28.06.2023 TARİHİNDE KALDIRILACAKTIR!
"Yanıyorum..." diye fısıldadığında gözlerim daha da irileşti. Başını hafifçe yana eğerek gözlerimin içine büyük bir açlıkla baktığında yutkunarak adem elmasını gösterdi bana. Gözlerim açıkta kalan göğsüne değdi...
Merhaba! Size bugün çok mutlu olarak geldim. Çok şükür okul bitti ve artık evdeyim. ❤️
Bu kitaba haftada iki bölüm gelecek pazartesi ve perşembe günleri. Bugün istisna olarak atıyorum. Bölüm içerisinde yorum yapmayı unutmayın lütfen 😍
Keyifli okumalar dilerim.
İnstagramda alıntı ve duyuru paylaşıyorum. sessizhayals kullanıcı adı ile takip edebilirsiniz.
Bölüme geçmeden önce bir çiçek bırakalım mı buraya? 💮
2.BÖLÜM "ŞEHLA'M"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kara sevda.
Sevda, nedir bilir misiniz?
Birini kendinden çok sevmek, onu vazgeçilmez kılmak nedir bilir misiniz?
Ben birini çok sevdim, ben birine öyle kaptırdım ki kendimi onsuz ne nefes alacağıma ne de yaşayabileceğime ihtimal verdim.
O an Allah duydu, bu sözüme darıldı.
Onsuz yaşayamayacağım ne varsa, alırım dedi.
Aldı.
Yiğit'i aldı benden.
Sevdiğimi, koyu kahvelerine hasret kaldığım adamı kopartıp aldı benden.
Onsuz yaşattı beni her gün, ben gün be gün öldüm. Yaşıyordum belki ancak ruhuma dek bir şey kalmamıştı içimde.
Senin çiçek kokuna ölürüm demişti Yiğit.
Tüm çiçeklerimi öldürmüştü.
Sahi hep böyle değil miydi?
Ne sevdiysek alındı bizden, mutluysak gitti bizden. Aptaldı ya kırık kalbim küsmüştü yaratana. Allah'ın perişan bir kuluydum, darılmıştı ona gönlüm. Ne secdeye varabilmiştim ne de ellerimi semaya kaldırabilmiştim. Sadece yakarıp durmuştum. Niye?
Neden o kara geceyi yaşamıştım? Neden beni onsuz bırakmıştı diye isyan etmiştim.
Lakin imtihanım olduğunu nereden bilirdim.
Şimdi Allah, göğü inletip bana sesleniyordu sanki. Bak, bak diyordu. Senden aldığımı sana veririm böyle lakin ne aldığım aynı kalır, ne de verdiğim.
Gelmişti işte.
Tüm isyanıma, haykırışıma sebep olan adam karşımdaydı.
Kanlı canlı duruyordu karşımda. Onu ilk gördüğüm yerde, yıllar sonra ilk gördüğüm andı. Gözlerinin içine bakmaya korktum. Bedenim öyle bir zelzelenin içindeydi ki bakamıyordu o gözlere. Orada kendimi bulamamaktan korktum belki, ya da ona baktığımda sarılacağımdan korktum.
