් වටින්නෙ නැති එකේ අනාවැකියක මන් මෙච්චර වටින කෙනෙක් උනේ කොහොමද කියලා මටවත් හිතාගන්න බැහැ..අඩුම ඒ අනාවැකිය සම්පූර්ණ කරන්නේ කොහොමද කියලාවත් මම දන්නේ නෑ...

" බට්ටී...මොනවද කල්පනා කරන්නේ ?? "

චිමි ලෑස්ති වෙනකම් කවුච් එකට වෙලා හිටපු මන් හරි සිහියට ආවේ ජින් ඔප්පාගේ කටහඩට..මේ ගෙදර හැමෝම මට දැන් කතා කරන්නේ බට්ටි කියලා..මගේ නම ඇහෙන්නේ නැති තරම්..

" මුකුත් නෑ ඔප්පා..චිමි තාම ලෑස්ති වෙලා ඉවර නෑනේ "

" එයා ලෑස්ති වෙන්න ගියාම එහෙම තමා..හැට පැයක් බාතෲම් එකේ ඉන්නවා.."

" එතකොට කුකී ??

ජින් ඔප්පා හිනා වෙවී කියනකොට මටත් හිනා ගියා..අපි දෙන්නා හිනා වෙවී ඉන්නකොට යූන්ගි ඔප්පා මගේ ඔලුවත් අතගාලා අපි යනවා කියාගෙන පොඩි යක්ස පැටව් ටිකත් ඇදගෙන ඉස්කෝලේ ගියා..

" බට්ටි මන් යනවෝ..."

" බට්ටී මාත් යනවෝ..පරිස්සමින් යන්න "

නම්ජුන් ඔප්පායි හොබි ඔප්පායිත් මගේ කොන්ඩේ අවුස්සලා එලියට ගියා..බොහොම අමාරුවෙන් මන් පීරන් එන කොන්ඩේ මෙයාලා මෙහෙම අවුස්සනකොට මට කේන්ති යනවා දෙයියනේ..

" ආහ්...ඇයි මගේ කොන්ඩෙම අවුස්සන්නේ..."

" මොකද ඔයාට කේන්ති ගියාම හෙනම කියුට් නිසා "