𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 24 - Untold

1.5K 36 8
                                    

I was all shocked and all upon hearing what I heard from Ms. Montel. I wasn't so sure if that was even true or not, if that even that happened hours ago happened.

I don't know what to think anymore. I don't know.

With so much going through my head I went to the house.

"Ma, aalis an tayo dito" unang bungad ko kay mama ng makita ko ito nanonood ng balita ng TV dito sa sala ni Ma'am.

"Oh bakit naman ganoon anak, akala ko ba'y dito tayo maninirahan, dahil iyun narin ang iyong sinabi saakin" lungkot na tugon nito. Napalapit na talaga sila ni Ma'am at hindi ko masisi yan dahil halos mag ina't anak Turing nila sa isa't isa.

Yung tipong nag gro-groceery na sila ng sabay, kapag naman minsan na kahit may sakit si mama paglulutuan niya si Ma'am ng pagkain na gusto niya kahit naman minsan ayaw iyon. di ko na tuloy alam kung saan hahantung ang buhay ko kung aalis at aalis man kami rito.

Since close naman ako sa aking kaibigan siguro doon na muna ako sakanila, malaki naman bahay nila and may pa minsan minsan na naga sleep over ako sakanila, kakapalan ko muna mukha ko ngayon dahil kailangan ko ito at wala naman a kong kakayahan para mag renta man ng apartment oh ano pa.

"Basta ho ma sumunod na lang kayo satin...please lang po"

Naguguluhan man ay tumulong naman si mama para kunin mga gamit namin dito.

"Ate...." tawag ko sa mga yaya ni Ma'am dito dahil na rin sa okay lang naman daw na kahit ate na lang itawag sakanila nothing more formal or what.

"Yes ma'am?"

"Salamat po sa serbisyo niyo samin ngunit aalis na kami rito bagkus napag desisyon ko muna tumura sa aking mga kaibigan pangsamantala lang muna."

"Sige po ma'am walang ano man po ingat na lang po kayo paalis" sagot naman nito at malumanay na ngumiti saakin and iniyuko ng kaunti ang ulo pakitang galang nito sakin.

Napailing akong ngiti dito at naalala ang dapat kong sabihin "Siya nga pala po wag niyo sana ito sabihin sa inyong amo, hayaan niyo lang po siya kung maari" tipid na ngiti ko dito dahil ayaw ko rin naman malaman niya na bigla bigl akaming mawawala tapos heto at hahabol habol siya. Jusko alam ko na ang mga galawan na yan.

Bumaba na kami ni mama sa tazi at ginamit ko dito ang pera na pang allowance ko kasi yun lang ang nandito sa wallet ko aside sa dalawang blackcard and isang platinum na binigay niya pa talaa saakin para daw may ipanggagamit ko.

Ano yun pang bayad sa taxi tong mga card haha ​​funny.

But yes she did gave these things to me kahit hindi ko pa nga nagagamit kahit kailan to dahil hindi naman ako ganun kakapal mugamit ng binigay niyang card.

Nakita ko na kaagad si Michelle na nakatayo sa gate nila tila hinihintay na kami ni nanay. Jusko kong hindi naman mashdo ako ka swerte sa buhay swerte naman ako sa mga kaibigan ko hindi kaagad to pumayag na hindi ako dito muna titira pansamantala.

I hug her immediately which she did on the other hand, a hug is everything I need for now. Nag mano rin siya kay mama.

"Naku Elle dalagang dalaga ka nang bata ka ha" Pagsisimula ni mama nung pumasok nakaming ng gate nila Michelle at pinakuha niya na sa mga guards yung gamit namin kaya hindi na ako nag abala pang kunin yun.

Sweet to at maalaga eh ano pa. Pero siguro lahat lahat na kaibigan ko ganito naman kaalaga at mamahal ang mga yun.

Pa gabi na ngayon at nandito lang ako sa kwarto kung saan nandoon rin si Michelle.

WtfIsBuricat

Vesela: Ano ba guys walang balak mag inuman diyan heartbroken ako please lang, syempre charot for fun lang.

My MasterWhere stories live. Discover now