İnsan geriye dönüp baktığında neredeyse her duruma sadece ufak bir tebessümle bakıyor.Yaptığı aptallıklara,yaşadığı olaylara,hissettiği duygulara.Yaptığımız aptallıklar belki de en çok tebessümü gösterdiklerimiz.Bazen öyle şeyler yapıyoruz ki onu yaparken heyecandan öldüğümüz,kalbimizin yerinden çıkmasını sağlayabilecek,içimizi mutlulukla dolduracak belki de sonradan bizi pişmanlıklara boğacak.Aslında insan yaptığı hiçbir şeyden pişman olmamalı bunları sonradan hatırladığında.Çünkü bunları yapmışsa o zaman diliminde isteyerek yapmıştır.Kimsenin bir zorlaması olmadan sadece içinden geçerek.Pişman olmamalı çünkü o zaman her ne yaptıysa yapmasaydı belki şuan ki olgunluğuna ulaşamayacaktı.Unutmadan bir de cidden körü körüne yaptığımız aptallıklar var,sadece çocukluktan.İlla hatırlayıp bir şeylere pişman olacaksak onlara pişman olmalıyız.Eğer bir insan bu aptallıklarından bile pişman olmayıp bunları da deneyim olarak kabul ediyorsa o kişi olgunluğun nirvanasına ulaşmış demektir...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalemin Kağıda Aşkı
PoetryKelimelerle anlatır insan kendini çoğu zaman aklından,dilinden dökülüverirler.Bazen de susarlar uçsuz bucaksız bir uçurummuşcasına,sessizliği yüzüne vururcasına. -Yazıların hepsi bana aittir.
