My Master

Chapter 5 - Hungry

Xamarah's POV:

Warning: (R-18) Striktong patnubay at gabay ng magulang para sa mga batang magbabasa joke! HAHAHAHA anyways this chapter contains SPG, unsuitable for young readers so please do read at your own risk! Slight lang to na kagat ng lamok kaya wag kayo dyan.

Natapos na ang huli naming subject at patungo na ako sa cafeteria dahil gutom ulit ako. Ewan ko ba para akong hindi kumain ng ang araw kaya grabe kung makakain.

Napatingin ako sa right side ko dahil nandoon ang opisina ni Ma'am Maxine bago ka makapunta sa cafeteria.

Napatingin ako sa relo ko ng makita ko tong busy sa pagtitipa ng kanyang laptop at focus na focus kung titignan.

Not gonna lie she looks hot talaga simpleng damitan lang para magturo ay parang ang yayamanin ang datingan kahit pa ata wala siyang suotin--- este kahit simpleng tshirt lang tapos pants yayamanin pa rin tingnan.

Ang daya! Pag ako mukha na akong lampaso.

Napatingin siya sa gawi ko kaya dali dali akong nagiwas ng tingin at humakbang papalayo para makalayo dahil gutom na ako at nakakahiya na nahuli niya pa ako ngunit may kamay na nagpigil sakin makaalis.

I sighed....

Wala na finish na nahuli na ako.

Geez nakakahiya!

Nakita niya kaya ako?

Pero papalayo na ako that time.

"Where are you heading to?" Tanong nito ng bitawan na niya ako at sinarado ang nakabukas pang laptop na ikinapikit ko dahil geez baka masira kaagad yun.

Mga laptop na sinasarado ng hindi shina-shutdown ay masisira kaagad----hirap na nga makabili ng laptop gaganyanin lang.

"Hey I'm asking you" naiiba ako ngayon dahil ang mga titig niya ang tila seryoso na naka tingin lang sakin, hindi kagaya pag kami lang at sayang saya na sya.

Ano meron?

"A-ah Cafeteria lang po" kamot sa ulo kong tanong dahil parang nalulunod na ako sa malay kulay asul nitong mga mata.

"You are still hungry?" She asked ngayon humihinahon na ang kanyang boses na tila ba kausap ang isang baby.

Naol may baby.

Tumango na lang ako atsaka umupo dahil kanina pa pala ako nakatayo at siya naman ay prenteng nakaupo sa swivel chair niya na pinagmamasdan lang ako---hindi man lamang nangyaya umupo.

Bahala siya diyan.

"Sit down"

Bilang sialng banal na tao at isang masunurin na tao ay ako'y umupo doon malapit sa may lamesa niya---wala umupo kasi ako sa couch eh parang ayaw niya ata doon ako umupo kaya sa huli malapit sakanya ako umupo.

Kinuha niya ang kanyang phone sa kanyang blazer at may kinapa kapa doon na hindi ko naman alam kong ano, kaya kahit naguguluhan ay nag iwas na lang ako ng tingin.

Alam niyo bakit?

Hindi kasi sa phone ako napapatingin kundi sa ano eh----pano ba naman kitang kita! Punyawa banal ako eh.

Oo banal ako.....

Kaya dapat good girl lang ako.

Makarating ang ilang minuto ay ibinaba na niya ang kanyang phone at lalabas na sana ng opisina ng tawagin ko siya.

Ano naman gagawin niya at iiwan ako dito?

"S-saan po kayo pupunta?"

"Cant you see? I'm going outside" sabi nito. Obvious naman hindi ko lang alam specific na location kung saan sa labas.